در روزگار انتشار و ذوق بوسههای نمایشی، برای اینبوسه اشک بریزید برای مریم و رامین که در کافه کوچکشان در طبقه همکف #ساختمان_متروپل مدفون شدند و تمام آرزوهایشان را به گور بردند. من این بوسه را در امنترین جای قلبم نگه میدارم که فردا روزی نگویم که دیدم و سکوت کردم تا مبادا نانم را ببرند. هر چند که این پستها و تسلیتها و اندوههای عظیم دردی را دوا نمیکند اما منم و دستی کوتاه و همین مجال اندک و البته خوب میدانم
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آن چه البته به جایی نرسد فریاد است
شما بمانید و دامنهای پفی و کلهبندهای پولکدوزیتان کاش یک بازوبند مشکی منجوق دار هم به طراح لباستان سفارش بدهید که این ملت همیشه عزادار است.