میدانی چی فکر میکنم؟ به نظرم خاطرهها، شايد سوختی باشد که مردم برای زنده ماندن میسوزانند ... تا آنجا که به حفظ زندگی مربوط میشود، ابداً مهم نيست که اين خاطرات به درد بخور باشند يا نه، فقط سوختاند.
آگهیهايی که روزنامهها را پر میکنند، کتابهای فلسفه، تصاوير زشت مجلهها، يک بسته اسکناس ده هزار ينی، وقتی خوراک آتش بشوند، همهشان فقط کاغذند ...
آتش که میسوزاند، فکر نمیکند آه، اين کانت است يا آه، اين نسخه عصر يوميوری است يا چه زن قشنگی! برای آتش، اينها چيزی جز تکه کاغذ نيست. همهشان يکی است. خاطرات مهم، خاطرات غيرمهم، خاطرات کاملاً به دردنخور. فرقی نمیکند، همهشان فقط سوختاند ...
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂#پس_از_تاريکی#هاروکی_موراکامی