شهرِ زنان، شهرِ امن

.

#یادداشت

آرمان‌های انسان‌کش در کتاب آخرین انار دنیا

نویسنده: شیلا قاسمخانی

کتاب آخرین انار دنیا اثر بختیار علی با عنوان شاعرانه‌ی خود نوید متنی می‌دهد خیال‌انگیز و آغازش شوق خواندن داستانی را برمی‌انگیزد که مملو از شاعرانگی‌ها و نازک‌خیالی‌هاست. چینش و نحو کلمات در آغاز داستان با ترجمه روان مریوان حلبچه‌ای که به ذات کلمات و روح حاکم به داستان وفادار است، از اتفاق‌هایی خارق‌العاده خبر می‌دهند؛ آغازی که در ادامه، می‌بینیم به درستی ما را به محتوای کتاب رهنمود کرده است که کودک زاده شده بالنده خواهد شد: «وقتی دروغ می‌گفت اتفاق غریبی می‌افتاد: باران می‌بارید، درختان سقوط می‌کردند یا پرندگان جملگی بالای سرمان به پرواز در می‌آمدند...»، اما فقط جنبه‌ی ادبیت داستان نیست که گیراست، بلکه رمانی تکاملی است که تبدیل آرمانی تمامیت‌خواه به مسالمتی انسان‌دوستانه را دربرمی‌گیرد. در همان صفحات نخستین کتاب، ناگهان یاد صد سال تنهایی گابریل گارسیا مارکز می‌افتیم. اما چه جای خُرده؟ همانطور که تری ایگلتون می‌گوید: «همه‌ی آثار ادبی، حتی به طور ناخودآگاه هم که شده به سایر آثار ادبی گریز می‌زنند.» چه بسا نقطه‌قوت داستان همین باشد که در عین افسانه‌سرایی و پرواز خیال، ارتباط منطقی بافت داستان حفظ شده و فرم با محتوا سازگار است. محتوا از شأن انسان می‌گوید، از لطافت و سبعیتش، از بی‌رحمی آرمان‌ها، از وارستگی آدمی، از تنهایی بشر و تلخکامی‌هایش، از حسرت‌ نرسیدن‌ها و رهایی‌بخشی طبیعت، و فرم داستان چه زیبا روایت ذهن و درون نویسنده را بیان کرده است. روایت داستان خطی نیست و متناسب با تجارب متفاوت شخصیت داستان در روایتی سوررئال ذهن سیال مخاطب را به زمان‌ها و مکان‌های مختلفی می‌برد.



متن‌ کامل این یادداشت، در سایت پیرنگ از طریق لینک زیر در دسترس است:

https://www.peyrang.org/1570/

#بختیار_علی
#مریوان_حلبچه_ای
#آخرین_انار_دنیا

@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/