پویش فردوسی

#میر_جلال_الدین_کزازی:

فردوسی سخنوری است که نه‌تنها در ایران به‌راستی اگر به‌داد، دانشورانه، سخن‌سنجانه، بی‌هیچ یکسو نگری بنگریم و داوری کنیم بی‌همتاست و در پهنه جهان هم همالی ندارد و اگر بزرگترین رزم‌نامه‌های گیتی مانند «ایلیاد و ادیسه» و ... را با شاهنامه بسنجید آشکارا می‌بینید که شاهنامه، شاهکاری است که نه در چندی و نه در چونی با شاهکارهای دیگر سنجیدنی نیست و نمی‌توان آن را با دیگری در یک تراز نهاد.
 از همین روی است که از دیرزمان نوشته شده است و به زبان‌ها روان گردیده که ایرانیان شاهنامه را تنها شاهکاری ادبی نمی‌دانند بلکه دفتری مینویی و فراسویی از گونه دیگر می‌شمارند. این سخن را برای نمونه ابن اثیر در تاریخ‌نامه خود آورده است.





#پویش_فردوسی
@pooyesh_ferdowsi

#میر_جلال_الدین_کزازی:

اگر در دریا که جای دروایی و سرگشتگی است پایگاهی می جوییم و می خواهیم همچنان ایرانی بمانیم تا پسینیان ما مانند ما بدان بنازند که ایرانی اند ،در این سرزمین سپند اهورایی ، در این خاک پاک تابناک ، در این بوم بهینه فرهنگ و فرهیختگی و فر و فروغ ، می زایند و می زیند باید آن پایگاه را بجوییم. استوارترین پایگاه شاهنامه است.




#پویش_فردوسی
@pooyesh_ferdowsi

#میر_جلال_الدین_کزازی:

🔹اگر داستان‌گویان نبودند شاهنامه به شیوه امروزی پدید نمی‌آمد.

🔸داستان‌گویان شاهنامه اگرچه این داستان ها را وارونه می پنداشتند، اما با این اقدام بهره‌ای بنیادین برای این شاهکار ادبی ایجاد کرده اند.

🔹 اگر این داستان گویان در طول تاریخ نبودند، قطعاً شاهنامه به این شیوه ای که ما هم اکنون می بینیم و می شناسیم پدید نمی آمد.

🔸برترین و شورانگیزترین بخش شاهنامه، بخش پهلوانی آن است که ماندگاری این بخش در گرو داستان گویانی است که با زبان شیرین خود آن را بازگو می کنند.

🔹پیش از خلق شاهنامه داستان گویان، داستان‌های کهن را برای مردم بازگو می کردند که پس از خلق شاهنامه این هنر ادامه یافت و در خدمت ادبیات قرار گرفت.

🔸همه کسانی که با داستان‌گویی ایرانی آشنایی دارند می‌دانند که هر آنچه که داستان گویان بیان می کنند، همسو با شاهنامه نیست؛ چراکه هر داستان‌گویی، طوماری برای خود دارد که از پدرانشان به آنها ارث رسیده و همه آنها مضمون یکسانی ندارد.

🔹طومارهای این راویان شاهنامه بود که شاهنامه را در میان ایرانیان و حتی در جهان ماندگار کرد ، قطعاً اگر آنها نبودند، شاهنامه در جغرافیای فرهنگی جهان شناخته نمی شد.



#پویش_فردوسی
@pooyesh_ferdowsi

#میر_جلال_الدین_کزازی:

از دلایل اقبال به شاهنامه زبان روشن و روان آن است. زبانی به روانی رود و روشنی روز. از همین روست که شاهنامه از روزگار پیدایی شاهکاری ادبی بوده که در دل و جان ایرانیان جای گرفته است.


خوشبختانه من با این دیدگاه چندان دمساز نیستم که ادبیات کلاسیک کنار گذاشته شده است. می‌توان گفت که در جهان رویکرد و گرایش به ادب کهن کاستی گرفته و این فقط مختص ایران نیست؛ اما اگر ما جایگاه ادب کهن یا کلاسیک جهان با جایگاه آن در کشورهای دیگر حتی کشورهای به اصطلاح پیشرفته بسنجیم، می‌بینیم که این ادب در ایران خواستاران بسیار بیشتری دارد. یک آمار ساده این را بر شما آشکار خواهد کرد. بزم‌های فرهنگی و ادبی را که درباره یا پیرامون شاهکارهای ادب پارسی یا حتی سروده‌ها و نوشته‌هایی که کمتر آوازه دارند را در ایران با کشورهای دیگر بسنجید؛ می‌بینید که شمار این انجمن‌ها و بزم‌ها در ایران چند برابر کشورهای دیگر است؛ اما با شما در این نکته همداستانم که رویکرد به این ادب چند سالی است که گرما و شور بیشتری در جامعه ایرانی، به‌ویژه نزد جوانان، حتی نونهالان و کودکان ایرانی یافته است. به‌ویژه شاهنامه فردوسی.


ز دو دید با نگاهی فراخ می‌توان به این پرسش باریک پاسخ داد. یکی به شاهنامه بازمی‌گردد و دیگری به هنجارهای فرهنگی و اجتماعی این روزگار. شاهنامه متنی داستانی است. داستان به‌ویژه اگر افسانه‌گون باشد، نه تنها کودکان بلکه برای بزرگسالان هم بسیار دلپذیر است. و دیگر زبان روشن و روان شاهنامه است. به روانی رود و روشنی روز. از همین روست که شاهنامه از روزگار پیدایی شاهکاری ادبی بوده که در دل و جان ایرانیان جای گرفته است.

در کنار برهان‌های گوناگون، می‌توان به این برهان هم اندیشید که شمار برنوشته‌های شاهنامه بسیار بالاست. حتی در روزگار صفویان که متن‌های رزم‌نامه‌ای چندان پسندیده پادشاهان نبود و ادب آئینی روایی بیشتری داشت، ده‌ها برنوشته از شاهنامه پدید آمد، که پاره‌ای از آن‌ها در شمار شاهکارهای هنری شمرده می‌شود و می‌توان آن را هنر «دفترآرایی» نامید. نامورترین آن‌ها هم شاهنامه طهماسبی است. از دید دیگر هنجارهای زمانه این رویکرد را یاری می‌دهند. ایرانیان به‌ویژه جوانان ایرانی باور کرده‌اند، یا دست‌کم بدان می‌اندیشند که باید ایران را شناخت. در پی آنند که به دو پرسش بنیادین پاسخ دهند. یکی ایران چیست و دیگر ایرانی کیست؟ در این سالیان در ایران جشن‌هایی برگزار می‌شود که صدها سال است برگزار نشده‌ است. من خود در این جشن‌ها سخن‌ رانده‌ام، از این روی آگاهانه در این باره سخن می‌گویم. جشن‌هایی مانند اردیبهشتگان، خردادگان، تیرگان، سپندارمذگان و ... که این جشن‌ها را هم جوانان ایرانی با شور تلاش بسیار برمی‌گزارند و امروز شاهد گونه‌ای بازگشت به تاریخ و فرهنگ ایران هستیم.


یک نمونه دیگر این است که بسیاری از روزها در گاه‌شمار فرهنگی ایران به نام یکی از چهره‌های نامدار ایرانی زیور گرفته است. روز حافظ، روز سعدی، روز مولانا، روز خیام، روز عطار و روزهای دیگر، اما آن شور و هنگامه‌ای که نه در روز فردوسی، بلکه در روزهای فردوسی در ایران می‌بینیم در هیچ کدام از آن روزهای دیگر دیده نمی‌شود. خانواده من می‌دانند که در هفته‌های آغازین سال نو، به‌ویژه در اردیبهشت و خردادماه، برنامه کاری من بسیار فشرده است؛ اگر نیاز به زمانی در برنامه زندگانی داشته باشند، می‌کوشند در این زمان آن برنامه ریخته نشود، که این خود یک نشانه است. من اگر از خود نمونه آوردم می‌خواستم نمونه‌ای باشد که خود آزموده‌ام و هیچ گمانی در آن ندارم. هنوز هم داستان این است. بیشینه درخواست‌ها هم به فردوسی و شاهنامه برمی‌گردد و می‌خواهند من در بزمی که با این انگیزه سامان گرفته، انباز باشم و سخن بگویم.



#پویش_فردوسی
@pooyesh_ferdowsi

📢آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و یادبود دکتر ابوالفضل خطیبی

🏵با سخنرانی:

#ژاله_آموزگار
#فریبا_شکوهی
#حسن_انوری
#علی‌_اشرف_صادقی
#محمود_جعفری_دهقی
#احمد_رضا_قائم‌_مقامی

🔸نقالی:
#پریسا_سیمین‌_مهر

📺پخش پیام تصویری از:

#جلال_خالقی_مطلق
#داريوش_آشوری
#محمد_جعفر_یا_حقی
#میر_جلال‌_الدین_کزازی
#چنگیز_مولایی
#تورج_دریایی
#سجاد_آیدنلو

🗓دوشنبه 25 اردیبهشت 1402 ساعت 17

🏡 سالن فردوسی

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

🔹ورود برای همگان آزاد و رایگان است.

💢انجمن سرو سایه فکن💢
💢انجمن دوستداران شاهنامه البرز💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢


#پویش_فردوسی

@pooyesh_ferdowsi

پیام #میر_جلال_الدین_کزازی به مناسبت نوروز نود و هشت

@pooyesh_ferdowsi

#خرد خاستگاه تمام اندیشه های #شاهنامه است.

@pooyesh_ferdowsi

#میر_جلال_الدین_کزازی