#شیرکو_بیکس«شاعر زندگی و آزادی»
شیرکو بیکس نه تنها یکی از بزرگترین شاعران کردستان است، بلکه در ایران هم از دیرباز شاعر نامآشنایی بوده است. بسیاری از شعرهای او به فارسی ترجمه و منتشر شدهاند. این شاعر با احمد شاملو دیدار داشته و سیدعلی صالحی نیز شعرهایش را بازسرایی کرده است.
او که برای معالجه از کردستان عراق به سوئد رفته بود در پی بیماری یکشنبه، ۱۳ مرداد همانجا از دنیا رفت.
شیرکو بیکس زاده سال ۱۹۴۰ در سلیمانیه عراق بود و پدرش، فائق بیکس هم شاعر بود. او به دلیل مشکلات سیاسی پنج سال در سوئد زندگی کرد و سپس به عراق بازگشت. در سال ۱۹۶۸ اولین مجموعه شعر این شاعر به نام «مهتاب شعر» منتشر شد و تاکنون از او چندین مجموعه شعر، دو نمایشنامه منظوم و ترجمه «پیرمرد و دریا» نوشته ارنست همینگوی و «عروسی خون» اثر لورکا به زبان کردی منتشر شده است.
از مجموعه شعرهای بیکس میتوان به «دو سرو کوهی»، «عقاب»، «رود»، «سپیدهدم»، «آفات»، «کرکس»، «عطشم را شعله فرومینشاند»، «دره پروانهها»، «صلیب»، «مار و روزشمار یک شاعر»، «سایه و آزادی» و «این واژه بیآبرو» اشاره کرد. همچنین شعرهای این شاعر به چندین زبان، از جمله به انگلیسی، فرانسه، سوئدی و به نروژی ترجمه و منتشر شده.
یکی از مهمترین درونمایههای جهان شعری شیرکو بیکس «زن» است. او در شعر «زن و آزادی» مینویسد:
هرچه در این مشرقزمین
کوشیدم روبروی آینه
و بر روی دو صندلی
واژههای «زن» و «آزادی» را
کنار یکدیگر ولی
به مهربانی بنشانم
بیهوده بود و همیشه
واژه «مردم» به زور
میآمد و تسبیح بهدست
خود به جای زن مینشست
#عصمت_صوفیه درباره چگونگی رویکرد بیکس به مسأله «زن» میگوید:
«دیدگاه شیرکو بیکس
#جهانشمول و
#انسانی است. شعر او، مفاهیم انسانی مانند “عدالت” و “آزادی” و “برابری” و مخصوصاً “آزادی زن” را دربرمیگیرد. در این میان اما مفهوم “آزادی زن” برتر از مفاهیم دیگر انسانی در شعر اوست. زن در بسیاری از اشعار او لباس کردی بر تن دارد، اما این زن یک چهره جهانیست؛ زنیست که هر زن دیگری از هر گوشه از جهان می تواند با هم ذات پنداری کند"
https://t.center/sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂