#صادق_هدایت نویسندهای که برای سایهاش مینوشت.
۲۸ بهمن ۱۲۸۱
۱۹ فروردین ۱۳۳۰
@literature9«از تنها چیزی که میترسیدم این بود که ذرات تنم در ذرات تن رجالهها برود. این فکر برایم تحمل ناپذیر بود. گاهی دلم میخواست بعد از مرگ دستهای دراز با انگشتان بلند حساسی داشتم تا همۀ ذرات تن خودم را به دقت جمع آوری میکردم و دودستی نگه میداشتم تا ذرات تن من که مال من هستند در تن رجالهها نرود.»
متن از «بوف کور»
تصویر: پرترۀ
صادق هدایت، اثر قاسم حاجیزاده