پژوهشی بر
#اوستا و
#ایرانویج...
.
"اوستا"
#کتاب_دینی_زرتشتیان است و زبانی که اوستا بدان نوشته شده
#زبان_اوستایی گویند . جز
کتاب اوستا و آثار وابسته به آن هیچ اثر دیگری به این زبان در دست نیست و در خود
کتاب اوستا هم اشاره ای به نام اصلی این زبان نشده و حتی کلمه اوستا در متون اوستایی نیامده است.
تنها در
#دوره_ساسانی و در
#کتاب_های پهلوی_ساسانی است که به کلمه
#ابستاگ (معرب ابستا و ابستاق و در پارسی ابستا ، اوستا ، وستا وغیره) برمیخوریم...
.
در این
کتاب ها گاه زبان اوستا را زبان دینی نیز نامیده اند معنی دقیق کلمه اوستا نیز روشن نیست و احتمال داده شده که به معنای ستایش باشد .
از بررسی
های زبان شناسی و مقایسه زبان اوستایی با زبان فارسی باستان از سویی و مقایسه این زبان با زبان
های شرقی ایران مسلم میگردد که اوستایی زبان متعلق به مشرق ایران بوده است و امروزه بیشتر دانشمندان معتقدند احتمالا به ناحیه
#خوارزم تعلق داشته و منظور از ذکر
#ایرانویج در اوستا همین ناحیه بوده است.
همچنین دانشمندان نواحی دیگری چون سیستان ، شمال خراسان مرو و بلخ را نیز پیشنهاد کرده اند...
.
با سپاس گردآوری و نگارش توسط دوست عزیزم اقای " افتخار روحی فر"
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂