#ایل_كلهردر علت نامگذاری
#ایل #كلهر ، باید در ساخت، ریشه و معنی آن دقیق نمود. لفظ كلهر با فتح كاف و ضم هاء از دو بخش «
#كل »و«
#هور »یا«
#هُر »تشكیل شده است. این كلمه كه با تلفظ های متعدد در منابع آمده است از قبیل
#كلهور ،
#كلهر و
#كلِر . در زبان محلی تلفظ سوم بیشتر رایج است. از همه آنها یك معنی به ذهن متبادر می شود.
#كَل به معنای
#آهوی_كوهی_نر می باشد و از خصوصیات این حیوان كوهی، همانا
#شجاعت و
#جنگندگی و
#جست_و_خیز فراوان آن است. قسمت دوم كلمه،
#هور یا
#هُر می باشد كه در
#لغتنامه_ها به معنای
#خورشید و
#آفتاب آمده است. از ویژگی های خورشید
#درخشندگی و
#سرعت و
#جذابیت می باشد. حال اگر به دنبال وجه شبه این دو كلمه كل و هور با مردمان ایل كلهر بگردیم باید نظری داشته باشیم به
#زیستگاه و
#قلمرو آنها یعنی دامنه ها و ارتفاعات پر فراز و نشیب
#زاگرس . مردمان این ایل در طول تاریخ با ناملایمات طبیعی دست و پنجه نرم كرده با شجاعت و جنگندگی همانند آهو و كل، كوه ها وصخره ها را در نوردیده و رام خواسته های خویش كرده اند و مهاجمانی كه از صفحات غربی ایران قصد سوئی نسبت به كشورمان را داشته اند عقب رانده و آنها را به خاك مذلت نشانده اند. از طرفی بنا به گفته نویسندگان بزرگ
#كلهرها كه شاخه ای از نژاد
#كردهای_اصیل_آریایی هستند و اینها را به خاطر
#چهره_های_بشاش_و_جذاب و همچنین سرعت برق آسایی كه در پیمودن كوهها و گردنه های صعب العبور داشته اند، به خورشید كه مظهر جذابیت است تشبیه كرده اند. پس از
#فروپاشی #امپراطوری #ساسانیان و
#ورود #اعراب_مسلمان به ایران
#مناطق_غربی #معبر_ورود_مسلمانان به داخل
#امپراطوری_ایران بود. هر چند از این زمان تا اوایل حكومت صفویان انحصاراً از كلهرها نامی به میان نیامده است ولی از
#كردها كه سلسه هایی در
#شمال_غربی ,
#غرب_ایران و
#موصل و
#الجزیره و
#دیاربكر تشكیل داده اند در تاریخ نام برده شده است. مردان ایل كلهر بدون شك اقدامات وسیعی در
#عرصه_سیاست و
#دفاع از مرز و بوم ایران زمین انجام داده اند كه متأسفانه به دلیل نداشتن تاریخ مدون ونگارش یافته، اقدامات آنان بر ما معلوم نیست. اما اشاره مستند و مكتوب به ایل كلهر به عصر
#صفویه زمان پادشاهی
#شاه_طهماسب_صفوی برمی گردد. دوره ای كه سراسر مملو از جنگ و گریز با
#امپراطوری_عثمانی بر سر مسائل مختلف از قبیل
#اختلافات_مرزی و
#مذهبی بوده است.
#ایرج_افشار در تحقیقات خود راجع به كلهرها می نویسد: «از ابتدای دوره
شاه طهماسب اول (۱۵۷۶ ۱۵۲۴م) تاریخ نویسان ضمن سخن از حاكم كردان كلهر می نویسند:
#كوچ_نشینان كلهر, بین
#كرمانشاهان و
#مرز_ایران ساكن بودند گویا در ابتدای امر نفوذ دولت ایران در آنان اندك بوده است. ضمن وقایع سال ۱۵۴۴ م مآخذ چنین می گویند: كه گروهی برای تنبیه
#عشایر_كلهر كه همواره یاغی بودند فرستاده شد. ایل كلهر در دوره صفویه بیشتر در نواحی
#ماهی_دشت تا
#مندلی به زیست مشغول بوده اند و به گفته منابع همیشه ۵۰۰ نفر
#یاساقی را آماده خدمت می كرده وظاهراً
#حاكم_ایل دارای موقعیت مستقلی بوده است. یكی از سیاست های
#صفویان در
#تعیین_حكمران برای
#ایلات مختلف, انتخاب از میان
#قزلباشان بود و این مسئله باعث نارضایتی مردم آن ایلات و عشایر می شد. با به سلطنت رسیدن
#شاه_عباس_كبیر این سیاست را تغییر داده و حكمران را از میان خود ایلات انتخاب می كرد. در این دوره ایل كلهر یكی از دوره های اقتدار خویش را پشت سر گذاشت.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂