«این هفته تمامش میکنم و دروغهایی از این دست!»
❇️ چند بار برایتان پیش آمده که به خودتان قول محکم دادهاید که در هفتهای معین، بالاخره ایراد کدتان را برطرف کنید؟ چند بار به خودتان قول دادهاید که در ماهی مشخص پیشنویس کار را تمام کنید؟ اصلا چند بار شده که واقعا به این قولها عمل کنید؟
🔸 من هم مانند شما هستم. دائما به خود دروغ میگویم و لیست کارهایم از روزی به روز دیگر انتقال پیدا میکند. اما در تابستان ۲۰۲۰، گروه کوچکی از دانشجوها در همه مقاطع تحصیلی (از کارشناسی تا پسادکتری، و همچنین خودم) دور هم جمع شدیم تا یکدیگر را در اهداف هفتگی تشویق کنیم. ایده کار ساده بود: باید هر هفته گزارش میکردیم که چه کارهایی باید در طول این هفته انجام دهیم و انتظار داریم هرکدام چهقدر زمان ببرد. در نهایت، گزارش میشد که هر کدام از کارها در واقعیت چهقدر زمان میبرد. بدون قصد قبلی، مجموعهای از دادهها که تفاوت بین انتظارات ما و واقعیت را نشان میداد، جمعآوری شد.
🔸 کیلی براور، عضو دپارتمان فیزیک و موسسه اخترفیزیک و مطالعات کیهانی کاولی، دانشگاه صنعتی ماساچوست (MIT) در مقالهای جالب سعی کرده بهرهوری موردانتظار و بهرهوری واقعی یک گروه دانشگاهی را مقایسه کند. در این تحقیق اعضای گروه در طول ۹ ماه، به صورت خودجوش ۵۵۹ تکلیف، تاریخ مهم و مهلت نهایی تحویل (هم واقعی و هم موردانتظار) را گزارش کردهاند.
🔸 خلاصه نتایج این تحقیق را در سه گزاره میتوان خلاصه کرد:
▫️تکالیف برنامهنویسی و نوشتنی کمتر از سایر تکالیف و کارها در زمان موردانتظار به پایان میرسند.
▫️پیشبینیها و تخمینهای افراد باتجربهتر و در مقاطع بالاتر درباره مدت زمان موردنیاز برای انجام کارها خیلی بهتر از سایر افراد نیست
▫️تخمینها و پیشبینیهای ما درباره مدت زمان موردنیاز برای انجام کارها در طول زمان فقط اندکی معقولتر میشود.
🔸 #ترجمه #پرنیان_نادری از مقاله براور و نمودارهای جالب حاصل از دادههای تحقیقش را در
سایت روزنامه میتوانید بخوانید.
@sharifdaily