#نجیب_محفوظزادروز ۱۱ دسامبر ۱۹۱۱
مرگ ۳۰ اوت ۲۰۰۶
#نویسنده؛
#نمایشنامه_نویس@sazochakameoketabاو که فرزند یک کارمند دولتی بود، در قسمت فرهنگی خدمات کشوری مصر از سال ۱۹۳۴ تا زمان بازنشستگیاش در سال ۱۹۷۱ کار کرد. ابتدا در وزارت موقوفات مشغول بهکار و سپس مدیر سانسور ادارهٔ هنر و سرانجام رئیس بنیاد حمایت از سینما و در دوران آخر کارمندی، مشاور وزیر فرهنگ شد. او ۳۰ کتاب داستانی نوشت و در سال۱۹۸۸ برنده جایزه نوبل در ادبیات شد تا اولین عربی باشد که این جایزه را دریافت کند.
بسیاری از آثار او به صورت پاورقی در نشریات منتشر شدند. از جمله بچههای محلهٔ ما و کوچهٔ مدق که بر اساس آن فیلمی با شرکت سلما هایک در مکزیک ساخته شد.
«بچههای محله ما» (۱۹۵۹) یکی از بهترین آثار او است که بهخاطر کفرگویی ناشی از تصویر کنایی او از خدا که مخالف عقاید ادیان ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام بود در مصر سالها ممنوع بود. در سال ۱۹۸۹ پس از فتوایخمینی در مورد سلمان رشدی، عمر عبدالرحمن روحانی نابینای مصری در گفتگو با یک روزنامهنگار گفت که اگرمحفوظ برای نوشتن این داستان مجازات میشد، رشدی به خود اجازه انتشار چنین کتابی را نمیداد.
عمر عبدالرحمن همیشه تأکید میکرد که آنچه او گفته فتوا نیست؛ اما اسلامگرایان تندرو آن را فتوا انگاشته و تصمیم به کشتن این نویسنده ۸۲ ساله داشتند و او را از ناحیهٔ گردن، بیرون از خانهاش در قاهره، با چاقو مجروح کردند. او زنده ماند اما پس از آن همیشه محافظان او را همراهی میکردند. سرانجام رمان بچههای محله ما در اوایل سال۲۰۰۶ در مصر با مقدمهای از احمد کمال ابوالمجد بهچاپ رسید.
تا روز درگذشتش او سالخوردهترین برندهٔ جایزهٔ نوبل در ادبیات و سالخوردهترین برندهٔ جایزهٔ نوبل پس از برتراند راسل و هالدور لاکسنس بود. در ژوئیه ۲۰۰۶ نجیب محفوظپس از عمل جراحی ناموفق بر روی سرش تحت مراقبتهای ویژهٔ پزشکی بود و عاقبت در ۳۰ اوت ۲۰۰۶ درگذشت.
#خانه_بدنام#گدا #دزدها_و_سگ_ها #میرامار@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂