شعر دره‌شهر

#شعری_از_سهراب_زینی_وند


#پیری

پیری ار‌ بیا‌ سراغ کسی
اگر پا بنئی وە باغ کسی

قد الفش چی دال خم کنە
تش نی دە جونش زورش کم کنە

مرواردنونیاش دونە وە دونە
ایفتە وە زمی بی حرف‌ وبونە

درد و بدبختی بووە میهمونش
ضعف بووە بلا ایفتە دە جونش

عیال واولاد دش‌ بیزار بووە
شاوش شاوەزنگ روزش تاربووە

چشی کە تا دوش چی دیربین**کارکرد
همە چین د دیر چی باز شکارکرد

ایسە دە وە تیش همە چی تار(کل تم وتارە)
هیچ جان نبینە دە خوش بیزارە

ار پیر بای دونی قدر جوونی
قدر خوشی وشیرین زبوونی


#سهراب_زینی_وند





#توضیحات:
#دال:حرف د
#مروار:مروارید،کنایە ازسفیدی وزیبایی وارزش دندان
#عیال:همسر،زن.این کلمە عربی است وعویل لکی ازآن مشتق است
#شوەزنگ:تاریکی بسیارشب
#دیربی:دوربین


@shaeraneDareshahr

🍃#مشاعرە_زنده_یادان #محمد_خان_نوری
و #سهراب_زینی_وند


ارسالی/ احمد زینی وند
✍ @CEYMARIAN
┈••✾•🌿🌺🌿•✾••

🍁شعری_از_سهراب_زینی_وند🍁


#پیری

پیری ار‌ بیا‌ سراغ کسی
اگر پا بنئی وە باغ کسی

قد الفش چی دال خم کنە
تش نی دە جونش زورش کم کنە

مرواردنونیاش دونە وە دونە
ایفتە وە زمی بی حرف‌ وبونە

درد و بدبختی بووە میهمونش
ضعف بووە بلا ایفتە دە جونش

عیال واولاد دش‌ بیزار بووە
شاوش شاوەزنگ روزش تاربووە

چشی کە تا دوش چی دیربین**کارکرد
همە چین د دیر چی باز شکارکرد

ایسە دە وە تیش همە چی تار(کل تم وتارە)
هیچ جان نبینە دە خوش بیزارە

ار پیر بای دونی قدر جوونی
قدر خوشی وشیرین زبوونی


#سهراب_زینی_وند


🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂


💦#توضیحات:

#دال:حرف د

#مروار:مروارید،کنایە ازسفیدی وزیبایی وارزش دندان

#عیال:همسر،زن.این کلمە عربی است وعویل لکی ازآن مشتق است

#شوەزنگ:تاریکی بسیارشب

#دیربی:دوربین

🍃#سهراب_زینی_وند🍃

سهراب زینی‌وند فرزند رئیس‌خان در سال 1318ش درخانوادە‌ای سرشناس در#درەشهر متولد شد. پدرش رئیس‌‌خان، مردی متدین وفاضل بود کە از راە گلەداری وکشاورزی امرار معاش می‌کرد. او ازبزرگ‌ترین دامداران منطقە وانسانی دست ودلباز و بخشندە بود؛ بە‌طوری کە اقوام دور ونزدیکش از ثروت ومکنت او بهرە می‌بردند.
رئیس‌خان مردی شجاع ونترس بود وبخاطردستان پرتوانش بە "سی خودس آهنی " معروف بود.
مادرسهراب "فاطمە "نام داشت؛ زنی پاکدامن و وارستە وانسانی بزرگ.
مادربزرگ سهراب "نازخانم" نام داشت کە شاعر و مرثیە سرای بزرگ شهرستان‌های آبدانان و درەشهر بود.
دایی‌اش استادرحیم‌خان شفیع نیاشاعر وحماسە‌سرای بزرگ و پدربزرگش حسین کدخدای ایل زینی‌وندبود.
سهراب درمیان چنین خانوادە‌ای بە دنیا آمد.
وی ازهمان دوران کودکی بر اثر ذوق سرشار و طبع خدادادی سرودن شعر را آغاز کرد. طبیعت بکر درە شهر، زادگاە شاعر واستعدادشگرف و فطری‌اش او را بە صورت شاعری توانا، خوش ذوق، نکتە‌سنج و باریک‌بین پرورش داد.
سهراب مردی بود با قدی بلند، اندامی کشیدە وخوش‌سیما کە بسیارکم سخن می‌گفت وبیشتر متفکربود، اماوقتی شروع بە گفتگو می‌کرد سنجیدە و فصیح سخن می‌گفت. او انسانی باتقوا، نیکوسیرت، نجیب وفروتن بود، در پاکی وصداقت زبانزد خاص وعام ودرحسن اخلاق، جوانمردی، پاکدامنی وپرهیزگاری شهرە دوران بود.
سهراب از همان دوران کودکی بە شعرپرداخت وطولی نکشید کە دراین هنرنبوغ خود را نشان دادو با وجود صغر سن، با شاعران بزرگی چون #استاد_محمد_خان_نوری و #استاد_عجم_میر مراودە شعری داشت.

باکمال تاسف ظاهرا در اثر عدم ثبت وضبط، بسیاری از اشعارسهراب ازمیان رفتە و امروز تنها بخش کمی از اشعار او در دست ما است کە البتە با همین اندک مایە نیز می‌توان بە وسعت فکر، رقت خیال، استادی ومهارت او در سرودن انواع شعر پی برد. درشعرسهراب هیچگونە تکلف وتعقید لفظی‌ ومعنوی بە چشم نمی خورد وسلامت الفاظ، رقت معانی وابتکار او در آفرینش ترکیبات نو و زیباشگفت‌انگیز است.


پایان بخش اول

@sorbz