«تحریف تورات و فتح بابل به دست کوروش بزرگ»
《لطفا بادقت مطالعه کنید》
تردیدی نیست که شکوه بابل تا آخر دوران هخامنشیان باقی ماند و این موضوع را شواهد گوناگون تاریخی و باستان شناختی نشان میدهند.
برای دانش بیش تر بنگرید به:
کوروش بزرگ و ادامه شکوه تمدنی در بابل
اما چندی پیش، برخی افراد که سابقه نوشتارهای ایران ستیزانه داشتند (مانند آقایان پورپیرار و غیاث آبادی)، به بخش هایی از کتب عهد عتیق که در میان مردم به تورات مشهور است، استناد می کردند و هتا آن بخش ها را تحریف می کردند تا بگویند، کورش بزرگ بابل را تخریب کرده است!!
در صورتی که آن بخش ها هیچ ربطی به کوروش بزرگ ندارند. بدون شک تخریب بابل پس از کوروش و پس از هخامنشیان روی داد.
نوشتار حاضر بررسی خوب و مستندی انجام داده و نشان می دهد که گفته های امثال
#پورپیرار و
#غیاث-آبادی نادرست است.
در اینجا برای وفاداری به متن اصلی عینا مطلب ایشان را آورده ایم.
«تحریف تورات و فتح بابل توسط کوروش بزرگ»
جناب آقای
#غیاث-آبادی در یکی از اظهار نظرهایشان مطالب قابل تامل زیر را بیان نموده اند:
کورش بزرگ در متن عهد عتیق (تورات) گرامی داشته شده و نجاتدهنده یهودیان از اسارت هفتاد ساله در بابل معرفی شده است. اما در همان کتاب او مجری خواست و اراده و این سخن خدای بزرگ برای نابودی بابل نیز بوده است:
«من خود بر ضد بابل بر خواهم خواست و آنرا نابود خواهم کرد. نسل
بابلیان را ریشهکن خواهم کرد تا دیگر کسی از آنان زنده نماند. بابل را به باتلاق تبدیل خواهم کرد تا جغدها در آن منزل کنند. با جاروی هلاکت بابل را جارو خواهم کرد تا هر چه دارد از بین برود»
(کتاب اشعیا، باب ۱۴، بند ۲۲ و ۲۳)
«پس از هفتاد سال، پادشاه بابل و قوم او را بخاطر گناهانشان مجازات خواهم نمود و سرزمین ایشان را به ویرانهای ابدی تبدیل خواهم کرد»
(کتاب اِرمیا، باب ۲۵، بند ۱۲)
«شواهد تاریخی و باستانشناختی نشان میدهد که این خواست در عمل به دست کورش اتفاق افتاد و پس از حمله کورش به بابل تمدن کهن و باشکوه آن برای همیشه از میان رفت..»
آقای غیاث آبادی با برداشتی شخصی از برخی بندهای کتاب
#اشعیا که فوقا ملاحظه میکنید در تایید مطالب عهد عتیق
#کوروش را نابود کننده بابل و قطع کننده نسل
#بابلیان می خواند. پیش از هر چیز باید گفت که مطالب کتاب اشعیا همگی از قول
#یهوه و به عنوان یک پیشگویی و یک وعده الهی است و هیچ اشارتی به
#کوروش در باب فوق نیست.
باید این نکته را هم در همینجا افزود که آقای ناصر پورپیرار در کتاب برآمدن هخامنشیان ص۲۰۸ موضوع فوق را نقل کرده است، آقای پورپیرار اما مطالب
#تورات را بدون تحریف و دخل و تصرف در جملات نقل کرده اند، در حالیکه جناب غیاث آبادی برخی پیشوندها و پسوندها را بگونه ای خاص، (شاید به منظور تفسیر برای پرده پوشیده است) بیان کردند.
با هم بندهای فوق را بدون تغییر بخوانیم:
[و یهوه صبایوت می گوید: «من به ضدّ ایشان خواهم برخاست». و خداوند می گوید: «اسم و بقیّه را و نسل و ذریّت را از بابل منقطع خواهم ساخت. ۲۲/۱۴]
[و آن را نصیب خارپشتها و خَلابهای آب خواهم گردانید و آن را با جاروب هلاکت خواهم رُفت.» یهوه صبایوت می گوید. ۲۳/۱۴]
[یَهُوَه صبایوت قسم خورده، می گوید: «یقیناً به طوری که قصد نموده ام همچنان واقع خواهد شد. و به نهجی که تقدیر کرده ام همچنان بجا آورده خواهد گشت. ۲۴/۱۴]
[و آشور را در زمین خودم خواهم شکست و او را بر کوههای خویش پایمال خواهم کرد. و یوغ او از ایشان رفع شده، بار وی از گردن ایشان برداشته خواهد شد.» ۲۵/۱۴]
[تقدیری که بر تمامیِ زمین مقدّر گشته، این است. و دستی که بر جمیع امّت ها دراز شده، همین است. ۲۶/۱۴]
[زیرا که یهوه صبایوت تقدیر نموده است، پس کیست که آن را باطل گرداند؟ و دست اوست که دراز شده است پس کیست که آن را برگرداند؟ ۲۷/۱۴] [۱]
هیچ نشانی از این نیست که منظور از بندهای فوق شخص و زمان
#کوروش-بزرگ باشد.
این نکته را باید در نظر داشت که
#اشعیا و
#ارمیا هردو در روزگاران
#مادها می زیستند، روزگاری که از کوروش و هخامنشیان خبری نبود با اینهمه آنها شاهد جنگ میان مادها و
بابلیان بودند از این رو آنان را دلگرم به پیشگویی هایی می کرد تا دل سیاه ستم دیده یهود را به آینده امیدوار نگه دارد.
اینکه میان مادها و
بابلیان در زمان
#آستیاگ جنگ و درگیری وجود داشت هم از عهد عتیق و آیات رهایی بخش
#اشعیا و
#ارمیا بر می آید و هم از کتیبه های بابلی:
[۱] اشعیا، 22/14الی27/14
ادامه دارد....
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂