هرگز از حرفهايی كه مردم درباره تو می گويند نگران نشو. هيچگاه كوچكترين توجهی به آن نشان نده. هميشه فقط به يك چيز فكر كن: « داور خداست. آيا من در برابر او رو سفيدم؟ » بگذار اين معيار قضاوت زندگی تو باشد تا بی راهه نروی ... تو بايد روی پای خودت بايستی و تنها ملاحظه ات اين باشد كه : «هر كاری انجام می دهم بايد مطابق شعور خودم باشد. تصميم گيرنده بايد آگاهی و شعور خودم باشد. » آنگاه خدا داور تو خواهد بود.