Volupté(جستارهایی درباره‌ی هنر و فرهنگ)

نیچه با وجود این که نتیجه‌گیری‌های خصمانه‌ای داشت و در جهت《خلاف اخلاق‌گرایان》حرکت کرد, ولی کاملاً درک کرده بود که مشکل اخلاقیات از همان لحظه‌ای آغاز می‌شود که انسان ارزش‌های فداکارانه را برمی‌گزیند; یعنی ارزش‌هایی را که《برتر از زندگی》هستند. بنابراین به‌محض این‌که اصول, به‌درست یا به‌اشتباه خود را به‌عنوان اصولی چنان متعالی, چنان مقدس, و چنان سزاوار احترام مطرح می‌کنند که به نظر برسد ارزش خطر کردن یا حتی فدا کردن زندگی خود برای آن‌ها را دارند, اخلاق وارد بازی می‌شود.

متن: راهنمای فلسفیِ زیستن, لوک فری

#نیچه #لوک_فری #اخلاق

@volupte

نیچه بر این باور بود که همه‌ی آرمان‌ها, خواه آشکارا دینی باشند یا خیر, خواه از سوی چپ‌گرایان مطرح شوند یا راست‌گرایان و محافظه‌کاران یا مترقی‌ها یا روح‌گرایان و یا ماده‌باوران, پیکربندی و هدف مشابهی دارند: در اصل, این‌ها همه محصول جهان‌بینی الهی هستند, چون همه با ارائه ارزش‌هایی که فرض می‌کنند برتر از زندگی‌ هستند و در بیرون آن قرار دارند, یا به عبارت فلسفی ارزش‌هایی متعالی, به آخرتی قائل هستند که بهتر از این‌جا و اکنون است. در چشمان نیچه, چنین جعلی همواره, البته به صورت پنهانی, از《مقاصد شرورانه》جان می‌گیرد و هدف واقعی‌اش کمک به انسانیت نیست, بلکه قضاوت درباره‌ی زندگی و در نهایت محکوم کردن آن است: نفی حقیقت واقعی به نام واقعیت‌های کاذب, و به جای پذیرش واقعیت به‌گونه‌ای که هست.
این نفی واقعیت به نام آرمان همان چیزی است که نیچه《نیهیلیسم》می‌نامید.

متن: راهنمای فلسفیِ زیستن, لوک فری

#نیچه #لوک_فری #نیهیلیسم

@volupte