آخرین متن و حواشی دانشگاه صنعتی شریف
از بزرگترین رسانه دانشگاهی کشور
تلفن: ۰۲۱۶۶۱۶۶۰۰۶
سایت: daily.sharif.ir
ارتباط با ما: @sharifdaily_admin
فضای مجازی: zil.ink/sharifdaily
آدرس: تهران، دانشگاه صنعتی شریف، خیابان پژوهش،
بین روابط عمومی و دانشکده برق
❇️ دکتر #یحیی_تابش، استاد بازنشسته دانشکده علوم ریاضی را بیشتر با المپیادها و مسابقات ریاضی و کامپیوتر میشناسند. تابش بین سالهای ۷۳ تا ۷۷ رئیس دانشکده علوم #ریاضی شریف بوده و بعد از آن هم تا سال ۸۹ معاونت مركز محاسبات دانشگاه را بر عهده داشته است. تابش از همان ابتدای حضورش در مركز محاسبات دانشگاه، پروژههای مهم و در آن زمان پیشرویی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را در دستور کارش قرار میدهد و بیشتر این پروژهها را نیز به کمک دانشجوهای دانشگاه پیش میبرد. طراحی و توسعه سامانه آموزش دانشگاه یا همان EDU خودمان که با وجود ضعفها و کندیهایش، شریفیها را از شر سامانه گلستان نجات داده، یکی از همین پروژههایی بوده که تابش سنگ بنایش را در مركز محاسبات گذاشته، آن هم با تیمی از دانشجوهای کارشناسی مهندسی کامپیوتر که در اواخر دهه هفتاد، بيرون دانشگاه خیلی برایشان فرش قرمزی پهن نشده بوده تا مزه حقوقهای چرب استارتآپها و شرکتهای دانشبنیان زیر زبانشان بیاید و کنجکاوی و شریفیبازیهایشان کافی بوده تا دور هم جمع شوند و برای دانشگاهشان یک سامانه آموزش بنویسند که بعد از گذشت بیش از بیست سال هنوز چرخش با همان زیربنای اولیه بچرخد و کار راه بیندازد. البته که تابش حواسش بوده که بیمایه هم فطیر است و باید یک جریان مالی هم برای دور هم جمع شدن این تیم دانشجویی راه بیندازد. پروژه فونت فارسی مناسب وب نیز از دیگر پروژههایی بوده که ایدهاش را تابش مطرح کرده و تعدادی از دانشجوهای شریف در همان سالها پیاش را گرفتهاند و وارد فضای یونیکد شدهاند تا فارسیزبانها هم بتوانند فونتهای استاندارد خودشان را در وب داشته باشد. جالب آنجاست که هر دوی این پروژهها بعد در قالب یک کسبوکار بیرون دانشگاه ادامه پیدا کرده و مسیر تحصیلی و حرفهای تعدادی از این دانشجوها را رقم زده است.
🔸 دانشگاه، حداقل ادعایش را دارد که میخواهد و میتواند گرههای جامعه و کشور را با سرانگشت علم و فناوری و حسابوکتاب دقیق باز کند. این ادعا را در حوزهها و روزهای مختلف هم ثابت کرده، اما شاید آنقدر حواسش به بيرون بوده که آخرش کوزهشکسته سهم خوش شده و باغچه خودش بیلنخورده و زیرورونشده باقی مانده است. بالا تا پایین دانشگاه و بخشهای مختلفش را سری بزنید، نابهسامانیهای زیادی ممکن است به چشمتان بیاید که با کمی تدبیر و چارهاندیشی و ایدهزنی، وضعیتشان به سامان میشود و لنگی چرخشان رفع. این وسط شاید استادها کسر شأن خودشان میدانند که مقاله و پژوهش و ارتباط با صنعت بیرون دانشگاه را رها کنند و برای مسائل خانهشان قلم روی کاغذ ببرند و طرح بدهند. در کنار این سهلانگاری نسبت به دانشگاه، شاید کسی دیگر مثل دکتر تابش پیدا نمیشود که آنقدر اعتماد به دانشجوها داشته باشد که ریش و قیچی مهمترین سامانه دانشگاه را دستشان بدهد. البته که دانشجوها هم شاید ترجیح میدهند کنجکاویشان را جایی سرمایهگذاری کنند که منافع مادی بیشتری انتظارشان را بکشد و یا از هر چیزی که به فرایند مهاجرت تحصیلیشان لطمه بزند، دوری کنند.
🔸 از طرف دیگر دانشگاه هم به عنوان یک سیستم دولتی راحتتر است که صفر تا صد را بسپارد به مجموعهای که کارش این باشد و خیال خودش از توسعه و پشتیبانی را راحت کند، چرا که یک گروه دانشجویی قطعا تعهدشان نسبت به یک شرکت بیرون دانشگاه کمتر است، اما این تیم دانشجویی هم انگیزه و انرژی بیشتر و ایدههای بهروزتری دارد و مسئلهای را که با آن زندگی کرده، بهتر میفهمد و هم از دل آن میتواند کسبوکاری شکل بگیرد و کارآفرینهایی تحویل جامعه داده شود، به شرطی که دانشگاه حاضر باشد هزینه اعتماد به تیم دانشجویی شاید بعضا سربههوا را بپردازد و با جوانی و خامی و اداواطوارهایشان کنار بیاید.
❇️ دکتر #یحیی_تابش، استاد بازنشسته دانشکده علوم ریاضی را بیشتر با المپیادها و مسابقات ریاضی و کامپیوتر میشناسند. تابش بین سالهای ۷۳ تا ۷۷ رئیس دانشکده علوم #ریاضی شریف بوده و بعد از آن هم تا سال ۸۹ معاونت مركز محاسبات دانشگاه را بر عهده داشته است.
🔸 تابش از همان ابتدای حضورش در مركز محاسبات دانشگاه، پروژههای مهم و در آن زمان پیشرویی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را در دستور کارش قرار میدهد و بیشتر این پروژهها را نیز به کمک دانشجوهای دانشگاه پیش میبرد. طراحی و توسعه سامانه آموزش دانشگاه یا همان EDU و پروژه فونت فارسی مناسب وب، از مهمترین و ماندگارترین این پروژهها بودهاند.
🌟 شماره ۸۸۹ روزنامه شریف منتشر شد. در این شماره میخوانید:
◀️ معمولیها را دریابیم (#سرمقاله/ #محمدجواد_شاکر) ◀️ اولین شلوغی بعد از دو سال/ روایتی از نمایشگاه بهار شریف #گزارش (#یاسمین_حکیمینژاد/ ص۲) ◀️#میز_نشریات ◀️ بار دیگر، خوابگاهی که نمیشناختیم/ یک بازسازی متفاوت در خوابگاههای دانشگاه (#گزارش/ ص۳) ◀️ بعد از شش ماه، دوباره با رئیس/ دومین نشست فعالین دانشجویی با رئیس دانشگاه (#پرونده/ ص۴و۵) ◀️ انباری پر از سوزن/ کنار آمدن با انبوه اضطرابآور خواندنیها و شنیدنیها و دیدنیها #هنر_و_ادبیات (##صدرا_محمودی/ ص۶) ◀️ بازآمدنت خوش باد #یادداشت (#مهدی_حسام/ ص۶) ◀️ حالا یا هرگز/ هشدارهای جدی آخرین گزارش IPCC درباره تغییر اقلیم #محیط_زیست (#عرفان_استقامت/ ص۷) ◀️ مشاهده کافی نیست، تجربهاش کنید/ کوتاه درباره متاورس #افیک (#محمدحسین_بهمنی/ ص۸) ◀️ کلاف سردرگم احیای برجام/ «مصلحت توافق» در سالن کهربا #گزارش (#زهرا_همتیان/ ص۹) ◀️ زیر بغل هلال/ یک بررسی آماری در زمینه رویت هلال ماه نو #علمی (#محمدرضا_حسنپور/ ص۱۰) ◀️ یادگیرنده و یاددهنده مادامالعمر/ گفتوگو با فاطمه خورشیدی درباره تجربه معلم شدن #مردمان_شریف (#نرگس_خورشیدی/ ص۱۱) ◀️ همهچیزدانها مردهاند #حرف_زیادی (#مرتضی_یاری/ ص۱۲) ◀️ غم غربت در فرودگاه #وصلهپینه (#امیرمحمد_طهماسبی/ ص۱۲)
🌟 شماره ۸۸۵ روزنامه شریف منتشر شد. در این شماره میخوانید:
◀️ پارکینگ کمی بالاتر است (#سرمقاله/ #محمدجواد_شاکر) ◀️ کارز اوت (CARS OUT)/ با اجرای آییننامه تردد اتومبیل و پارکینگ، دانشگاه خالی از ماشین شد (#گزارش_تصویری/ ص۴) ◀️ چند میگیری پاس شم؟/ نگاهی به مبالغ ردوبدلشده در بازار تقلب امتحانات (#گزارش/ ص۲) ◀️#میز_نشریات (ص۲) ◀️ امتحان با طعم ۵۰۲ (#ذرهبین/ ص۲) ◀️ نیمنگاهی به آخر خط، در اول خط/ گزارشی از اردوی خط فناوری #گزارش (#عرفان_مظفری/ ص۳) ◀️ که آخری بود آخر شبان یلدا را/ یلداهای دانشگاه، پس از یک سال وقفه #گزارش (#زینب_پرویزی/ ص۵) ◀️ میروی و گریه میآید مرا/ پنل تخصصی پارک علموفناوری شریف با موضوع اکوسیستم نوآوری و چالشهای منابع انسانی در دهه پیش رو (#اقتصاد_و_کسبوکار/ ص۶) ◀️ فرار از قفس شهر/ #گفتوگو با محمدعلی اسماعیلزاده (#زینب_پرویزی/ ص۷) ◀️ ما میرویم دوباره #وصلهپینه (#مهندس_اثبات/ ص۸) ◀️#مادر_شریف_من (ص۸)
🌟 شماره ۸۷۵ روزنامه شریف منتشر شد. در این شماره میخوانید:
◀️ تجربه گران (#سرمقاله/ #محمدجواد_شاکر) ◀️ کمرمق و کمخبر/ مروری بر شش ماهی که نبودیم (#پرونده/ ص۴و۵) ◀️ پاگشای وزیر/ افتتاح پارکینگ در حاشیه مراسم آغاز سال تحصیلی با حضور وزیر علوم (#گزارش/ ص۲) ◀️#میز_نشریات (ص۲) ◀️ حق با عابران پیاده است/ گزارشی از افتتاح پروژههای عمرانی جدید در گفتوگو با دکتر فاطمی، معاون اداری مالی دانشگاه (#گزارش/ ص۳) ◀️ نابرابری کشنده است/ چرا مرگومیر ناشی از کرونا در بعضی مناطق بیشتر از سایر مناطق بوده است؟ #اقتصاد_و_کسبوکار (ترجمه: #محمدجواد_دشتیمنش/ ص۶) ◀️ طالبان بدون مواد مخدر دوام میآورد؟/ منابع مالی طالبان در بیست سال گذشته #ترجمه (#فاطمه_خسروی/ ص۷) ◀️ زیارت یار #دلشکستهنوشته (#حسین_شاهرخی/ ص۸) ◀️ مادران قهرمان سرزمین مادری #حدیث_وطن (#علیرضا_هاشمی/ ص۸)
❇️ در توییتر که بگردید، جدای از روزمرهنویسیهایی که مثل هزاران دفترچه خاطرات ورقهورقهشده و درهمرفته به چشمتان میخورد، توییتهایی را میبینید که خبر و تحلیل در اختیارتان میگذارد و شاید حتی گشتی نیمساعته در توییتر به شرط شبکه ارتباطی مناسب، نیازتان به مرور روزنامهها و مجلات و بالا و پایین کردن خبرگزاریها را برای حسرت از قافله جا نماندن ظاهری از بین ببرد؛ جالب آنجاست که بهطور شهودی میتوان اینطور برداشت کرد که پخش این اخبار و تحلیلها بیشتر از حسابهای کاربری شخصی شروع میشود و بیشترین بازخوردها هم مربوط به همین حسابهای کاربری شخصیست و حسابهای رسمی رسانهها کمتر مورد توجه قرار میگیرند. حالا دلیلش از بین رفتن اعتماد به رسانههای رسمی باشد یا تخت بودن فضای شبکههای اجتماعی و نبود ساختار بالا به پایین در آنها یا سرعت بیشتر و محافظهکاری کمتر (و البته دقت کمتر) شخصیها نسبت به رسمیها یا هر چیز دیگر، گویا اعتماد و توجه به اشخاص بیشتر از رسانههای رسمیست. داشتن یک گوشی هوشمند و اتصال به اینترنت و کمی سربهزیر نبودن و حس سوژهیابی هم که برای یک خبرنگار شدن در توییتر کافیست، پس واقعا چرا هنوز روزنامه چاپ میشود و نشریات چندصدصفحهای روی دکهها میآیند و خبرگزاریها بهروز میشوند؟
🔸 جواب باب میلش شاید صنعت خبر و تبلیغات دستبهدستشده درون آن و البته دستها و پاهای پشتپرده باشد ولی ماجرا سادهتر از این حرفهاست؛ اول از همه درصد قابل توجهی از همین اخبار و تحلیلهایی که حسابهای کاربری شخصی در فضای مجازی واسطه پخششان میشوند، از دل روزنامه و مجله و خبرگزاری درمیآید، حالا ممکن است آن شخص خود عضوی از آن روزنامه و مجله و خبرگزاری باشد که بهواسطه سیاستهای آن رسانه اخبار و تحلیلها را از این طریق میپراکند و یا صرفا علاقهمند و کنجکاویست که خواندهها و دنبالکردههایش را با دیگران به اشتراک میگذارد. از طرف دیگر دقت و کنجکاوی و مو را از ماست کشیدن و نیمه تاریکتر روایت را دیدن و پیگیری و پیگیری و پیگیری و خسته نشدن و فراموش نکردن از کسی که خبر و تحلیل تفریحش به شمار میرود و نه کارش، انتظار بیجاییست. دلیل واضح دیگر هم سرک کشیدن رسانه حرفهای به زیر پوست اجتماع و بیرون آوردن سوژهها و داخل ویترین گذاشتن آنهاست تا بعدش علاقهمندها و کنجکاوها بروند و دستبهدستش کنند تا نقل محافل شود؛ روایت گورخوابها شاید واضحترین مثال برای این مدعا باشد.
🔸 البته رسانههای رسمی و حرفهای هم هرکدام دایره مخاطب و حوزه فعالیت مشخص خود را دارند؛ هرچند غولهایی رسانهای پیدا میشوند که به همهچیز و همهجا سرک میکشند و همه را برای خودشان میخواهند، اما برای یک شهروند عادی احتمالا اخبار و گزارشهای مربوط به کوچه و محله و شهرش در بیشتر مواقع از سفر وزیر خارجه ایالات متحده به شرق آسیا و نقش آن در رابطه ایران با غرب و بازگشت به برجام، حداقل در کوتاهمدت و میانمدت مهمتر باشد. رسانههای محلی، یعنی همانهایی که حوزه فعالیتشان جغرافیا یا موضوع مشخص دارد، درست است که مخاطبشان محدود است ولی برای زندگی روزمره آن مخاطب بیشتر اوقات اهمیت بیشتری دارد و در زندگیاش تأثیر بیشتر، چون هرچقدر هم مثل رسانههای عمومی حرفهای نباشد، از چیزهایی میگوید که جایی بین مشغلههای آن رسانههای بزرگ ندارد و راهی به تریبون بزرگ و پرسروصدای آنها پیدا نمیکند که اگر هم پیدا کند، درصد زیادی از مخاطبان آنها محلی به آن نمیگذارند.
🔸 خلاصه که در روزگار هر شهروند یک خبرنگار و هر علاقهمند و کنجکاو یک تحلیلگر، قدر رسانههای رسمی و حرفهای را بدانیم و در هیاهوی پرسروصداها، قدر رسانههای محلی؛ چه محلی در جغرافیا و چه در سوژهها.
❇️ اول از همه درصد قابل توجهی از همین اخبار و تحلیلهایی که حسابهای کاربری شخصی در فضای مجازی واسطه پخششان میشوند، از دل روزنامه و مجله و خبرگزاری درمیآید، حالا ممکن است آن شخص خود عضوی از آن روزنامه و مجله و خبرگزاری باشد که بهواسطه سیاستهای آن رسانه اخبار و تحلیلها را از این طریق میپراکند و یا صرفا علاقهمند و کنجکاویست که خواندهها و دنبالکردههایش را با دیگران به اشتراک میگذارد. از طرف دیگر دقت و کنجکاوی و مو را از ماست کشیدن و نیمه تاریکتر روایت را دیدن و پیگیری و پیگیری و پیگیری و خسته نشدن و فراموش نکردن از کسی که خبر و تحلیل تفریحش به شمار میرود و نه کارش، انتظار بیجاییست. دلیل واضح دیگر هم سرک کشیدن رسانه حرفهای به زیر پوست اجتماع و بیرون آوردن سوژهها و داخل ویترین گذاشتن آنهاست تا بعدش علاقهمندها و کنجکاوها بروند و دستبهدستش کنند تا نقل محافل شود؛ روایت گورخوابها شاید واضحترین مثال برای این مدعا باشد.
🌟 شماره ۸۷۳ روزنامه شریف منتشر شد. در این شماره میخوانید:
◀️ امیدوار به حرفهای و محلیها (#سرمقاله/ #محمدجواد_شاکر) ◀️ سرهایی که درد میکند/ شورای صنفی در یک سال و چندی که گذشت #پرونده (#شکیبا_احمدی - #نسترن_سعادتی/ ص۴و۵) ◀️ فرصت مغتنم برای خوابگاهتکانی/ تعمیرات خوابگاهها در روزهای آموزش مجازی (#گزارش/ ص۲) ◀️#میز_نشریات (ص۲) ◀️ بنبست و جاده یکی میشود اگر/ صفر تا صد اپلای #گزارش (#پوریا_فلاحی/ ص۳) ◀️ اولین دانشگاه در برگزاری انتخابات شورای صنفی/ گفتوگو با دکتر فاطمیزاده، معاون دانشجویی دانشگاه (#پرونده/ ص۶) ◀️ اینک آخرالزمان در کودتای ۵۳/ تقی امیرانی از ساخت مستند «کودتای ۵۳» میگوید #گفتوگو (#سجاد_ربهنام/ ص۷) ◀️ امیرانی و مارچ، در جستوجوی نوار گمشده (#دورچین/ ص۷) ◀️ در پی بوی کباب رفتیم #به_دیار_حبیب (#محمدحسین_هوائی/ ص۸) ◀️ خاندان سلطنتی شریف #وصلهپینه (#امیرمحمد_طهماسبی/ ص۸)
▫️نشریه «تکانه» دانشکده فیزیک شماره ۳۰ خود را در ۳۴ صفحه و در پاییز ۹۹ منتشر کرد، با تصویر جلدی از فلیپ اندرسون، فیزیکدان نظری آمریکایی و بدون هیچگونه تیتر یا توضیحی که نقطه ضعف مهمی برای تکانه به شمار میرود. البته اگر نشریه را ورق بزنید، متوجه دلیل این انتخاب میشوید و چشمتان به مقالهای درباره معرفی اندرسون، پدر ماده چگال در اواخر نشریه میخورد. فهرست تکانه اینطور میگوید که مدل آتشسوزی جنگل، مقالهای درباره موضعیت و ناموضعیت، مرور مقاله ۱۸۷۷بولتزمن، مقالههایی درباره مسئله سلسلهمراتبی و نابرابریها در ترمودینامیک تعادلی، گفتوگویی با دکتر کریمیپور درباره اطلاعات کوانتومی، گزارشی درباره آزمایشگاه در دوران آمورش مجازی و معرفی کتابهای «رویای نظریه نهایی» و «افکار سوم» انتظار شما را در این شماره میکشد. تکانه البته اشکال فرمی به نسبت زیاد دارد؛ از فضاهای خالی زیاد داخل نشریه تا نداشتن تیتر مناسب یا استفاده از زیرتیتر و روتیتر در جایگاه تیتر. البته سوژههای نشریه اگر به فیزیک علاقهمند باشید، حسابی میتواند سر ذوقتان بیاورد و باعث شود از اشکالات فرمی چشم بپوشید.
🔸 الف آزادی
▫️«الفها»، نشریه فرهنگی انجمن اسلامی شماره ۳۶ خود را در آذرماه به موضوع آزادی اختصاص داده است؛ سه یادداشت، معرفی یک مستند و بخشی از وصیتنامه شهید احمد خرمی شاد تمامی چیزیست که در چهار صفحه جمعوجور الفها نصیبتان میشود. «دستوپابسته» اولین یادداشت الفهاست و بیشتر موضوع آزادی و مسئله حجاب را میخواهد واکاوی کند و «تحدید من یا تو» نیز به بهانه پروتکلهای بهداشتی در مقابل شیوع کرونا، کمی درباره مفهوم آزادی حرف زده است. «جاشوآ، نوجوانی در برابر یک ابرقدرت» هم مستندیست درباره دانشآموزی که در برابر عهدشکنی حزب کمونیست چین ایستادگی میکند. در کل الفها از نظر محتوایی غنای کافی را ندارد و به سوژه مدنظر خود خوب نپرداخته و صرفا با چند یادداشت قصد داشته کمی آن را زیرورو کند که به نظر میرسد توفیقی در برانگیختن مخاطب نمیتواند به دست بیاورد ولی از نظر فرمی، اگر برخی اشکالات در تیتر و روتیتر و زیرتیتر را نادیده بگیریم، نمره قبولی میگیرد و حداقل چشمتان را آزار نمیدهد. نکته جالب توجه الفها نیز دختر بودن همه همکاران آن است.
🔸 دانشجوی ستارهدار
▫️شماره ۱۱ نشریه واحد صنفی انجمن اسلامی، «دانشجو» در حالوهوای ۱۶ آذر و با موضوع دانشجوهای ستارهدار و با تیتر جلد «ستارههای دانشگاه» و با تصویر چند دانشجوی محروم از حق تحصیل روی زمینهای از آسمان تاریک پرستاره چاپ شد. نگاهی به تاریخچه محرومیت از تحصیل در تاریخ ایران معاصر قبل از انقلاب، محرومیت از تحصیل در دولتهای مختلف بعد از انقلاب، گفتوگو با مهدیه گلرو، فعال سابق دانشجویی و گفتوگو با پروانه سلحشوری درباره عملکرد مجلس دهم در زمینه دفاع از حق تحصیل مطالب اصلی دانشجو را تشکیل میدهد. دانشجو متأسفانه از اشکالات فرمی خالی نیست، از فقدان روتیتر یا زیرتیتر برای برخی متنها که مانع آگاهی نسبت به محتوای حدودی متن قبل از خواندن میشود تا صفحاتی که یکستونه بسته شدهاند و خواندن را آزاردهنده میکنند. جالبترین سوژه دانشجو هم لیستی از شریفیهای ورودی دهه هشتاد است که در کارنامهشان سابقه دستگیری دیده میشود؛ لیستی که به قول تحریریه نشریه نیاز به تکمیل دارد و اسامی دیگری هم باید به آن اضافه شود.
🔸 فولاد در رویان
▫️نشریه «رویان» دانشکده مهندسی و علم مواد شماره ۱۴ خود را در آذرماه به فولاد اختصاص داد. تیتر جلد «چالش فولادین» است و طرح جلد عکسی از یک کارخانه تولید فولاد که میتوانست انتخابهای بهتر و جذابتری هم جایگزین آن باشد. فهرست تعاملی نشریه، ایده ساده ولی جالبیست که تحریریه نشریه آن را به خوبی در نسخه الکترونیک اجرا کردهاند. مروری تاریخی بر تولید محصولات آهنی، بررسی جایگاه ایران در صنعت فولاد جهان همراه با اندکی آمار و ارقام از تولید و صادرات و واردات این مواد در ایران و جهان، تشریح فرایند تولید فولاد پرد (تکنولوژی احیای مستقیم پارسی)، بررسی چالشهای موجود در صنعت فولاد و گفتوگو با یکی از دانشجوهای دکترای مواد شریف که در بزرگترین خط تولید فولاد القایی کشور به عنوان مشاور و مدیر پروژه شاغل مشغول به کار است، پرونده ویژه این شماره از رویان را شکل میدهد. گفتگویی با معاون آموزشی دانشکده درباره چارت جدید درسی و معرفی کتاب «چرخه زندگی» هم در صفحات پایانی رویان جا خوش کردهاند. صفحهآرایی رویان هم نسبتا خوشرنگولعاب است و خواندن آن را تسهیل میکند ولی صفحات تکستونه میتواند هنگام خواندن چشمتان را آزار بدهد.
🌟 شماره ۸۷۰ روزنامه شریف منتشر شد. در این شماره میخوانید:
◀️ بیسروته (#سرمقاله/ #مرتضی_یاری) ◀️ تفاوت را حس کردیم/ مروری بر چهار سال حضور دکتر حسینی در معاونت فرهنگی اجتماعی (#پرونده/ ص۶و۷) ◀️ بازی در زمین معاونت/ #گفتوگو با جواد درویش، مشاور سابق معاون فرهنگی اجتماعی (#پرونده/ ص۴و۵) ◀️ فوق برنامه کم است، معاونتش کنید/ مروری کوتاه بر تاریخچه معاونت فرهنگی اجتماعی (#پرونده/ ص۸) ◀️ اخلاق برای ماشینهای هوشمند/ همکاری اندیشکده مهاجر در تدوین سند اخلاق هوش مصنوعی یونسکو (#گزارش/ ص۲) ◀️#میز_نشریات (#محمدجواد_شاکر/ ص۲) ◀️ منتظر همدلی، نوآوری و توسعه باشیم/ #گفتوگو با دکتر فخارزاده، معاون جدید فرهنگی اجتماعی دانشگاه (ص۳) ◀️ کشاکش قومیت، ملیت و دیانت #آنسوی_آجرهای_قرمز (#محمدتقی_ضرغام_افشار/ ص۳) ◀️ انقراض به جای درک/ پژوهشهای اوتیسم از دیدگاه یک فرد دارای اوتیسم #کمی_آنسوتر (#حسین_رجبی/ ص۹) ◀️ روزی که ایران پهپاد آمریکا را زد #روی_خط_خارج (#مهدی_محصل_ارجمندی/ ص۹) ◀️ بلینکن: وزیر برجامی یا بهانهتراش جدید؟/ بخشهایی از گفتوگوی آنتونی بلینکن، دستیار اوباما و مشاور جو بایدن در سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ #گفتوگو (#سجاد_بهنام/ ص۱۰) ◀️ چای، عشق و شوق دیدار (#مردمان_شریف/ ص۱۱) ◀️ شایدهای ناتمام (#یادداشت/ ص۱۲) ◀️ جمله جنسها میشود ارزان/ سختیاش صدسن نخستین است #نیش_شتر (#علیرضا_مختار/ ص۱۲)
▫️«بامداد»، نشریه کانون شعروادب دانشگاه انتشار شماره ۳۵ خود را برای آبان ۹۹ کنار گذاشته و با تصویری از برگریزان زرد و نارنجی پاییز و با تیتر جلد «پاییز فراموشی» روی پیشخوان آمده است. جلد متوسط است و ذوق خاصی پشتش دیده نمیشود. از سرمقاله هم اینطور برمیآید که موضوع بامداد هم پاییز است و هم فراموشی. بامداد مملو است از نظم و نثر ادبی که تحریریه نوشتهاند و حالوهوای پاییز و البته فراموشی هم از توی متنها و هم از توی عکسها به وضوح به خواننده منتقل میشود. نویسندهها متعدد و متنوعاند و از رشتهها و دانشگاههای مختلف که غیرشریفی هم زیاد در بین آنها دیده میشود. البته بهتر بود در کنار رشته به دانشگاه نویسندهها هم اشاره میشد. معرفی یک کتاب و یکی دو متن تقریبا نقد ادبی هم بین شعرها و داستانها و یادداشتها به چشم میخورد. در کل اگر حالوهوای پاییز دلتان را حسابی تنگ کرده، هرچه هست را فراموش کنید و بامداد را تورقی بزنید.
🔸 منظم مثل آنتروپی
▫️نشریه «آنتروپی» دانشکده شیمی که شماره اولش را اوایل مهر منتشر کرد، نظم انتشار دوهفته یکبار خودش را خیلی خوب حفظ کرده و ۲۵ آبان شماره چهارمش هم روی دکه فضای مجازی رفته است. «صنف بیشورا» همراه با تصویر جلدی از انداختن برگه رأی مشخص میکند که موضوع اصلی آنتروپی درباره شورای صنفی و انتخابات آن است. سرمقاله با ورودیها حرف میزند و کمی از ویژگیهای خاص دانشگاه و تفاوت آن با مدرسه میگوید و یادداشت بعد از سرمقاله هم درباره بحرانهایی مثل کوتاه شدن ترم دانشجوهای جدید و اختلال در سامانه کلاسهای مجازی با ورود دانشجوهای جدید است که وقوع آنها احتمالا پیشبینی و علاجی هم برای رفعشان اندیشیده نشده است. گفتوگویی با دکتر جمشیدی، استاد دانشکده درباره شیمی محاسباتی و مدرسه زمستانه آن به همراه پروندهای درباره انتخابات شورای صنفی و معطل ماندن نتایج نهایی آن و گزارشی از فعالیتهای شورای صنفی دانشکده در دو ماه اخیر ۸ صفحه آنتروپی را پر میکند. آنتروپی فرمی ساده ولی حرفهای دارد و همچنان رسالت اصلیاش را خبر و گزارش میداند و به آن پایبند است.
🔸مجالی برای فروغ
▫️«مجال»، نشریه واحد اندیشه و مطالعات انجمن اسلامی شماره نهم خود را با تصویری جلدی از اعتراض به پدیده زنکشی در ژانویه امسال در مکزیکوسیتی منتشر کرد، البته بدون تیتر جلد که نقطهضعف مهمی برای آن به شمار میرود. سرمقاله درباره ناامیدی از دیدگاه کامو است ولی اشتباه املایی در تیتر آن توی ذوق میزند. البته سرمقاله در مفهوم نمیماند و آخر کار به صورت مصداقی به وضعیت فعلی ایران هم گوشه چشمی میاندازد. «از روش تا علیه روش» جستاریست درباره سیر تحول مکاتب مختلف علمشناسی و فلسفه علم. مقاله بعدی تاریخچه مختصری جنبش کارگری در آمریکا، شوروی، فرانسه، آسیا و ایران است که به نظر میرسد جای تیتر و روتیتر در آن به اشتباه عوض شده است. بعد از این مقاله تحریریه مجال با همکاری تحریریه نشریه توقیفشده فروغ به موضوعات مرتبطتر با جلد نشریه میپردازند؛ کودکان کار، کودککشی و کودکهمسری، زنکشی و چالشهای مبارزه با آن. آخرین مقاله نشریه هم مروری دارد بر مطالبهگری و کارزارهای حقوق زنان در ترکیه.
🔸 حرفهای از درون دانشکده
▫️«در دانشکده»، نشریه انجمن علمی کیمیای دانشکده مهندسی شیمی و نفت در شماره ۱۸ آبان خود تیتر و طرح جلد را به برگزار نشدن مسابقات دانشجویی SC3 اختصاص داده؛ مسابقه حل مسائل مهندسی شیمی به کمک کامپیوتر (همان متلب خودمان) که دو سال و نیم از آخرین دوره آن میگذرد و هنوز پنجش شش نشده و گزارش ویژه «در دانشکده» توضیحی برای این غیبت است. «کیمیاگران» پرونده نسبتا مفصلی درباره وضعیت انجمن علمی دانشکده در سه دوره اخیر است که به صورت مصاحبهای با فعالین هر دوره از انجمن علمی به همراه تحلیلهای تحریریه نشریه تنظیم شده. «جان گرفتیم» هم مروری دارد بر فعالیتهای شورای صنفی دانشکده در دوره گذشته تا به همراه پرونده قبلی، دانشجوهای دانشکده و بهویژه ورودیهای جدید را با فعالیت دانشجویی در دانشکده آشنا کند. فرم «در دانشکده» مثل روال سالهای قبل آن حرفهای و صفحهآرایی آن خوب و مخاطبپسند و جذاب و در راستای کمک به بیشتر خواندهشدن نشریه است. یادداشتی درباره زندگی دکتر سید امیر بدخشان، استاد پیشکسوت و فقید دانشکده از دیگر متنهای نشریه است.
▫️«بوطیقا»، فصلنامه تخصصی شعر کانون شعروادب در شماره ششم خود که در پاییز ۹۹ به دست مخاطبانش رسید، سراغ رابطه شعر و موسیقی رفته است. متأسفانه جلد فاقد تیتر و توضیح است و از روی تصویر انتخابشده برای آن هم نمیتوان ردی از سوژه اصلی بوطیقا گرفت، ایضا کیفیت تصویر انتخابشده هم پایین است و توی ذوق مخاطب میزند. سرمقاله در چندخط کوتاه فقط پرونده را در قالب چند کلمه معرفی میکند و هیچ توضیح اضافه درباره باقی متون نشریه یا یادداشتی پیرامون موضوع اصلی این شماره را شامل نمیشود. میتوان گفت عنوان سرمقاله برای این چندخط کمی زیاد است. اولین مقاله نشریه به برخی تفاوتهای شعر و ترانه میپردازد، موضوعی که در مقاله مفصل دیگری هم به آن پرداخته شده و هر دو مقاله در کنار بیشتر نوشتههای نشریه و از جمله گفتوگو با نازنین مرادی، شاعر معاصر از نعمت داشتن تیتر خوب محروماند و توضیح تیتر را به جای خود تیتر به خواننده قالب کردهاند. درمورد گفتوگوی این شماره نبود سوتیتر مناسب هم خواندن من گفتوگو را سخت میکند. رابطه موسیقی با اشعار مولانا با ذکر مثالهای زیاد از شعر این شاعر و مقاله «نوای خروش» که به بررسی موردی سرودهای انقلاب ۵۷ ایران میپردازد، نوشتههای شاخص این شماره از بوطیقا هستند. کار خوب بچههای بوطیقا استفاده از ظرفیت انتشار الکترونیکی نشریه و قرار دادن QR کد سرودهای انقلابی در مقاله «نوای خروش» است. نوشتهای با عنوان «خراسان» هم به موضوع موسیقی و شعر بومی ناحیه خراسان اختصاص دارد.
🔸 امنیت دانشگاه
▫️شماره ۶۶ نشریه «شورا» با عکس جلدی از اعتراضات دیماه ۹۸ و با تیتر «معجون امنیت» در دو صفحه منتشر شد. سرمقاله و گزارش صفحه اول به موضوع امنیت خیابانها و محلههای اطراف دانشگاه و اقدامات کمیته امنیت شورای صنفی برای افزایش امنیت مسیر تردد دانشجوها میپردازد اما در صفحه دوم در کنار گزاشی از دیروز و امروز و فردای طرح دوچرخههای اشتراکی، بحث امنیت دانشگاه از جنبهای دیگر و با اشاره به اعتراضات دیماه و نیز دستگیری دو دانشجوی شریف مطرح میشود و نویسنده سعی میکند به برخی سوالها از دیدگاه خودش درباره مطالبهگری و اعتراض دانشجویی و نحوه برخورد با آنها پاسخ دهد. مختصر و مفید توصیف خوبی از این شماره از شوراست.
🔸تماما علمی
▫️«بارقه»، نشریه انجمن علمی رسانا در شماره ۳۱ خود بیشتر به موضوعات علمی و فنی مرتبط با رشته برق میپردازد و فقط یادداشتی از یک سالبالایی درباره انتخاب شاخه (یا همان گرایش سابق) و معرفی رویداد روند در همین راستا کمی از فضای علمی و مهندسی بارقه میکاهد. تیتر جلد با طرح جلد ارتباط کمی در ظاهر دارد و اختصاص دو صفحه از ۱۴ صفحه نشریه به شناسنامه و فهرست خواننده را یاد آب و شلنگ و ... میاندازد. تاریخچه مختصری از تئوری کنترل مقدمهایست برای متن شاخص نشریه که به استفاده از تئوری کنترل در مهار شیوع ویروس کرونا میپردازد؛ انتخاب سوژهای خوب و مرتبط با اوضاع امروز جامعه. پردازندههای نوری و ویژگیها و چالشهای ارتباطات نسل پنج موضوعات دیگر مقالات این شماره از بارقه هستند.
🔸 اوجگیری روی زمین
▫️«اوج»، نشریه انجمن علمی دانشکده هوافضا در شماره ۵۱ خود تصمیم گرفته از آسمان کمی جدا شود و روی زمین بیاید تا سری به آیرودینامیک خودروهای فرمول یک بزند. مقاله «جت جادهای» این وظیفه را به عهده دارد و طرح و تیتر جلد نشریه هم قرار است کمکحال آن باشند. «برآی برعکس» تیتر جلدیست که برای این شماره انتخاب شده و تصویری از شبیهسازی جریان هوا اطراف یک خودروی فرمول یک طرح جلد را تشکیل میدهد؛ هرچند استفاده از واژه فارسی و کمتر متداول «برآ» در تیتر جلد قابل تحسین است ولی اگر از بار فنی طرح جلد کاسته و به بار هنری و جذابیت بصری آن اضافه میشد، خواننده را بیشتر سر ذوق میآورد و به خواندن نشریه بیشتر ترغیب میکرد. سه صفحه اول نشریه ویژه ورودیهای ۹۹ است تا با کمک خواندن آن فضای فعالیتهای دانشجویی دانشکده هوافضا دستشان بیاید. این سه صفحه در کنار سرمقاله به معرفی ماهنامه اوج، شورای صنفی، انجمن علمی، دفتر مسابقات دانشجویی و رویدادهای کافهتکنولوژی میپردازد. «خوب، بد، زشت» هم عنوانی نسبتا کلیشهای ولی مرتبط با موضوع مقالهایست که قصدش بررسی هواپیماهای سری ایکس است. «بماند به یادگار» نیز آخرین یادداشت نشریه درباره اعتراض دانشجوهای دانشکده به بسته شدن دفاتر دانشجویی و مشارکت کم دانشجوها در انتخابات شورای صنفی دانشکده است.
▫️شماره ۳۴ نشریه «داد» با تیتر جلد «سرو سوخته» و تصویری از اعتراضات مردم لبنان موضوع پرونده ویژه خود را اوضاع و احوال گوشه ناآرام دنیا، یعنی خاورمیانه قرار داده است. سرمقاله داد با عنوان «خاور در میانه بزم» نگاهی مختصر دارد به آنچه خواننده در این پرونده باید انتظارش را بکشد: چرا خاورمیانه اینجور است؟ نفت و گاز؟ موقعیت جغرافیایی استراتژیک؟ تاریخ؟ فرهنگ و هنر؟ اولین مطلب مرتبط با پرونده گفتوگوییست با قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت امور خارجه درباره سیاست خارجی ایران در قبال خاورمیانه، هرچند تیتر «وزارت خارجه خاموش» سوگیری انتقادی و منفینگر متن نسبت به عملکرد وزارت خارجه را نشان میدهد. «دموکراتهای مسلمان، انشاءالله» به نسبت بین اسلام سیاسی و دموکراسی لیبرال میپردازد و «جنگ و صلح در خاورمیانه» مقاله مفصلیست درباره اوضاع عجیبوغریب این روزهای خاورمیانه، از قرارداد ایران و چین تا انفجار بیروت و ناآرامیهای لبنان و عادیسازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل و میدان گازی اکتشافشده در ترکیه. مقالهای درباره عوامل موثر و دلایل الغای حکم اعدام در کشورهای مختلف از دیگر متنهای شاخص داد ۳۴ است. داد در این شماره مثل بیشتر شمارهها هم از نظر فرم و هم از نظر محتوا تقریبا بینقص کار کرده و انتخاب سوژه پرونده ویژهاش هم جسورانه و البته هوشمندانه بوده.
🔸 آنتروپی خبردار
▫️«آنتروپی» نشریه جدید دانشکده شیمیست که شعار «بینظمی یک نظم کشفنشده است!» را برای خودش برگزیده و با جلدی از برگریزان پاییز در مهر ۹۹ اولین شماره خود را منتشر کرده است. تیتر جلد کمی بزرگتر از یک تیتر نرمال است و به روتیتر یا زیرتیتر بیشتر میخورد. بیشتر نویسندههای هم نشریه ورودی ۹۷ کارشناسی هستند و بعد از دو یادداشت در پرونده این شماره، گزارشی درباره ضبط کلاسهای مجازی دانشکده نوشتهاند. عبارتهایی مثل «به گزارش آنتروپی» و یا «در گفتوگو با آنتروپی» نشان میدهد که این نشریه میخواهد بیشتر اخبار و اتفاقات دانشکده شیمی را پوشش دهد. معرفی آزمایشگاه کمومتریکس و دو خبر علمی در کنار گزارشی از وضعیت انتخابات شورای صنفی در دانشکده شیمی که هنوز مشخص نیست به دور دوم میرود یا خیر، مطالب دیگر اولین شماره آنتروپی را تشکیل میدهد. قواعد اولیه فرمی در آنتروپی تا حد خوبی رعایت شده و در مجموع نمره قبولی را برای شروع میگیرد.