تجربه نوشتن

🖌 «ونزوئلا: تنگنای دولت بولیواریستی»
✍️محمد قراگوزلو

این روزها که نگاه نگران سوسیالیست‌ها به سوی #ونزوئلا دوخته شده، بار دیگر باید بر این نکته تاکید کرد که بحران ـ چه در دو شکل مشخص «اضافه تولید» و «گرایش نزولی نرخ سود» و چه در چارچوب عدم تناسب عرضه و تقاضا و رکود تورمی- خصلت انفکاک‌ناپذیر شیوه‌ی تولید سرمایه‌داری است. و بار دیگر باید یادآور شد که دخالت دولت در تنظیم ساز و کارهای بازار نمی‌تواند مانع شکل‌گیری بحران اقتصادی و شیفت آن به سمت بحران سیاسی شود. اصولا بازار چه آزاد و زنجیرگسیخته و وِل باشد و چه با دستان مریی دولت حامی (هم حامی انباشت و هم حامی کنترل) اداره شود و حتا در بهترین شکل ممکنِ برنامه‌محور مهار شود، تا زمانی که منطق خرید و فروش نیروی کار را دنبال می‌کند و مهره‌هایش با «ارزش» و «سود» آب‌بندی می‌شود، هرآینه بحران‌ساز است. هیچ درجه‌یی از دموکراسی سیاسی ـ که دولت ونزوئلا حتا به تایید ناظران آمریکایی پرچم‌دار آن است ـ نمی‌تواند مانع توزیع ناعادلانه‌ی ثروت، انباشت سرمایه و نابرابری شود. دموکراسی سیاسی اگر با سلب مالکیت وسایل تولیدی به سود کارگران و زحمتکشان توام نشود، به نقیض خود تبدیل خواهد شد.

#ساندینیست‌ها یک دوره این روند را تجربه کردند و قدرت سیاسی را لاجرم به اپوزیسیون پروآمریکایی خود باختند و اینک حضور مستمرشان در قدرت سیاسی به اعتبار سرکوب ارتش و پلیس است. در ونزوئلا نیز همان سناریو تکرار خواهد شد.

کمتر عقل سلیمی می‌تواند حمایت مستقیم و علنی و مادی و رسانه‌یی امپریالیسم آمریکا و متحدان اروپایی‌اش از جریان گوایدو را انکار کند اما طرح چنین مقوله‌یی از سوی دولت مادورو ـ حتا اگر به سرکوب اپوزیسیون منجر شود ـ راهکار خروج از بحران نیست. به استناد نتایج همین انتخابات دموکراتیک، دولت بولیواریستی در زمان #چاوز حمایت نزدیک به پنجاه درصد از مردم را از دست داده بود. الان وضع به مراتب وخیم‌تر است. مادورو از کاریزما و اتوریته‌ی چاوز بی‌بهره است. مضاف به این که رکود تورمی ناشی از شوک نفتی به نقطه‌ی قرمز رسیده است. مادورو خوب می‌داند که با انتخابات زودرس حکم پیروزی اپوزیسیون پروآمریکایی را صادر خواهد کرد. گوایدو و هوادرانش به محض تسخیر دولت با حمایت همه‌جانبه‌ی آمریکا و اروپا قادر خواهند شد که برای یک مدت نامعین بحران اقتصادی را از طریق اشباع بازار از کالاهای ضروری کنترل کنند و دستاوردهای انقلاب بولیواری را به سود کارتل‌ها و تراست‌ها از بین ببرند. نخستین تعرض آنان به قانونِ بسیار مترقی کار خواهد بود. قانونی که اگر به درست از سوی دولت اجرا شده بود نوسان بهای نفت نیز نمی‌توانست آذوقه‌ی کارگران را برُباید. #سرمایه‌داری_دولتی در لباس بولیواریستی ـ که مدت‌ها برای زحمتکشان آمریکای لاتین الگویی از رفاه و رهایی بود ـ به فرجام خود نزدیک می‌شود. ارتجاع یک پایگاه مهم در حیاط خلوت امپریالیسم آمریکا را اشغال خواهد کرد. این پیشروی انقلاب کوبا را نیز تهدید خواهد کرد و در آینده‌یی نزدیک حمله به هاوانا را در دستور کار خود قرار خواهد داد. به همان سرعت که دولت لولا داسیلوا و شرکا برزیل را دو دستی تقدیم نئولیبرالیسم هار کردند و در متن مماشات با صاحبان صنایع بزرگ، بسترهای ظهور یکی از خبیث‌ترین دولت‌های دست راستی(بولسونارو) را رقم زدند، ونزوئلا نیز در بن‌بست سرمایه‌داری دولت بولیواریستی به همان سمت در حال حرکت است.

https://t.center/tajrobeneveshtan