به یاد بانو
#روشنک (
#صدیقه_سادات_رسولی_زاده ) که صدای جان نوازش زینت بخش برنامه جاویدان
#گلها بود
یادش گرامی و روحش شاد
صدیقه سادات رسولی (۱۳۰۷ - ۱۳۹۱) معروف به روشنک
#گوینده_رادیو_ایران و
#برنامه_گلها (
#دائرة_المعارف_شعر_و_موسیقی_ایران ) بود. روشنک در سال ۱۳۲۷ وارد خدمت در رادیو ایران شد و تا سال ۱۳۳۴ در بخشهای مختلف
#گویندگی میکرد. او گوینده برنامه گلها بود و بسیاری از مردم ایران این برنامه را با صدای او که اشعار را به درستی دکلمه میکرد، میشناسند و تاثیر گویش ایشان در فراگیری
#اشعار #ادبیات_پارسی برای مردم هم چنان در اذهان، به عنوان یک خاطره زیبا باقی مانده است.
#تکیه_کلام_روشنک «
#پیوسته_دلت_شاد_و_لبت_خندان_باد »، بود.
خانم روشنک در
#مصاحبه_ای در سال ۱۳۵۴ چنین میگوید: «زمانی که میخواستم وارد رادیو شوم، ۸۱ نفر جهت
#گویندگی شرکت کرده بودند که از میان آنان قبول شدم کسانی که از من امتحان گرفتند: مرحوم
#سعید_نفیسی ،
#حسینقلی_مستعان ،
#حسین_زاهدی ، مرحوم
#صبحی و چند نفر دیگر هم بودند که الان یادم نیست مرحوم
#پیرنیا از
#برنامه_سوم_گلها مرا دعوت به همکاری کردند. نام روشنک را هم ایشان برایم انتخاب کرد و
#اولین_شعر_ی را که در برنامه گلها خواندم، این بود»:
طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد
در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
شب که خورشید جهان تاب، نهان از نظر است
طی این مرحله با نور مهی باید کرد
«از
#خاطرات_م این است که گاهی که از رادیو بیرون میآمدم،
#جوانان علاقهمندی در بیرون رادیو بردند که از من خواستند اشعاری را که در برنامه گل ها میخوانم، برایشان بنویسم. ولی همیشه به دلیل جوان بودن آنها این شعر را برایشان مینوشتم.»
نخست موعظه پیر میفروش این بود
که از معاشر ناجنس احتراز کنید
اما حالا پس از گذشت چند سال اگر قرار باشد مطالبی بنویسم، این شعر را هم اضافه میکنم
از امروز کاری به فردا نماند
چه دانی که فردا چه آید زمان
#مرضیه خوانندهٔ ایرانی درباره وی میگوید: خانم روشنک گویندهٔ برنامهٔ گلها بودند که صدایی منحصر به فردی داشتند صدای ایشان در حقیقت صدایی بود که با موسیقی آمیخته بود و هرکس میشنید جذب صدای او میشد
#دکلمهٔ_اشعار را ایشان با استادی و زیبایی خاصی انجام میدادند.
#نواب_صفا #شاعر و
#تصنیف_سرا_ی_ایرانی در مورد او چنین میگوید: خانم صدیقه سادات رسولی طی آزمایشی به گویندگی برگزیده شدند و از سال ۱۳۳۵ که برنامهٔ گلها به تدریج شکل گرفت و خانم رسولی با این برنامه شروع به همکاری کرد، داوود پیرنیا نام مستعار روشنک را برای ایشان انتخاب کرد و براستی گوئی صدای روشنک برای گویندگی در این برنامه خلق شده بود.
روشنک در تیرماه سال ۱۳۹۱ درگذشت و در روستای
#آهار #رودبار_قصران به خاک سپرده شد.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂