«وزارت حقیقت، نسخه ۲۰۲۰»
❇️ همان شبی بود که دکتر لی ونلیانگ برای آخرین نفسهایش در اورژانس بیمارستان مرکزی ووهان تقلا میکرد. من هم مثل بسیاری از کاربران آنلاین دیگر بیدار مانده بودم و مدام صفحه Weiboام را رفرش میکردم تا خبری از حال او پیدا کنم. دکتر لی چشمپزشکی بود که اولین هشدارها را درباره شیوع کووید-۱۹ داد و خیلی زود با تهدیدات دولت روبهرو و بعد هم به ویروس مبتلا شد. وقتی در جمعه، ۷ فوریه ۲۰۲۰ درگذشت، من هم مانند بسیاری دیگر از شهروندان آنلاین چینی خشم و اندوهام را در مورد این اتفاقات در Weibo بیان کردم، اما خیلی زود حساب کاربری من پاک شد.
🔸 بیشتر از خشم، احساس گناه میکردم. در آن زمان کارمند فنی ByteDance بودم؛ جایی که در آن به توسعه ابزارها و زیرساختهایی برای مدیریت محتوا کمک کرده بودم. به عبارتی دیگر، به ساختن سیستمی کمک کرده بودم که حسابهای افرادی مانند من را سانسور میکرد. درمورد لی ونلیانگ بخشنامه مشخصی به دستم نرسیده بود، اما قطعا Weibo تنها شرکت حوزه فناوری در چین نبود که آن شب بیوقفه مشغول پاک کردن پستها و اکانتها باشد. میدانستم که ByteDance لشکری از ناظران محتوایی دارد که از ابزارها و الگوریتمهایی برای پاک کردن محتوا، هدایت روایتها و تغییر خاطرات رنج و آسیبی که شیوع کووید-۱۹ بر مردم چین وارد کرده بود، استفاده میکنند که من به توسعه آنها کمک کرده بودم.
🔸 شرکت ByteDance یکی از بزرگترین تکشاخ(Unicorn)های چین و سازنده برنامه اشتراک ویدئوی تیکتاک، ورژن اصلی چینی آن Douyin و برنامه خبرخوان Toutiao است. بایتدنس نزدیک به ۲۰۰۰۰ کارمند برای مدیریت محتوا استخدام کرده بود تا محتواهای چینی را نظارت کنند. کار من در آنجا این بود که با استفاده از تکنولوژی کار اپراتورهایی را که مدیریت محتوا انجام میدادند، آسانتر و بهینهتر کنم.
🔸 پلتفرمهای چینی که با محتوای تولیدشده از سوی کاربران سروکار دارند، بزرگترین ترسشان این است که نتوانند محتواهای حساس سیاسی را به موقع حذف کنند که باعث میشود بعدا تحت بازرسی شدید دولت قرار بگیرند. این برای شرکتها مسئله مرگ و زندگی است. هر از گاهی سیستم مدیریت محتوای بایتدنس برای چند دقیقه پایین میآمد و همه عصبی میشدیم، چرا که نمیدانستیم در این بازه کوتاه چه افتضاح سیاسیای ممکن است رخ بدهد.
🔸 مدیریت فضای مجازی چین دائما بخشنامههایی به مرکز کیفیت محتوای بایتدنس میفرستاد؛ مرکزی که بر عملیات مدیریت محتوا در درون شرکت نظارت میکند. بعضی مواقع بیشتر از ۱۰۰ بخشنامه در روز میفرستاند. اغلب مواقع از تیمها میخواستند تا دستورات مشخصی را در رابطه با بحثهای روز یا قدیمی اجرا کنند و در محتواها بگردند تا ببیند کدام میتواند باقی بماند.
🔸 در برنامههای پخش زنده، صدای هر ویدئو به صورت خودکار به نوشته تبدیل میشود که به الگوریتمها اجازه میدهد نوشتهها را با لیست بلندبالایی از کلمات حساس، تاریخها و اسامی مقایسه کند. همچنین این نوشتهها در یک مدل پردازش زبان طبیعی نیز بررسی میشوند. این الگوریتمها در نهایت بررسی میکنند آیا این محتوا به اندازهای خطرناک هستند که نیاز به نظارت اپراتور داشته باشند یا نه.
🔸 اگر یک کاربر به کلمهای حساس اشاره کند، اپراتور کلیپ اصلی و رونوشت آن را که نشان میدهد کلمه حساس کجا استفاده شده دریافت میکند. اگر اپراتور موضوع را حساس یا نامناسب تشخیص دهد، پخش زنده را قطع و حتی حساب کاربری را مسدود یا پاک میکند.
🔸 نزدیک تاریخهای حساس سیاسی که میشود، مثل ۱ اکتبر (روز ملی چین)، ۱ جولای (سالروز تأسیس حزب کمونیست چین) یا سالگرد اتفاقات بزرگ سیاسی مثل سالگرد اعتراضات ۱۹۸۹ و سرکوب در میدان تیانآنمن، مرکز کیفیت محتوا یک لیست مخصوص از عبارتهای حساس درست میکند. با اینفلوئنسرها نیز به صورت ویژه برخورد میشود. اپراتورهایی برای مشاهده کانال اینفلوئنسرها مشخص میشود تا اشتباها محتوا یا کانال آنها پاک نشود. برخی از اینفلوئنسرهای بسیار پرطرفدار، خبرگزاریها و سازمانهای دولتی نیز در لیست سفید بایتدنس قرار دارند و آزادند هرچه میخواهند بگویند. البته همکاری آنها از قبل تضمین میشود.
🔸 وظیفه ما این بود که مطمئن شویم ناظران محتوایی در سریعترین زمان ممکن «محتوای مضر و خطرناک» را پیدا کنند. وظیفهمان این بود که سانسور را بهینهتر کنیم. با کمترین تعداد آدم، بیشترین میزان تخلف از خطوط قرمز تشخیص داده شود. در زمانی که در بایتدنس بودم به یاد نداریم هیچموقع گرفتار دردسرهای سیاسی با دولت شده باشیم که به این معنی است که کارمان را خوب انجام دادیم.
🔸 روایت کارمند سابق شرکت ByteDacne از سانسور در اینترنت چین را که در وبسایت
Protocol.com منتشر شده، با
#ترجمه #سجاد_ریحانی در
سایت روزنامه بخوانید.
@sharifdaily