شعرهای یواشکی

@sherhaye_yavashaki

ﺷﺐ ﺗﺮ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ، ﺷﺐ !
ﺧﺮﭼﻨﮓ، ﭼﻨﮕﺎﻟﯽ ﻓﺮﻭ ﺩﺍﺭﺩ
ﺁﻏﻮﺵ ﻭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﺖ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ
ﻣﺎﻫﯽ، ﺳﺮﯾﺪﻥ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﺩ ..

ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﺩﺭﯾﺎﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﯼ ﺑﯽ ﺭﺑﻂ
ﯾﮏ ﺟﻔﺖ ﻫﻢ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﯽ ﺩﺭﯾﺎ !
ﺑﯽ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺭﻭ ﺷﺎﯾﺪ ..
ﺑﯽ ﻣﺒﺪﺍﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺣﺘﺎ ..

ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ
ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﺧﺪﺍﺩ
ﺑﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻌﺘﺮﻑ، ﺍﻣﺎ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ِ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺩﺍ ﺑﺎﺩ !

ﺧﺮﭼﻨﮓ، ﺧﺸﮑﯽ ﺯﺍﺩﻩ ﯼ ﺧﺎﮐﯽ ﺳﺖ
ﻣﺎﻫﯽ، ﮔﻮﺍﻩ ِ ﺯﻧﺪﻩ ﯼ ﺩﺭﯾﺎ
ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﻓﺮﺽ ِ ﻗﺮﻣﺰ ِ ﻣﺮﺯﯼ،
ﺑﺎﻫﻢ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺍﯾﻨﺠﺎ !

ﺧﺮﭼﻨﮓ، ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ
ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺍﺵ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯽ ﻧﺮﺩﻩ ﺳﺖ
ﻣﺎﻫﯽ ﻭﻟﯽ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ
ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﺍﺳﺖ

ﺧﺮﭼﻨﮓ، ﺍﻫﻞ ِ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺳﻨﮕﯽ ﺳﺖ
ﮔﺎﺍﻫﯽ ﭘﯽ ِ ﻫﻤﺨﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ !
ﻣﺎﻫﯽ، ﻫﻮﺍﯼ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﺩﺍﯾﻢ ﭘﯽ ِ ﻗﻼﺏ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ..

ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ِ ﺧﺮﭼﻨﮓ ..
ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﮑﺮﺍﺭ ِ ﺟﺬﺭ ﻭ ﻣﺪ ..
ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﭘﺮﻫﯿﺰ ِ ﻋﺰﺭﺍﯾﯿﻞ ..
ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ِ ﺑﯽ ﺣﺪ!

ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﻓﺼﻞ ِ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ
ﺩﺭﯾﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭼﺎﺭﺳﻮﯾﺶ ﺭﺍ ..
ﺧﺴﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﺎﺑﻮﺱ ِ ﻣﺎﻫﯿﮕﯿﺮ
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺭﺍ

ﺧﻮﺍﺏ ِ ﻗﻤﺮ ﺩﺭ ﻋﻘﺮﺏ ِ ﻣﺎﻫﯽ ..
ﺁﻏﻮﺵ ِ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﯼ ﺧﺮﭼﻨﮓ ..
ﺗﺮﺩﺳﺘﯽ ِ ﻫﻢ ﺑﻨﺪ ، ﺩﺭ ﮐﺸﺘﻦ !
ﻣﺮﺩﻥ، ﮐﻨﺎﺭ ِ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﻨﮓ ..

ﺑﯽ ﺩﺳﺖ، ﮔﺎﻩ ِ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻥ ﻫﺎ ..
ﺍﻧﺪﻭﻩ ِ ﺑﯽ ﻟﻤﺲ ِ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ..
ﺧﺎﻟﯽ ﻭ ﭘﺮ .. ﺯﺧﻤﯽ ِ ﻫﺮ ﺯﺧﻤﻪ ..
ﺧﻤﯿﺎﺯﻩ ﯼ ﮐﺸﺪﺍﺍﺍﺍﺍﺭ ِ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ …

ﻣﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ، ﺍﻣﺎ ﺣﯿﻒ ..
ﺍﺯ ﺑﻌﺪ ِ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺴﺖ !
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺏ ِ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ
ﻫﻤﺨﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺷﺶ ﺩﺍﻧﮓ ﺁﻏﻮﺵ ﺍﺳﺖ ..

ﺁﻏﻮﺵ، ﻣﺎﻫﯽ ﺗﺎﺑﻪ ﯼ ﮔﺮﻣﯽ ﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﺮﯾﺪﺍﺭ ِ ﺗﻨﺶ ﺑﺎﺷﺪ ..
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ، ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺑﺎﻟﻪ، ﻭﺑﺎﻝ ِ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﺑﺎﺷﺪ !

ﺗﻦ ﺗﻔﺘﻪ ﯼ ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ِ ﺗﺎﺑﻪ
ﭘﻮﻟﮏ ﺑﻪ ﭘﻮﻟﮏ، ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺍﺯ ﻧﻮ ..
ﺻﺪﺑﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﺧﺎﮎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
ﭘﺮﺗﺎﺏ ﺩﺭ ﺟﻮﯼ ﻟﺠﻦ ﺍﺯ ﻧﻮ !

ﺗﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﻫﺮﺑﺎﺭ،
ﺳﺮﺑﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﻻﮎ ﻓﺮﻭﭘﺎﺷﯽ ..
ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻣﻮﺟﺎﻣﻮﺝ!
ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺍﮔﺮﺑﺎﺷﯽ !

ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ِ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ،
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺟﺰ ﺧﻄﻮﻁ ِ ﺩﺭﺩ ..
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺟﺰ ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﺧﻮﻥ
ﮔﺮﻡ ﺍﺯ ﮔﻠﻮﯼ ﻣﺎﻫﯽ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩ !
*
ﺳﻨﮓ ﻭ ﺩﻫﺎﻥ ِ ﻣﺎﻫﯽ ِ ﻗﺮﻣﺰ
ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻥ ِ ﻫﺮﺑﺎﺭ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﮑﺲ ..
ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺍﺯ ﺟﻮﯼ ﻟﺠﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﺳﯿﮕﺎﺭ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﮑﺲ

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

‏«ﺁﺗﺶ ‏» ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﺩ..ﺷﻌﻠﻪ -ﺷﻌﻠﻪ ﻣﻦ ﻭ ..ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ !
ﺧﺎﮎ، ﺳﻠﻮﻝ ِ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻡ ﺷﺪ، ﺑﺎ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ِ ﺭﺍﻩ - ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ !

ﺑﺴﺘﻪ ﯼ ﺑﻨﺪﻫﺎﯼ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ، ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ ، ﺧﻮ ﮐﺮﺩﯾﻢ
ﺑﻮﻡ ِ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻘﺪﺍﻥ ِ ﺭﻧﮕﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ ..

ﺍﺳﻢ ﺗﻮ ، ﺭﻣﺰ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﺭ ﺟﻤﺎﻉ ِ ﺟﻤﺎﻋﺖ ِ ﺩﻝ- ﮐﻮﺭ
ﺯﻫﺮ ِ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎﯼ ﺻﻒ ﺩﺭ ﺻﻒ ... ﺧﻮﻥ ِ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺳﻼﺡ ﺍﺯ ﺗﻮ !

ﻣﻨﺘﻬﺎﯼ ﺳﭙﯿﺪ ﺑﺨﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻔﻨﯽ ﺧﻮﻥ- ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ !
ﺑﺎ ﺟﺴﺪﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭ- ﺩﺳﺖ ِ ﻋﺰﯾﺰ .. ﮐﻪ ﯾﻘﯿﻦ ، ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ!

ﮔﻮﺭ ِ ﺑﺎﺑﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﺒﻮﺭﯼ ﺍﻡ ﺭﺍ ﮐُﺸﺖ !
ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ِ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ .. ‏«ﻣﻦ ‏» ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ !

‏« ﺻﺒﺮ‏» ، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻌﺪ ِﺣﮑﻢ ِ ‏« ﺯﻧﺎﻧﮕﯽ ﻣﻮﻗﻮﻑ ‏»!
ﺗﻦ ﺳﭙﺮﺩﻡ .. ﮐﻪ ﺷﺮﻁ ِ ﺗﮑﻮﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﺳﻨﺪ ِ ﺭﺳﻤﯽ ِ ‏«ﻧﮑﺎﺡ ‏» ﺍﺯ ﺗﻮ !

ﺩﺍﻣﻨﯽ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺍﮔﺮ ، ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﻫﺰﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ‏«ﺁﻩ ‏»
ﻫﺮﮐﻪ ‏« ﺭﻭﺯﯼ‏» ﻭ ‏«ﺭﻭﺯ ‏» ، ﻣﺜﻞ ِ ﻣﻦ ..ﻫﺮﭼﻪ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ ، ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ!

ﻧﻪ ﭼﻨﺎﻥ ‏«ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ‏» ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ! ﻧﻪ ﭼﻨﯿﻦ ‏«ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ‏» ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ !
ﺗﻮ ﮐﺪﺍﻣﯽ؟ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ؟؟ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺁﻩ ... ﺁﺁﺁﺁﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ !

ﻣﻠﮏ ﺍﻟﻤﻮﺕ ِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ - ﺗﺮ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﺯﺗﻮ .. ﺣﻖ ﺩﺍﺭﻡ!
ﭼﺎﺭﻩ ﯼ ﭼﺎﻟﻪ ﺁﻣﺪﯼ ، ﺍﻣﺎ ﭼﺎﻩ ﺑﻮﺩﯼ .. ﻧﺒﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ !

ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺍﯾﻦ ‏«ﺗﻦ ‏» ﻫﻢ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﻡ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺟﺰ ﻋﺼﯿﺎﻥ !
ﺑﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﻔﺲ- ﮐُﺶ ﺭﺍ .. ﺑﻌﺪ ، ﺧﺎﮎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻭ ﮔﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ!

ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭ ، ﻫﺮﺩﻭﮐﺎﺑﻮﺱ ﺍﺳﺖ ..ﭼﺸﻢ ﻭﺍﮐﺮﺩﻩ ، ﭼﺸﻢ -ﺑﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻮ !
ﺍﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪِ ﺧﯿﺮﻩ ﯼ ﺧﺎﻣﻮﺵ ! ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﭘﻨﺎﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

ﮐﻠﻨﺠﺎﺭ ِ ﻣﻦ ِ ﺁﺯﺍﺩ ، ﻭ ﻣﻦ ِ ﺩﺭ ﭘﺮﺍﻧﺘﺰﻫﺎ :

@sherhaye_yavashaki

ﺯﻧﯽ ﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ! ‏(ﮐﻨﺎﯾﻪ ﻧﺒﻮﺩ؟ (!
ﺯﻧﯽ ﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻦ ﭘﺮﺣﺮﻑ .. ‏( - ﺑﺴﮑﻪ ﻻﻟﯽ ﺗﻮ (!
ﺯﻧﯽ ﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﯿﻦ ! ‏( - ﭼﺮﺍ ﻧﺒﺎﺷﻢ؟ ﻫﺎ؟؟ ‏)
ﺯﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻣﻦ .. ‏( - ﺁﻟﻮﺩﻩ ﯼ ﺯﻭﺍﻟﯽ ﺗﻮ (!
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ
ﭘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﻄﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﯼ ﺳﺎﺯﺵ !
ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺭ ﻭ ﻓﮑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﺳﺖ !
ﮐﻪ ﺗﻦ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺭﻧﺞ ﻣﺪﺍﻡ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ..
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﮐﻪ ﭼﺮﺍ
ﺩﭼﺎﺭ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﻔﺮﻁ ِ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ؟ !
ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ : ‏( - ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ‏)
ﺯﻥ ِ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ، ﺻﻮﺭﺕ ِ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ .. ﻫﻪ ! ﭼﻪ ﺧﻮﺷﺒﯿﻨﻢ !
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ .. ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ! ﭼﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻢ !
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ، ﻭ ﻫﻨﻮﺯ
ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﺧﺮﺍﺑﻪ ، ﺳﺮ ﺳﺨﺘﻢ !
‏(- ﻭﻟﻢ ﮐﻦ ..ﺍﺻﻠﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ .. ‏) ﻓﺮﺍﺭ ﻧﮑﻦ !
ﻓﺮﺍﺭ ، ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﮐﻮﺭﯼ ﺷﺒﯿﻪِ ﺑﺎﮐﺮﮔﯽ ﺳﺖ !
ﮐﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺍﺵ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺯﺧﻢ ﺑﺴﭙﺮﯼ ﺍﺵ !
ﮐﻪ ﺟﺰ ﺩﻟﯿﻞ ِ ﺗﺼﺎﺣﺐ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .. ﻭ ﻧﯿﺴﺖ !
‏(- ﻧﻪ ! ﺯﻥ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﮔﺮ .. ‏) ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻦ !
ﮐﺪﺍﻡ ﺯﻥ ؟ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻦ " ﺯﻥ ﺷﺪﻥ " ، ﻣﻠﻮﻟﻢ ﮐﺮﺩ ..
ﮐﻪ ﺭﻧﺞ ﻓﺎﻋﻞ ﻭ ﻣﻔﻌﻮﻝ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺷﺪﻥ ،
ﻭ " ﺯﻥ " ، ﮐﻪ ﺯﻟﻪ ﺷﺪ ﺍﺯ " ﺳﻮﺀ ﺯﻥ " ، ﻣﻠﻮﻟﻢ ﮐﺮﺩ ..
ﺑﺰﺍ ..ﺑﺰﮎ ﮐﻦ .. ﻧﺸﮑﻦ.. ﺑﭙﺰ .. ﺑﺸﻮﺭ ..ﺑﺴﺎﺏ ...
ﭘﺮﻧﺪﻩ ﯼ ﻗﻠﺒﺖ ﺭﺍ ﮐﺒﺎﺏ ﮐﺮﺩ ، ﺑﺴﺎﺯ !
ﺳﭙﯿﺪ - ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ! ﺳﭙﯿﺪ ﺍﺯ ﺩﺭﺵ ﺑﯿﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ !
ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ .. ﺑﻨﺎ ﮐﻦ ..ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩ ، ﺑﺴﺎﺯ !
‏(- ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ﺯﻥ ..(! ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﺰﺧﺮﻑ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ !
ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ؟؟ ﭼﺮﺍ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺎﻧﻮﻥ ؟ !
‏( - ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ! ﺳﺘﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻥ ﻓﺮﺝ .. ‏) ﺍﯼ ﻭﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﯼ !
ﻭﻟﻢ ﮐﻦ ﺍﺻﻠﻦ .. ﺍﺯﯾﻦ ﺩﺭﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﮑﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ !
ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺗﺴﻠﺴﻞ ، ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ! ﺑﻔﻬﻢ !
‏(- ﻧﻪ ! ﺩﺍﻣﻨﺶ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﺪ ‏) .... ﭼﻘﺪﺭ ﺗﻤﯿﺰ !!
ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺴﯿﻪ ، ﺑﻪ ﻧﺮﺥ ِ ﮐﻼﻥ ِ ﺯﺍﯾﯿﺪﻥ !
ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﻧﺴﻞ ِ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ِ ﻋﺰﯾﺰ !
ﭼﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ؟ ﻏﯿﺮ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﻢ
ﭼﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ؟ﻏﯿﺮ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻢ
ﭼﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ، ﺟﺰ ﻣﺠﻮﺯ ﻣﺮﺯﯼ
ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮ ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯﯾﻦ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ، ﺯﻥ ﺍﻡ !
ﮐﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻭ ﻧﺸﮑﺴﺖ؟
ﮐﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﻧﻔﺲ ِ ﺣﺒﺲ ِ ﭘﺸﺖ ِ ﺳﻨﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟ !
ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯﯾﻨﻬﻤﻪ ﺯﺍﯾﻨﺪﻩ ، ﺭﻭﺩ -ﺭﻭﺩ ﻧﻤﺮﺩ؟
ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﯼ ﯾﮏ ﺟﻨﮓ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﭼﻘﺪﺭ ﺷﻌﺮ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﺍﺷﺖ ..
ﭼﻘﺪﺭ ﺟﻨﮓ ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺼﺎﺣﺐ ﯾﮏ ﺗﻦ ..
ﭼﻘﺪﺭ ﻋﺸﻖ ، ﮐﻪ ﺁﺏ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ، ﻭﻟﯽ
ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻟﺐ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺳﯿﻨﻪ ﻭ ﺑﺎﺳﻦ !
ﺣﺮﺍﻣﺰﺍﺩﮔﯽ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺑﻮﺩ
ﺍﮔﺮ ﮐﻪ ﺯﻥ – ﺷﺪﻩ ، ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺷﺪﻡ
ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﺑﮑﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ، ﺗﻮ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩﯼ !
ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﺑﮑﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ، ﻣﻦ ﺣﺮﺍﻡ ﺷﺪﻡ ..
ﻧﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺏ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ .. ‏( - ﺑﺪﺑﺒﯿﻦ ! ﺑﻪ ﺩﺭﮎ (!
ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ .. ‏( - ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻦ ! ﺳﮓ ﺷﻮ (!
ﺩﻟﻢ ﺧﻮﺷﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺑﻨﺪﻡ ﯼ .. ‏( - ﻭﻟﻢ ﮐﻦ ..ﺍَﻩ (!
ﺍﺯ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻦ ﺑﺮﻭ ! ‏( - ﺗﻮ ﺑﺮﻭ !! ‏)
ﭼﻘﺪﺭ ﯾﺎﺩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ.. ‏( - ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﺮﺩﯼ (!
ﭼﻘﺪﺭ ﺷﻮﮎ .. ‏( - ﺑﺨﺪﺍ ﺑﻨﺪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﭼﯿﻨﯽ (!!
ﻣﻦ ﺁﺩﻣﻢ !! ‏( - ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ(!
ﭼﻘﺪﺭ ﺯﺧﻢ.. ‏( - ﻋﺰﯾﺰﻡ ! ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺪﺑﯿﻨﯽ !! ‏)
"ﭼﻘﺪﺭ " ﻫﺎﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻡ ، ﺑﺎ ﻣﻦ ..
ﻧﮕﺎﻩ ﻋﺎﻗﻞ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﻔﯿﻪ ﺗﻮ ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ..
ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﯼ ﻭﺭﺍﺟﯽ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻨﯽ !
ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻮ ﻋﺬﺍﺑﺴﺖ ﻭ ﻗﻮﺯﺑﺎﻻﻗﻮﺯ !
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯼ ﺳﯽ ﻭ ﯾﮏ ﺳﺎﻟﻪ ! ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﺮﺩﯼ !
ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ، ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺩﺭﻭﻥ
ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﯼ ﻣﺎﻥ ، ﺗﻮﯼ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ !
ﺩﻋﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺷﺐ ، ﺍﺯ ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻝ ِ ﺧﻮﻥ :
ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺪ .. ﺗﻮ ﺑﻤﯿﺮﯼ .. ﮐﻪ .. ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﮑﻨﻢ !
ﺩﻋﺎﯼ ﺁﺧﺮﺷﺐ ، ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﮔﺎﻭ ِ ﺩﺭﻭﻥ :
‏( - ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﻤﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﮑﻨﻢ ! ‏)

#طاهره_خنیا
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس


@sherhaye_yavashaki

@sherhaye_yavashaki

.
ابر ِ کوچک! پرنده ی پر خیس!
روی این دشت ِ خار ، ریخت پرت
تو هم از دست رفتی از نطفه
مثل ِ بابای پیر ِ کارگرت

چشمهای تو، حفره های مگس
دست و پاهات ، ساقه های مریض
این جهان، جای جان ِ مجنون نیست
چه کند با حضور ِ محتضرت ؟

شکل ِ رفتار ِ صبح با بدنت
شکلِ فصل ِ پرنده چینیِ سنگ
گوشه هایت نخواندنی از خش
اسمهایت نماندنی در یاد

مادر ِ باردارت آویزان
از گلوی بلند ِ ناکامی
اسب ِ سرخ ِ شکسته در باران
چند افسار آمده به سرت؟
پسر ِ شمعها و بارانها !
دختر ِ رنگها و طوفانها !
پرپر ِ پرسه در خیابانها !
نگرانم برای کودکی ات

جای اسفند توی دستت دود
بشوم پشت ِ خط ِ اشکت رود
بشوم کاش جای شب نابود
بشوم تا بگیرم از خطرت

یقه ام را بگیر ! شاید تو
بچه ی مرده ی خودم باشی
دخترم بوده ای تو یا پسرم ؟
کی دلم را گذاشتم سر ِ راه ؟

گرگی ام را غلاف کردم تا
زخمهای تو را بخوانم ..آخ ...
به چه حقی گذاشتم بدرند
پوست از میشهای چشم ِ ترت ؟

کارتن ، مهربان تر است از من ...
کنیه اش می رسد به سبز ِ درخت ...
که بغل می کند تو راه هرشب ...
کنج ِ دنج ِ تو بوده تا امروز
تا ندانم چقدر دل سختم...
تا نفهمم چقدر بدبختم ...
گاه گاهی که رو به روی توام
با نگاهی که می زند تشرت

لقمه ی کوچک ِ خلال شده !
بره ی نذری ِ حلال شده !
دل ِ آتش خور ِ بلال شده !
زندگی گردنت وبال شده !

هر چه گل توی دست ِ تو واشد،
راه به کافه ی بهار نبرد
خار شد رفت توی چشم ِ خودت
رنجهای کبود ِ پنج پرت

زنده ی تو مخل ّ زیبایی !.. .
مرده ات ، دستمایه ی اخ و پیف
دوربین ِ شکاری ِ خبری...
کون ِ لخت تو ، عکس ِ برتر ِ سال !

بغل ِ شهر و سایش ِ بدنت
زخمها ، در ستایش ِ بدنت
آلت ِ عدل و رخصت ِ دهنت !
شکم ِ فقر و گودی ِ کمرت !

#طاهره_خنیا

#کارگر
#کارگران_هفت_تپه
#صدای_کارگر_باشیم
#کارگران_گروه_ملی_فولاد_اهواز

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

شعری تازه:
با احترام به طاهره خنیا

از حرکت موزون به روی شعری از یک درد
از بوسه های لحظه ای روی لب تاریخ

تا خواستگاری کردن ابلیس از حوا
قبل از هبوط آدم بی روح بر مریخ

از چین دامن های ارزان قیمت و کوتاه
وهم خیال راحت مرتاض روی میخ

از نظم پاداش و جزاء اجتماع گرگ
در حسرت ترفیع و رفع ترس از توبیخ

بیدار بودم خواب می دیدم که بیدارم

خالی ترین مغز زمین از سوژه یا ابژه
ذهن چگال و شرطی ماموت های پیر

همخوابگی با تانک های دشمن فرضی
یک مرد تا دندان مسلح با خودش درگیر

از عصر یخبندان پریدن در مدرنیته
احساس تحمیل خطر با قرمز آژیر

یک مرد شکل نوعی از نوع بشر بی شکل
با روح مفقود الاثر یا فاقد تکثیر

تصویر شطرنجی و ماتی از خودم دارم

درباره ی فهم بشر، خود را نفهمیدن
در باره ی انسان پوچ آلوده ی خوش بین

رو خوانی از قانون فعلی با خط میخی
الگوی رفتاری حیوانات با خورجین

خوابیدن سرمایه و بیزاری از بازار
در باره ی آینده ی موهوم مید این چین!

سقط جنین با بیمه اما شخص ثالث با
همفکری ترسای پیر پیرهن چرکین

بعد از سقوط خوابگاهی مرد، افکارم

پیدایش دیر مغان در صورت و معنی
رژگونه ی دردی کشان شیک میخانه

بی خوابی مزمن، نزاع کوشش و جوشش
مرفوع مخبون با کمی ژست ادیبانه

بازار داغ عکس های یادگاری با
یک مشت مشت بسته با یک ایل دیوانه
حرف نمادین، با عباراتی نظیر این
زلف پریشان، یار، اشک شمع، پروانه

دارم خودم را توی گور شعر می کارم

#میلاد_منظورالحجه
#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

.
تلخای عمری دست برده در مضامینم
تو پازلی هستی که من دیگر نمی‌چینم

آیینه بودم تا جوانی کرده‌ای در من
بی ‌که ببینی پیر شد زن توی آیینه‌م

پروانگی کردی برای هرچه گل، حالا
شمعم که هی پروانه می‌سوزد به بالینم

از هر طرف دستی به خاطرخواهی‌ام پل زد
از هر طرف چندین بغل وا شد به تسکینم

بیت‌المقدس بود قلبی که در آن بودی
اشغال شد بی جنگ و خون‌ریزی فلسطینم

با هرکسی خوابیده‌ام، یاد تو افتادم
با هرکسی می‌خوابم از چشم تو می‌بینم

چشمم به چشمانت بیفتد چشم می‌گیرم
افتادی از چشم و دل و آغوش غمگینم

زنبورک تلخم! به گوشت می‌رسد کم‌کم
شرحِ مگس پروردنِ لب‌های شیرینم

#طاهره_خنیا❤️

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

تلخای عمری دست برده در مضامینم
تو پازلی هستی که من دیگر نمی‌چینم

آیینه بودم تا جوانی کرده‌ای در من
بی ‌که ببینی پیر شد زن توی آیینه‌م

پروانگی کردی برای هرچه گل، حالا
شمعم که هی پروانه می‌سوزد به بالینم

از هر طرف دستی به خاطرخواهی‌ام پل زد
از هر طرف چندین بغل وا شد به تسکینم

بیت‌المقدس بود قلبی که در آن بودی
اشغال شد بی جنگ و خون‌ریزی فلسطینم

با هرکسی خوابیده‌ام، یاد تو افتادم
با هرکسی می‌خوابم از چشم تو می‌بینم

چشمم به چشمانت بیفتد چشم می‌گیرم
افتادی از چشم و دل و آغوش غمگینم

زنبورک تلخم! به گوشت می‌رسد کم‌کم
شرحِ مگس پروردنِ لب‌های شیرینم
.
.

یک روز مجبوری بفهمی عشق بازی نیست
اینکه یکی می‌افتد از پا، صحنه‌سازی نیست

جفتی که عشقت را رگارگ توی خون دارد
حقش تحمل کردن عشق موازی نیست

اینکه یکی تن داده به زخم و نمی‌میرد
چیزی شبیه ژست‌های اعتراضی نیست

یعنی جنون سررفته از صبرش که تسلیم است
یعنی از این تشریحِ دائم هیچ راضی نیست

الکل برای شستشوی زخم‌ها خوب است
درمان زخم دل به‌غیر از کشف رازی نیست

دارم شبیهت می‌شوم، سرد و دمِ‌دستی
از شعله تا خاکسترش راه درازی نیست

چیزی برای باختن باقی نمی‌ماند
وقتی وفاداری به‌جز لفظ مجازی نیست

قانونِ دیجیتالیِ تنظیم با بازار
به عدل، این سنگ ترازو هم نیازی نیست!

#طاهره_خنیا

@sherhaye_yavashaki

@sherhaye_yavashaki

#طاهره_خنیا❤️
#خنیاگر_شاعر❤️


سرخورده از تکدی ِ عشق و دخیل تن..
گوری برای شهوت ِ هر گورکن شدن
پیراهنی به تجربه جِر دادن و به جان
اندوه ِ پاره پاره تر از پیرهن شدن


رنج ِ بزرگداشت ِ دندان ِ گرد ِ گرگ
با میش های ظلم پذیر ِ حرم چرا!
پس خوردن از عصای شبان ها،به
حکم ِ شرع..
تفکیک ِ " زیر " و " رو " شده ها:مرد و زن شدن! . .


اصرار ِ جفت گیری و جفتی که جور نیست..
خاموشی ِ شبی که فراموشی اش مباد
با طوطیان ِ سر زده از مطبخ ِ زنا،
آینده ای به تلخی ِ شکّر شکن شدن!. .


تاریخ ِ زن کُــــــــش از کمــــــر افتاده در فـــــــــرود..
اعصاب ِ کوه و سایش و فرسایش
مدام
دل باختن به یافتن ِ نیمه ای که
نیست..
از احتمال ِ فاحشه تا واقعن شدنـ .


بازار ِ هزل و هرزگی ِ چشم های هیز..
گستاخی ِ زبان ِ رکیک ِ پیاده رو!
حشو ِ ملیح ، در ادبیات ِ حاشیه ! دندان ِ کرم خورده شدن ، ریشه کن شدن..


شب ، شاهکار ِ روسپیان ِ پریده رنگ..
کبکان ِ گُر گرفته ی سر برده زیر ِ برف
تقدیس ِ رنج ِ کاشف الکل ، که مرهم است
گاه ِ هزار تکه شدن . . . تن به تن شدن . .


دردا ازین قفس که پر از رنج ِ حنجره ست
با میله های سرزده تا سقف ِ آسمان
دردا که جز ملااال نمی آورد به بار با چشمهای ناشنوا همدهن شدن ..

#طاهره_خنیا❤️
#طاطا❤️

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

در استحاله ی عشقی که سعی ِ هورمونهاست،

مرابغل کن و بگذار از تو دل بکنم...

#طاهره_خنیا

@sherhaye_yavashaki

@sherhaye_yavashaki

کرکسان ، کلاه از سرت بلند.. .
بعد، دست روی دخترت بلند .. . . .

روسری و چوب .. پرچم و چماق..
شعله های خشم خواهرت بلند.. . . .

آه..مرزبسته ! مرزپرگهر!
ماهت آفتاب !اخترت بلند! . . .

فضله های فاضلانه ات فزون !
آسمان بی کبوترت بلند! . .

دره های اسب کشته ات فدا !
قله های لاله پرورت بلند !
. .

دختران دلشکسته ات ، شکار
دود هرچه داغ ، از سرت بلند . . .

با گلوی از گلوله رد شده
جیغهای گریه آورت بلند .. . .
.

سالهای بعد ، سنگهای قبر
گریه های نسل دیگرت بلند: .
.

ای بریده از بقا ! دلت درست !
ای شکسته بال و پر!سرت بلند!

#طاهره_خنیا
#دختران_خیابان_انقلاب
#دختران_آزاده
#دختران_سربلند

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

دمت معطّر به ربّنایی که در گلویت وضو گرفته
سرت سلامت ، که مستی از تو سبو شکسته .. سبو گرفته

صدای شفاف رعد در شب!صدای مشمول ِرودخانه!
گلی شکفته است در گلویت که باغ، رونق از او گرفته

تو اشرف بلبلان باغی! درین شب کم گهر ، چراغی !
صدای نوری درین شب ِکر که ابر از ماه رو گرفته .

بخوان که انگورها رسیدن گرفته اند از شنیدن ِ تو!
خوشا زمینی خوشا زمانی که با نفسهات خو گرفته

صدای مشفق !صدای صادق!صدای برحق!صدای مطلق!
صدای همواره ی تسلی به نسل ِاز آرزو گرفته !
. .

صدات ، شیرازه ی جوانه ..دهان که وا میکنی،ترانه...
گلوی تو عندلیب- خانه ..مباااد بلبل ، گلو گرفته!

#طاهره_خنیا
#محمدرضا_شجریان

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

خونم ،که گوشه ی لب شعرم چکیده ام
ردّم ،که رو به هر چه که بن بست می روم
هر آن جنازه می شوم از فرط ِ شانه ها
هر آن اراده می کنم از دست می روم

در ارتفاع ِ خون خوری ِجرثقیل ها ،
هر بار در گلوی کسی آه بسته ام
هر بار که زدند رگی را، بریده ام
هر بار سنگ خورده به بالی،شکسته ام .

هر بار کودکانه ای آزار دیده است ،
رنج ِ تجاوز از بدنم چکه می کند
هر بار تن فروشی از آهی گذشته است
زخم از هزارتوی تنم چکه می کند .

بیمارم آنچنان که شفا کذب ِ فاحش است
گوشه به گوشه گورم و تابوتم و لحد
هر گوشه ام یکی به خودش سنگ می زند
هر گوشه ام یکی به خودش فحش می دهد

لطفن یکی مرا بزند ! مثله ام کند !
حال ِشراب ِفاجعه را جا بیاورد
هضمم نمی کند کلمه .. غربت ِ مرا
لطفن یکی بخواند و بالا بیاورد

#طاهره_خنیا ❤️

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki
همه گریه می کنم درکوه
همه ضجه می زنم ‌ در باد
بـه دو اسب ، بسته اندم دست
. که گلوبریدم ازفریاد
.

به قرارکودکی باتو،
تنم ازقرارمی افتد
نفسم به برگهایت،زرررد
دلم از بهار می افتد
.

تنم از سقوط می ریزد
شبم عنکبوت می ریزد
به گلوت می رسد جانم
دلم از گلوت می ریزد
.
که نفس نداری و ای داااد
که نفس..نگو..زبانم سوخت..
که آهاااای..دکتر..ای بیداااد
که هواااار..خانمانم سوخت..
ـ

که لبش ، گل یخی در برف..
که تنش ، پرنده ای درمشت..
سرطان گل یخم را خورد...
سرطان پرنده ام را کشت...
.

که کمر ندارم از گریه
که گلو ندارم از فریاد
که چطور جان من جنگید ..
که چطور سرو من افتاد..
.

که چطور رختخوابت را
بکشم کنار تابستان
که چطور دستهایت را
بدهم به دامن مامان
.

که پدر بگیردت در اشک
که جنون بیاید از در توو
که به برف داده ایمت تن
که باد داده ایمت بو .. .

که خماااارم از نبودنهات
که مریـــضم از نبودنهات
که خراااابم ازنبودنهات
که عزیـــــزم ازنبودنهات... .

گل ِزخم در نمکلاخم!
تو که چسب زخم من بودی..
پر ِ کاه ِ رفته باطوفان!
چه قدر کمرشکن بودی...

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki
.
شب ِتکیده ی چاقو.. شب ِپرنده سواری!
نعوظ ِ آلت ِ قتاله در گلوی قناری..
.
به فکرکردن به فکرهای رعشه ای ِ تو..
به اسبها ،ته دره ،همان که دوست نداری
.
به کوچه ها ی کمین کرده ، کور ِ کودکی ات ، آخ..
به پشت .ِگردنت و عطر جوجه های بهاری..
.
به راه بردن و کردن ..نگاه کردن و کردن..
شکنجه دادن ِ پر ، لای شعله های بخاری

به لب پریده ی دندان ِشیری تو که درخون
به خنده های خدا پشت اسمهای تجاری !

به ترس ، ترس.. بترس از خدا وعالم و آدم!
بترس میوه ی نارس که بخت ِخون شده داری!

بترس..آدم، وحشی ترین سلاح ِخدا بود
برای کشتن ایمان، برای رنج- نگاری

به جیغ ِکودکی ِترس- خورده ی همه اش درد...
به حال تو که مریضی..که نشئه ای..که خماری..! .

به چاک خوردن لبهای بی اراده ی شیری..
به گه کشیدن قلبی که توی سینه نداری! .
. .
به خاک دادن ِ کوچکترین پرنده ی مثله
مریض های کماکان، شب گلو بُر ِ جاری

به بند ناف ِپریشان ِ بچه های سَقَط - سِقط..
به گورهای گلو،بغضهای کهنه ی کاری .

به خفتگیری ِگنجشک، با تن ِ ِنرسیده
به فقر و لاس زدن زیرسقفهای اجاری

چه موشهای شریفی به شرح واقعه مشغول!
به نسل بازی، در فاضلابهای اداری..
.
دراین کثافت ِ ممتد ، دراین تباهی ِ بی حد
به عشق فکرکنم یا به جنده های هزاری

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki

ﺧﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎﻭﺭﻡ،ﭼﯿﺰﯼ، ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺧﻮﻥ ِ ﮔﺮﻡ ِ ﻋﺰﺭﺍﯾﯿﻞ ﺍﺯ ﮔﻠﻮﯼ ﮐﺒﻮﺗﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ

ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﺮﯼ ﺍﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺭﻋﺸﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﺍﺯ ﺗﻬﻮﻉ ِ ﺭﻧﮓ
ﻓﺼﻞ ِ ﮐﻮﭺ ِ ﺟﺮﯾﺤﻪ ﺩﺍﺭ ِ ﺗﻨﻢ، ﺳﯿﻨﻪ ﺳﺮﺧﺎﻥِ ﭘﺮﭘﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ..

ﺁﯾﻨﻪ، ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ، ﺗﻮﯼ ﺣﻤﺎﻡ ِﺧﻮﻥ ِ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ !
ﮐﻪ ﺭﮔﻢ ﮐﺎﺕ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﺎ ﮐﺎﺗﺮ / ﻣﺎﻫﯿﺎﻥِ
ﺷﻨﺎﻭﺭﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ !

ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯼ ﭼﮑﻪ ﭼﮑﻪ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﺪ، ﺳﺮﺥ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﺣﻤﺎﻡ
ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺸﺖ ِ ﺩﺭ ﺍﺳﺖ…
ﻣﺎﺩﺭﻡ ..ﺁﺥ .. ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ …

ﻋﻖ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻟﺨﺘﻪ ﻟﺨﺘﻪ ﻣﺪﺍﻡ .. ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﺭﻫﻢ ﻭ ﺷﻠﺨﺘﻪ ﻣﺪﺍﻡ ..
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺧﺘﻢ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ … ﺯﺧﻢ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﺩ ﺍﺯ ﭘﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ !

ﺭﺣﻢ ﻡ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺷﺪ .. ﻧﻄﻔﻪ ﯼ ﻣﺮﮒ، ﻣﻨﻌﻘﺪ ﺩﺭ ﻣﻦ !
ﭘﮏ ﺑﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ، ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ، ﺍﺯ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﺁﺧﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ

ﺑﺎﺯﻫﻢ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ِ ﺳﺎﮐﺖ .. ﺳﻘﻂ ِ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰ ِ ﺧﻮﻥ ..
ﺯﻧﺪﻩ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ، ﺟﺴﺪﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ !

#طاهره_خنیا❤️

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

سگ نیستم که با تو وفادار!
خر نیستم به یاد ِ تو قانع !
اسبم ، که سرکش است و فراری
رامم نمی کنند موانع

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ⬅️join♦️

@sherhaye_yavashaki
،،،
#تاریخ
با تيرْ باران ِ سگان ِ خشمگين ِ دِه ، از گله مان يك مشت گاو ِ كله خر مانده
سربازهاي سر به راه ِ ميرزا ، سرسخت ..با چشم هاي بسته اينك : چشششم فرمانده !
.
انبوه ِ بي قلاده ي سگهاي خونْ خورده ، در پنجه هاشان ، پرچم ِ فتح ِ در ِدوزخ
فرمان ِ آتش مي دهد اسكندري از نو ، دستي كه بر كبريت هاي بي خطر مانده !
.
قصاب هاي خشمگين ِ شيهه كُش در جوش .. اسبان ِ مادرْ مرده ي در خونِ دندانْ خرد
از اين ستون تا آن ستون بند و جگر گوشه .. از دل به دل راهي پر از خون ِ جگر مانده !
.
در جبهه هاي حق عليه ِ دشمن ِ فرضي ؛ خاموشي از نو ، شورش ِ شبْ تاب ها از نو
نه بوي يوسف مي دهد ، نه روشن ِ چشم است پيراهن ِ خوني كه در دست ِ پدر مانده !
.
خواب ِ نمكْ سود ِ سر ِ سبز و زبان ِ سرخ .. خودسوزي ِ هر روز ِ خورشيدي كه مي بيند
تابوت ِ بي چشم و لب ِ يار ِ دبستاني ، بر شانه ي تاريخ ِ « مرز ِ پر گهر » مانده !
.
خشت ِ كج و بار ِ كج و معمار ِ كج انديش .. « تاريخ » ، اين بي افتخار ِ تا ثريا كج !
گنجشك مفت و سنگ مفت و جان ِ انسان مفت .. از آخرين گنجشكْ پر ، يك مشت پر مانده..
#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ◀️join

آب برده ست مرا با دامن بپران خواب مرا با سیلی!

ترس یعنی تو جوان باشی و من یک زن چادری زنبیلی

من به اندازه ی تن ها تنها گیر کردم ته بن بست جنون

تو، شریک همه بسترها با همه خلق خدا فامیلی

#طاهره_خنیا

زلزله، از شانه ها می آغازد،
سیل، از چشم
حریق، از دل
آه
آدمیزاد و این همه بلای طبیعی...

#طاهره_خنیا

🆔 @sherhaye_yavashaki ◀️join

@sherhaye_yavashaki


ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩﯼ ﺍﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ
" ﺁﻏﻮﺵ " ِ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ، ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ِ ﮐﺴﺮ ِ ﺟﻨﺴﯿﺖ !
ﺣﺬﻑ ِ " ﺯﻧﯽ " ﻭ " ﻣﺮﺩﯼ " ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ِ ﻣﻄﻠﻖ
ﯾﮏ ﺧﻠﺴﻪﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ، ﺑﯿﻦ ﻫﻖ ﻫﻖ ِ ﺳﺎﻋﺖ
ﺍﻧﮕﺸﺘﻬﺎﯼ ﺭﻭﺯﺧﻮﺍﻥﯼ ﺩﺭ ﺷﺐ ِ ﻣﻮﻫﺎﻡ
ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺑﯽ ﻗﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺁﺳﻮﺩﻥ
" ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺲ ﺯﺩﻥ " ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻮﺩ ، ﺍﻣﺎ
ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻠﻘﻪﮔﯽ ﺑﺎ ﺭﺧﺼﺖ ِ ﮔﺮﺩﻥ ...
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ِ ﺁﺏ ، ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﺍﺯ ﺳﺮ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﯿﺎﻫﻢ ، ﺯﻟﻪ ﻭ ﮐﻢ ﺣﺮﻑ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﭘﯿﺶ ِ ﭘﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺍﻡ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﺒﯽ ﻣﭻ ﺷﮑﺴﺘﻪ ، ﺭﻭﯼ ﺧﻂ ِ ﺑﺮﻑ ..
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﻗﺎﻧﻮﻥ ، ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺑﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻨﺪ ِ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﮔﯿﺮ ِ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻨﺪﯼ ﺧﻼﻑ ِ ﺧﻔﺘﮕﯿﺮﯼﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ
ﺑﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻗﻼﺩﻩﯼ ﻧﻮ ﺩﻭﺭ ِ ﮔﺮﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ، ﺑﻪ ﺑﯽ ﺑﻨﺪ ﯼ
ﺗﺎ ﮔﭻ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﭘﺎﯼ ﺧﺮﺩ ِ ﺍﺳﺐ ِ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﺭﺍ
ﺗﺎ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﻻﮎ ِ ﻏﻠﻂ ﮔﯿﺮ ِ ﻣﺮﺍ ﺁﺭﺍﺍﺍﺍﻡ
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﺯﺧﻤﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺣﺴﺎﺑﻢ ﺭﺍ
ﺑﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﺮ ِ " ﺍﺧﻼﻕ "
ﺑﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻟﺞ ِ " ﻋﺎﺩﺕ "
ﻣﺜﻞ ﺗﻮﺍﻟﺘﻬﺎﯼ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ / ﺯﻧﺎﻧﻪ ، ﭼﺮﮎ
ﺗﻮﺃﻡ ﺑﻪ ﻇﻦ ِ ﺗﺨﻠﯿﻪ ، ﻣﻨﻔﮏ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ِ ﺧﻂ !
ﺣﺎﻻ ﭘﻠﻨﮕﯽ ﺯﺧﻤﯽﺍﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ..
ﺑﺎ ﺑﻨﺪ ﻧﺎﻓﯽ ﮐﻪ ﻭﺑﺎﻝ ِ ﺑﺨﯿﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺷﺪ
ﺯﺍﯾﯿﺪﻡ ﻋﺸﻘﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺭﮔﻬﺎﻡ
ﺍﯾﻦ ﺗﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻣﯽﺑﺮﻡ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ..
ﭼﯿﺰﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺗﻨﻢ .. ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻬﺎﯾﻢ ...
ﺣﺎﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﻥ ، ﺳﺮﭘﻮﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ
ﻧﻪ ﺳﮑﺲ،ﻧﻪ ﺑﻮﺳﻪ،ﻧﻪ ﺩﻝ، ﻧﻪ ﺷﻌﺮ، ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ
ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ .. ﻓﻘﻂ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ......
.
#طاهره_خنیا
🆔 @sherhaye_yavashaki ◀️join