وفاق ملی ناهمگون✍رضارضائی ۱۴۰۳/۵/۳
آیا امکان دارد که از نا همجنس ها، ناهمرنگ ها و نا متجانسهایی که دارای اهداف و مقاصد مختلف هستند، یک گروه متجانس تحت عنوان
#وفاق_ملی ساخت؟
مقدمه: بازی با کلمهی "وفاق" عمری به درازای بازی سیاسی با کلماتی مثل وحدت و همبستگی دارد و وفاق ملی نیز از آن اصطلاحات است که در ظاهر شامل همهی جریانات فکری و گرایشات قومی و سیاسی میشود اما تا به منصه ی ظهور نرسد و آثار مثبت آن هویدا نشود، نمی توان در مورد آن قضاوت کرد.یکم: کدام عقل سلیم حکم میکند که گروه مستبدان و خودکامگان با مطیعان و مجبوران به یک وفاق می رسند؟دوم: وقتی کسی برای احراز و کاندید شدن و پیروزی و حذف رقیب و به دست گرفتن قدرت ظاهری، از یک جای خاص حمایت شده، امکان ندارد که بتواند با افراد و گروههایی که در این فرایند حذف شدند (عادلانه یا ظالمانه) بتواند حتی در یک مورد به توافق و
وفاق برسد چون اولین مشکل
#تعارض_منافع و دومین مشکل تبعیت است که وقتی پای منافع میان می آید، رنگ میبازد و به تمرد و طغیان بدل می شود.
سوم: وقتی فردی مدیون و وامدار یک یا چند مرکز قدرت و ثروت و رانت است، غیر ممکن است که خود را نماینده مردم (اکثریت، اقلیت، رای داده و نداده) بداند مگر آنکه این مهم را کتمان یا فراموش کند.چهارم: وفاق حول محورهای پذیرش سیستم های موجود، سیاستهای کلان، قوانین مضر، نهادهای غیر پاسخگوی بودجه بر، دخالتهای نظامیان، عدم حل مشکل قانون راهبردی و #برجام و
#FATF و عدم توجه به معیشت مردم، وفاق در حفظ وضعیت موجود و تداوم آن است و به طور کلی در برگیرندهی اصلاحات و تحول و حتی تغییرات اندک نیز نیست.پنجم: وقتی
وفاق ملی فقط برای قوهی مجریه در دستور کار قرار گرفته و برای دیگر قوا و نهادها فقط توصیه و سفارش به همکاری وجود دارد، چنانچه با بدبینی کامل فرض کنیم که آنها نه به
وفاق درونی خود رسیدهاند و نه از نظر ذاتی با قوهی مجریه امکان
وفاق دارند، پس میتوان بر اساس این پیش فرض،
وفاق ملی را یک شعار شکست خوردهی قبل از تحقق ارزیابی کرد.
ششم:
وفاق ملی به معنی هم اندیشی با چند نفر از اقلیتها و یا بکار گیری چند خانم در مناصب حکومتی نیست،
وفاق ملی باید با مردمی که میخواهند حامی دولت باشند انجام شود و این مهم فقط با
#شفاف سازی، عمل به وعدهها، توجه به خواستهی
#اکثریت که انتخابات را
#تحریم کرده و این را یک#کنشگری_مدنی_خشونت_پرهیز و دارای پیام " نه" است، میدانند، تحقق مییابد.
نظر این کنشگر مدنی: وفاق ملی یک شعار است که ممکن است جنبش مردمی را به تاخیر بیاندازد و یا در آن خلل ایجاد کند.
در این صورت امیدهای اندک نیز به نا امیدی تبدیل میشود.
پس به جای آن باید وفاق ملی را در کنار مردم و خواستههای مردم قرار گرفتن، تعریف کرده و آن را تنها راه نجات ملی بدون خشونت و بدون براندازی دانست که امکان عبور از ناکارآمدیها و سلطه گری را فراهم و آیندهی نیک برای ملک و ملت را در فضایی آرام فراهم میآورد.پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحدhttps://t.me/+QJg_SxlCSLhiYjFkhttps://t.center/pezhvakeghalam@pezhvakeghalam