همواره برچسب《زنانه》خوردن نشانهی کماهمیت شمردن است. آلفرد استیگلیتس , صاحب گالری و شوهر آتی اُکیف, وقتی اولینبار نقاشیهای او را دید, هیجانزده گفت:《بالأخره روی بوم هم زن را دیدیم》. اُکیف همواره از این که آثارش به طریقی زنانه به حساب آیند در عذاب بود, اما بینندگان بسیاری با این واکنش غریزی استیگلیتس شریکاند که آنها نمایشگر کیفیاتی از تجربهی زنانه هستند. گلها عضو باروری هستند و اُکیف در نقاشیهایش گلهای بزرگی را ترسیم میکند با پرچمها و مادگیهای بزرگ و متعدد که در گلبرگهای در هم پیچیده و بافتی مخملی در اهتزازند. آنها به طریقی شهوانی یادآور اندام تناسلی (زنانه) هستند.
متن: اما آیا این هنر است, سینتیا فریلند
تصویر: کنای سرخ (١٩٢٣), جرجیا اُکیف
#اکیف #سینتیا_فریلند@volupte