بیش از ۲۰۰ سال پيش "سلام نوروزی" در شيراز و نه چندان دور از تخت جمشيد برگزار شد ، پس از اردشير يكم ، اين چندمین بار بود كه يک فرمانروا در مركز پارس چنين مراسمی را برپا می داشت!
پيش از كريمخان، عضدالدوله ديلمی اين آيين ها را در شيراز برگزار كرده بود كريمخان زند كه به جاي عنوان «شاه»، لقب «وكيل» برخود نهاده بود، پس از اعلام شهر شيراز به پايتختی ايران، سلام نوروزی را در عمارتی كه اينک موزه پارس ناميده می شود، برگزار می كرد و سپس به ديدن مردم معمولی به كوچه و خيابان ميرفت وی در ايام نوروز، از جيب خود چند نوازنده را اجير كرده بود كه در ميدان های شيراز بنوازند و مردم را شاد كنند كه بعداً اين رسم شامل روزهای ديگر هم شد.
كريمخان براي شاد كردن مردم و زدودن غمهايشان هر اقدامی را كه ميتوانست كرد. به نظر وی، كه مورخان از اظهاراتش بيرون كشيده اند ، كريمخان «شاد بودن و شادی كردن» را حق مردم مي دانست. وي براي ديدن توده ها و آگاه شدن از مشكلاتشان، حتي به قهوه خانه ها مي رفت و با آنان در همانجا خوراک میخورد!
یكی از آوازهای مشهور ردیف دستگاهی ایران آواز #بیات_ترك یا #زند یا #شیراز است. شاید برای شما هم تا حالا این سؤال پیش آمده كه چرا آوازی از #دستگاه_شور كه امروزه اكثراً به نام بیات ترك میشناسیم، دارای اسامی مختلفی همچون بیات زند یا بیات شیراز میباشد. می گویند كه این آواز در قدیم به نام بیات شیراز مشهور بوده است و همه آن را به همین نام میشناختند. در زمان حكومت #زندیان ، بنابر احترامی كه مردم شیراز برای #کریمخان_زند قایل بودهاند، #نوازندگان_دربار نام این آواز را به نام بیات زند تغییر میدهند و كم كم این نام در بین عموم رواج پیدا میكند. اما پس از اینكه #سلسله_زندیه توسط #آغا_محمد_خان_قاجار بركنار میشود، نوازندگان دربار كه جرأت نداشتند اسم زندیه را به زبان بیاورند تصمیم میگیرند كه نام این آواز را تغییر دهند و چون #قاجار_ها#ترک بودند، اسم این آواز را #بیات_ترک میگذارند.