خاطره
#باستانی_پاریزی از
#کوچهٔ_قادسیه در
#تهرانحکایت ما
#معلم_های_تاریخ هم حکایت غریبی ست! در سال ۱۳۵۱ که
#سفر_کربلا به
#عراق داشتم، در مسیر که می رفتیم، همانطور که همسفرانم زیارت عاشورا می خواندند و می گریستند، ناگهان به یاد
#جنگ_قادسیه افتادم (۱۳ فرسنگی کوفه) و بغض گلویم را گرفت. و در کتاب
#از_پاریز_تا_پاریز نوشتم:
هر ایرانی وقتی نام قادسیه را می شنود، طبعاً بخود میلرزد، اما من یکبار دیگر این لرزه به جانم افتاد و آن وقتی بود که از خیابان
#بلوار_الیزابت (آب کرج) می گذشتم و چشمم به خیابان یا کوچه بزرگی افتاد که از این بلوار منشعب می شد و تابلوی کاشیِ آن
#قادسی بود. این کلمه خون آدم را به جوش آورده و به وحشت می اندازد، مخصوصا وقتی که
#نامهٔ
#سپهسالار_ایران_زمین ،
#رستم_فرخزاد را از قادسیه به برادرش در
#شاهنامه_فردوسی خوانده باشد و این شعر را تکرار کند:
// که این قادسی، دخمه گاه من است
// زمین جوشن و خون، کلاهِ من است
// رهـــایـــی نیابـــم سرانجـــــام از ایــــــن
// خوشـــا باد، نوشیــــن ایــــران زمیــــن
من آنجا (سال ۱۳۵۱) نوشته بودم واقعاً اسم قحط بود که در پایتخت مان، یک کوچه مهم را در خیابانی مهمتر از آن، قادسی بنامیم؟!! گذشت و گذشت و کسی اعتنا نکرد تا بقول صدام، قادسیه دوم تکرار شد و مردم ایران همه چیز را دگرگون کردند و صدها هزار
شهید و جانباز و معلول دادند تا اینبار قادسیه دوم متجاوزان را به دخمه گاهِ خودشان تبدیل کردند. --- تا بالاخره --- این نام هم تغییر یافت و امروز این کوچه به نامِ
#شهید_علیرضا_دائمی مزیّن است. شاید این جوان زمانیکه سینه اش را آماج گلوله ها قرار میداد، به قادسیه می اندیشید.
// به پای لاله، کدامین
شهید مدفون است
// که از لـــَحـــَد به در افتــاده گوشـــهٔ کفنش
پی نوشت:
تصویر پیوست یک نماد در شهر
#بغداد است که به دستور صدام حسین ساخته شد. این نماد از
#کلاهخود کشتگان ایرانی جنگ هشت ساله ساخته شده است و هر سال دولت عراق به مناسبت توهمِ پیروزی در جنگ با ایران!!! در اینجا جشن ها برپا می کند. غرامت جنگ را که نگرفتیم. لااقل بخاطر خون هایی که در جنگ با داعش در عراق دادیم و هزینه هایی که متقبل شدیم و بار این هزینه جنگ با داعش و حمایت از مردم عراق به دوش ما مردم عادی است. ای کاش! و ای کاش دولت ایران از نفوذش در عراق استفاده می کرد و این نماد وحشیانه و غیر انسانی را که بر اساس ادعایی دروغین است و موجب عدم فراموشی جنگ بین دو ملت بی تقصیر، بر می چیدند.
بن مایه: مرحوم دکتر باستانی پاریزی- کتاب محبوب
#سیاه_و_طوطی_سبز ص۲۸۵
با سپـــــــاس ـــــــــــــــــــــــــــــــــ علی سجــــــــادی
----- خوشا بـــــــاد، نوشیــــن ایــــران زمیــــن -----
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂