تجربه نوشتن

مرا در نظام نو، نو و کبیر و آزاد
به نرمی و مهربانی یکدم آرید یاد
#ابوالقاسم_لاهوتی

لاهوتی شاعر، نویسنده و فعال سیاسی در بیستم مهرماه ۱۲۶۴ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. پدر پیشه کفش‌دوزی داشت و هر دو، شاعر و آزادی‌خواه بودند. وی در خانه پدر با محیط ادبی کرمانشاه آشنا شد و در شانزده سالگی به کمک مالی یکی از دوستان خانواده برای تکمیل تحصیلات به تهران رفت. او در سال ۱۲۸۶ خورشیدی با همکاری مهدی فرهپور (صدیق دفتر) نخستین روزنامه رسمی کرمانشاه با نام بیستون را منتشر کرد.

لاهوتی در دوران رضاشاه به دلیل فعالیت سیاسی تحت تعقیب قرار گرفت و غیابن به اعدام محکوم شد و به ناچار به شوروی گریخت.

از اشعار لاهوتی تعداد زیادی قصیده، قطعه، غزل و تصنیف به جای مانده است. در اشعار او استفاده از استعاره و تشبیه فراوان دیده می‌شود. وی در اشعارش دست به نوآوری زده و به دلیل همین نوآوری‌ها، او را پیشگام شعر آزاد فارسی قبل از نیمایوشیج می‌دانند. او اشعار خود را متأثر از علی‌اکبر طاهرزاده (صابر) شاعر ترک زبان قفقاز می‌دانست. ترجمه شاهنامه فردوسی به زبان روسی از آثار اوست. لاهوتی در ۲۵ اسفند سال ۱۳۳۵ خورشیدی زندگی را بدرود گفت.

✍✍✍✍✍

مرا در نظام نو، نو و کبیر و آزاد
به نرمی و مهربانی یکدم آرید یاد
#ابوالقاسم_لاهوتی

لاهوتی شاعر، نویسنده و فعال سیاسی در بیستم مهرماه ۱۲۶۴ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. پدر پیشه کفش‌دوزی داشت و هر دو، شاعر و آزادی‌خواه بودند. وی در خانه پدر با محیط ادبی کرمانشاه آشنا شد و در شانزده سالگی به کمک مالی یکی از دوستان خانواده برای تکمیل تحصیلات به تهران رفت. او در سال ۱۲۸۶ خورشیدی با همکاری مهدی فرهپور (صدیق دفتر) نخستین روزنامه رسمی کرمانشاه با نام بیستون را منتشر کرد.

لاهوتی در دوران رضاشاه به دلیل فعالیت سیاسی تحت تعقیب قرار گرفت و غیابن به اعدام محکوم شد و به ناچار به شوروی گریخت.

از اشعار لاهوتی تعداد زیادی قصیده، قطعه، غزل و تصنیف به جای مانده است. در اشعار او استفاده از استعاره و تشبیه فراوان دیده می شود. وی در اشعارش دست به نوآوری زده و به دلیل همین نوآوری‌ها، او را پیشگام شعر آزاد فارسی قبل از نیمایوشیج می دانند. او اشعار خود را متأثر از علی اکبر طاهرزاده (صابر) شاعر ترک زبان قفقاز می‌دانست. ترجمه شاهنامه فردوسی به زبان روسی از آثار اوست. لاهوتی در ۲۵ اسفند سال ۱۳۳۵ خورشیدی زندگی را بدرود گفت.

✍✍✍✍✍

عکس: ابوالقاسم لاهوتی و همسرش سیسیلیا بانو و فرزندان

ای کاشکی به عالم، تا چشم کار می‌کرد،
دل بود و آدم آن را قربان یار می‌کرد.

ز این خوب تر چه می‌شد گر هر نفس، به جانان،
یک جان تازه می‌شد عاشق نثار می‌کرد.

دل را ببین که نگریخت از حمله‌ای که آن چشم
بر شیر اگر که می‌برد، بی شک فرار می‌کرد.

جان را به زلف جانان از دست من به در برد،
دلبر اگر نمی‌شد این دل چه کار می‌کرد؟

گر مرغ دل ز جانان دزدید می چه بودی،
تا شاهباز چشمش از نو شکار می‌کرد.

شورای دولت عشق فاتح اگر نمی‌شد،
جمهوری دلم را غم تار و مار می‌کرد.

دلبر اگر دلم را می‌خواند بنده، هر چند،
آزادی است اینم، دل افتخار می‌کرد.

باران دیده ی من در فصل دوری او
صحرای سینه ام را چون لاله زار می‌کرد.
#ابوالقاسم_لاهوتی

✍✍✍
https://t.center/tajrobeneveshtan

مرا در نظام نو، نو و کبیر و آزاد
به نرمی و مهربانی یکدم آرید یاد
#ابوالقاسم_لاهوتی

لاهوتی شاعر، نویسنده و فعال سیاسی در بیستم مهرماه ۱۲۶۴ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. پدر پیشه کفش دوزی داشت و هر دو، شاعر و آزادیخواه بودند. وی در خانه پدر با محیط ادبی کرمانشاه آشنا شد و در شانزده سالگی به کمک مالی یکی از دوستان خانواده برای تکمیل تحصیلات به تهران رفت. او در سال ۱۲۸۶ خورشیدی با همکاری مهدی فرهپور (صدیق دفتر) نخستین روزنامه رسمی کرمانشاه با نام بیستون را منتشر کرد.

لاهوتی در دوران رضاشاه به دلیل فعالیت سیاسی تحت تعقیب قرار گرفت و غیابن به اعدام محکوم شد و به ناچار به شوروی گریخت.

از اشعار لاهوتی تعداد زیادی قصیده، قطعه، غزل و تصنیف به جای مانده است. در اشعار او استفاده از استعاره و تشبیه فراوان دیده می شود. وی در اشعارش دست به نوآوری زده و به دلیل همین نوآوری‌ها، او را پیشگام شعر آزاد فارسی قبل از نیمایوشیج می دانند. او اشعار خود را متأثر از علی اکبر طاهر زاده (صابر) شاعر ترک زبان قفقاز می دانست. ترجمه شاهنامه فردوسی به زبان روسی از آثار اوست. لاهوتی در ۲۵ اسفند سال ۱۳۳۵ خورشیدی زندگی را بدرود گفت.

✍✍✍✍✍