در این کانال از فریاد قلم می گوییم تا پژواک آن به گوش ها برسد و کنشگری خشونت پرهیز و مطالبه گری مدنی بعنوان حقوق شهروندی راه خود را در اذهان عمومی باز کند.
مقدمه: قاعدهی نهم شمس تبریزی عبارت است از < <صبرکردن به معنای ماندن و انتظارکشیدن نیست. به معنای آیندهنگر بودن است. صبر چیست؟ به تیغ نگریستن و گل را پیش چشم مجسم کردن است، به شب نگریستن و روز را در خیال دیدن است. عاشقانِ خدا صبر را همچون شهد شیرین به کام میکشند و هضم میکنند. میدانند زمان لازم است تا هلال ماه به بدر کامل بدل شود> >. یکم: بخش اول قاعدهی نهم شمس عزیز تبریزی، پویایی و عدم ایستایی و نفی انتظارکشیدن بیثمر و التزام به آیندهنگری که مترادف با داشتن چشمانداز، مأموریت، هدف، برنامه و فعالیت است و موردتوجه #جنبشمردمی #هشتاددرصدیها است را به تصویر میکشد. دوم: بخش دوم قاعدهی نهم آن عارف جان، آن قدر عرفانی و امیدوار کننده است که بیشتر مورداستفادهی رئیس مجبور و حکومت و حامیان آن دو است؛ ولی برای مردم با این شبهه مواجه است که چگونه میتوان عاشق خدا بود و در شب تار ملت، علائم برطرفشدن تاریکی، در آمدن هلال ماه، و رسیدن به صبح سپید، را بهصورت واقعی، عینی و قابل رویت نظاره کرد تا توانی به دست آورد و منتظر بدر کامل بود؟ سوم: شاید بتوان از این قاعده به < < صبر پویا> > و < < انتظار حرکتآفرین> > و < < کنشگری آیندهنگر> > هم رسید. چهارم: شاید بتوان از قاعدهی نهم شمس تبریزی به رفتارهای #رئیس_تبریزی بهتر پی برد که همچون عاشقان خدا، صبر را چون شهد شیرین دانسته و با حضور بیش از اندازه در هیئتهای عزاداری مشق صبر و حوصله و توسل و توکل میکنند و انتظار دارند اکثریت هشتاددرصدیهای مطالبهگر هم صبور باشند. یا شاید بر این باور هستند که باید همچون عاشقان خدا، صبر را توأم با عقلانیت و خردمندی کرده و ملت را به عشق و مراقبت از دستاوردهای چندینسالهی جنبش مردمی و تداوم #کنشگری_مدنی_خشونت_پرهیز عاشقانه رهنمون ساخت. پنجم: شاید رئیس تبریزی میخواهد با استفاده از قاعدهی نهم شمس تبریزی، صبر هوشمندانهای را پیشه کند تا هم حکم او تنفیذ شود، هم کمیتههای گزینش وزرا به نتیجه برسند، هم بذر امید در دلها بکارند، هم حاکمیت و جامعه را پذیرندهی تحولات اساسی در مناسبات دولت – ملت کرده و بستر برچیدن #فساد و #ظلم و #نابرابری را مهیا کنند. نظر این کنشگر مدنی: با حلواحلوا گفتن، دهان شیرین نمیشود. مردم بهجانآمده و خسته از درد و رنج، هم عشق و اخلاقیات را میخواهند و هم رسیدن به صبح سپید را مطالبه میکنند؛ چون رمقی برای صبر عارفانه ندارند. فقط آن بخش از عرفان شمس تبریزی را متوجه میشوند که برطرفکردن #تحریم ظالمانه و ایجاد رونق اقتصادی و توسعهی متوازن و حسن ارتباط با همهی ملل و دولتهای جهان و صلح پایدار را برای آنها به ارمغان بیاورد.