پیرنگ | Peyrang
#میگل_آنخل_آستوریاس
Канал
2,37 тыс.
подписчиков
123
фото
37
видео
1,07 тыс.
ссылок
گروه ادبی پیرنگ بدون هر نوع وابستگی، به مقوله‌ی ادبیات با محوریت ادبیات داستانی
می‌پردازد.
https://t.center/peyrang_dastan
آدرس سايت:
http://peyrang.org/
Email: [email protected]
.
#یادکرد
یادی از میگل آنخل آستوریاس در سالروز رفتنش
بخشی از یادداشت «نگاهی به رمان آقای رئیس‌جمهور؛ میگل آنخل آستوریاس»
نویسنده: #حدیث_خیرآبادی
«ماه به آشیانه‌ی مواج ابرها وارد می‌شد و از آن خارج می‌گشت. کوچه مانند رودی از استخوان سفید در زیر پل سایه‌ها می‌غلتید و پیش می‌رفت... سگ‌ها گوش‌ها را مانند کوبه‌ی در تکان می‌دادند. پرندگان شب میان فضا در پرواز بودند. ناله‌ای به دنبال ناله‌ی دیگر از این سرو به آن سرو می‌گذشت و صدای ساعت دیواری که کوک می‌شد به گوش می‌رسید. ماه به طور کامل پشت قله‌ی کوه آتشفشان ناپدید گشت و تورهای عروس مه بر سر خانه‌ها افکنده شد.» (ص ۳۳۸)
میگل آنخل آستوریاس در رمان «آقای رئیس‌جمهور» جامعه‌ای تب‌دار و بیمار را به تصویر می‌کشد که قدمتی به بلندای قدمت اقوام مایا دارد اما چهره‌اش تحت استبداد و دیکتاتوری، رنگ باخته و از فرط بیماری به هذیان افتاده است و گویی نفس‌های آخرش را می‌کشد. شناخت عمیق آستوریاس از فرهنگ قوم مایا به او این امکان را داده است که ژرفا را بکاود. مطالعات انسان‌شناسی او در دانشگاه سوربن پاریس که ماحصلش کتاب «افسانه‌های گواتمالا» است که در سال ۱۹۳۰ با مقدمه‌ی پل والری -شاعر سرشناس فرانسوی- منتشر شد و همچنین ترجمه‌ی کتاب Popal Vuh -متنی مقدس در فرهنگ مایایی- از فرانسوی به اسپانیایی، زمینه‌های شناخت عمیق‌تر او از فرهنگ مایا را فراهم کرد.
در نهایت، به عقیده‌ی روبرتو گونسالس اچه‌وریا پژوهشگر برجسته‌ی ادبیات امریکای لاتین: «سوررئالیسم و قوم‌نگاری همراه با تعهد سیاسی عمیق، مهم‌ترین ویژگی‌های آثار آستوریاس را تشکیل می‌دهند... تردیدی نیست که [نویسندگان امریکای لاتین] از او آموختند چگونه می‌توان رمانی با تعهد سیاسی نوشت بی‌آنکه رئالیستی و تبلیغاتی باشد.»
کافی است به سیاهه‌ی رمان‌هایی که پس از «آقای رئیس‌جمهور» (1946; El Señor Presidente) توسط نویسندگان امریکای لاتین نوشته شده و موضوع دیکتاتوری را دستمایه‌ی خود قرار داده‌‌اند، نگاهی بیندازیم.
«دلایل وضعیت» نوشته‌ی آلخو کارپانتیه (1974; Reasons of State)، «من برتر» نوشته‌ی آگوستو روئا باستوس (1974; I, the Supreme)، «پاییز پدرسالار» اثر گابریل گارسیا مارکز (1975; The Autumn of the Patriarch) و «سور بز» ماریو بارگاس یوسا (2001; The Feast of the Goat) از آن جمله‌اند.
اچه‌وریا در این‌باره می‌گوید: «دیکتاتوری، از رافائل تروخیو و فولخنثیو باتیستا تا کاسترو مقوله‌ای ثابت در سیاست امریکای لاتین بوده است. پس این چندان شگفت‌آور نیست که چنین تصویری در داستان‌های امریکای لاتین پدیدار شود. در این رمان‌ها، دیکتاتور به‌عنوان یک خود بزرگ‌شده بازنمایی می‌شود. کسی که گرسنه‌ی قدرت است و مرتکب اعمال ستمگرانه می‌شود و حتا در برخی مواقع به شکل مافوق‌طبیعی این کار را می‌کند. راوی داستان نیز همانند منشی او ایفای نقش می‌کند.»
آستوریاس در رمان «آقای رئیس‌جمهور» این کار را به بهترین نحو انجام می‌دهد و راه را برای نویسندگان دیگر هموار می‌کند.
متن کامل این یادداشت را می‌توانید در گاهنامه‌ی شماره دو - ویژه‌ی آمریکای لاتین بخوانید.
خرید از طریق لینک زیر:
https://www.peyrang.org/shop/
#آمریکای_لاتین
#میگل_آنخل_آستوریاس
عکس: شادی آستوریاس در یک جشن در میان بومیان کشورش گواتمالا (سرخپوستان قوم مایا)
@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
#یادکرد
یادی از میگل آنخل آستوریاس در سالروز رفتنش
بخشی از یادداشت «نگاهی به رمان آقای رئیس‌جمهور؛ میگل آنخل آستوریاس»
نویسنده: #حدیث_خیرآبادی
«ماه به آشیانه‌ی مواج ابرها وارد می‌شد و از آن خارج می‌گشت. کوچه مانند رودی از استخوان سفید در زیر پل سایه‌ها می‌غلتید و پیش می‌رفت... سگ‌ها گوش‌ها را مانند کوبه‌ی در تکان می‌دادند. پرندگان شب میان فضا در پرواز بودند. ناله‌ای به دنبال ناله‌ی دیگر از این سرو به آن سرو می‌گذشت و صدای ساعت دیواری که کوک می‌شد به گوش می‌رسید. ماه به طور کامل پشت قله‌ی کوه آتشفشان ناپدید گشت و تورهای عروس مه بر سر خانه‌ها افکنده شد.» (ص ۳۳۸)
میگل آنخل آستوریاس در رمان «آقای رئیس‌جمهور» جامعه‌ای تب‌دار و بیمار را به تصویر می‌کشد که قدمتی به بلندای قدمت اقوام مایا دارد اما چهره‌اش تحت استبداد و دیکتاتوری، رنگ باخته و از فرط بیماری به هذیان افتاده است و گویی نفس‌های آخرش را می‌کشد. شناخت عمیق آستوریاس از فرهنگ قوم مایا به او این امکان را داده است که ژرفا را بکاود. مطالعات انسان‌شناسی او در دانشگاه سوربن پاریس که ماحصلش کتاب «افسانه‌های گواتمالا» است که در سال ۱۹۳۰ با مقدمه‌ی پل والری -شاعر سرشناس فرانسوی- منتشر شد و همچنین ترجمه‌ی کتاب Popal Vuh -متنی مقدس در فرهنگ مایایی- از فرانسوی به اسپانیایی، زمینه‌های شناخت عمیق‌تر او از فرهنگ مایا را فراهم کرد.
در نهایت، به عقیده‌ی روبرتو گونسالس اچه‌وریا پژوهشگر برجسته‌ی ادبیات امریکای لاتین: «سوررئالیسم و قوم‌نگاری همراه با تعهد سیاسی عمیق، مهم‌ترین ویژگی‌های آثار آستوریاس را تشکیل می‌دهند... تردیدی نیست که [نویسندگان امریکای لاتین] از او آموختند چگونه می‌توان رمانی با تعهد سیاسی نوشت بی‌آنکه رئالیستی و تبلیغاتی باشد.»
کافی است به سیاهه‌ی رمان‌هایی که پس از «آقای رئیس‌جمهور» (1946; El Señor Presidente) توسط نویسندگان امریکای لاتین نوشته شده و موضوع دیکتاتوری را دستمایه‌ی خود قرار داده‌‌اند، نگاهی بیندازیم.
«دلایل وضعیت» نوشته‌ی آلخو کارپانتیه (1974; Reasons of State)، «من برتر» نوشته‌ی آگوستو روئا باستوس (1974; I, the Supreme)، «پاییز پدرسالار» اثر گابریل گارسیا مارکز (1975; The Autumn of the Patriarch) و «سور بز» ماریو بارگاس یوسا (2001; The Feast of the Goat) از آن جمله‌اند.
اچه‌وریا در این‌باره می‌گوید: «دیکتاتوری، از رافائل تروخیو و فولخنثیو باتیستا تا کاسترو مقوله‌ای ثابت در سیاست امریکای لاتین بوده است. پس این چندان شگفت‌آور نیست که چنین تصویری در داستان‌های امریکای لاتین پدیدار شود. در این رمان‌ها، دیکتاتور به‌عنوان یک خود بزرگ‌شده بازنمایی می‌شود. کسی که گرسنه‌ی قدرت است و مرتکب اعمال ستمگرانه می‌شود و حتا در برخی مواقع به شکل مافوق‌طبیعی این کار را می‌کند. راوی داستان نیز همانند منشی او ایفای نقش می‌کند.»
آستوریاس در رمان «آقای رئیس‌جمهور» این کار را به بهترین نحو انجام می‌دهد و راه را برای نویسندگان دیگر هموار می‌کند.
متن کامل این یادداشت را می‌توانید در گاهنامه‌ی شماره دو - ویژه‌ی آمریکای لاتین بخوانید.
خرید از طریق لینک زیر:
https://www.peyrang.org/shop/
#آمریکای_لاتین
#میگل_آنخل_آستوریاس
عکس: شادی آستوریاس در یک جشن در میان بومیان کشورش گواتمالا (سرخپوستان قوم مایا)
@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
Telegram
attach 📎
.
#گاهنامه_پیرنگ_شماره_دو
نگاهی به رمان «آقای رئیس‌جمهور»؛ میگل آنخل آستوریاس
«آن‌قدر غم‌زده که گویی مرده بودند»
نویسنده: حدیث خیرآبادی
«کشورش چنان او را غرق اندوه می‌ساخت که گویی خونش فاسد شده است.»
یک دیکتاتور و یک حکومت دیکتاتوری، از شما و از سرزمین‌تان چه خواهد ساخت؟ میگل آنخل آستوریاس (۱۹۷۴-۱۸۹۹) نویسنده‌ی برجسته‌ی گواتمالایی در رمان معروفش «آقای رئیس‌جمهور»، تجسمی از پاسخ این سؤال را به مخاطب خود می‌دهد؛ کابوسی هولناک و بی‌انتها، سیاهچاله‌ای مخوف، تودرتویی از هزاران بن‌بست و سوزشی تا مغز استخوان از گلویی بی‌فریاد.
...
طرح داستان، بسیار ساده است و گسترش‌یافته‌ی داستان کوتاهی به نام «گدایان سیاسی» که آستوریاس پیش از آن نوشته بود: در یک کشور که نامی از آن برده نمی‌شود، یکی از مقامات عالی‌رتبه‌ی نظامی - کلنل پارالس سونرینته-، به اشتباه توسط یک گدای روانی کشته می‌شود. آقای رئیس‌جمهور از این فرصت استفاده می‌کند تا قتل را به گردنِ یک ژنرال عالی‌رتبه‌ی دیگر که مظنون به طرح‌ریزیِ یک انقلاب علیه اوست، بیندازد و همین موضوع، زنجیره‌ای از حوادث را به وجود می‌آورد که به همه‌ی ساختارهای جامعه نقب می‌زند و با تمرکز بر چند شخصیت محوری، بر فکر، رفتار و روانِ آدمیان این جامعه، نور می‌تاباند.
متن کامل این یادداشت را می‌توانید در گاهنامه‌ی شماره دو - ویژه‌ی آمریکای لاتین بخوانید.
خرید از طریق لینک زیر:
https://www.peyrang.org/shop/
#آمریکای_لاتین
#میگل_آنخل_آستوریاس
#حدیث_خیرآبادی
@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
#گاهنامه_پیرنگ_شماره_دو
نگاهی به رمان «آقای رئیس‌جمهور»؛ میگل آنخل آستوریاس
«آن‌قدر غم‌زده که گویی مرده بودند»
نویسنده: حدیث خیرآبادی
«کشورش چنان او را غرق اندوه می‌ساخت که گویی خونش فاسد شده است.»
یک دیکتاتور و یک حکومت دیکتاتوری، از شما و از سرزمین‌تان چه خواهد ساخت؟ میگل آنخل آستوریاس (۱۹۷۴-۱۸۹۹) نویسنده‌ی برجسته‌ی گواتمالایی در رمان معروفش «آقای رئیس‌جمهور»، تجسمی از پاسخ این سؤال را به مخاطب خود می‌دهد؛ کابوسی هولناک و بی‌انتها، سیاهچاله‌ای مخوف، تودرتویی از هزاران بن‌بست و سوزشی تا مغز استخوان از گلویی بی‌فریاد.
...
طرح داستان، بسیار ساده است و گسترش‌یافته‌ی داستان کوتاهی به نام «گدایان سیاسی» که آستوریاس پیش از آن نوشته بود: در یک کشور که نامی از آن برده نمی‌شود، یکی از مقامات عالی‌رتبه‌ی نظامی - کلنل پارالس سونرینته-، به اشتباه توسط یک گدای روانی کشته می‌شود. آقای رئیس‌جمهور از این فرصت استفاده می‌کند تا قتل را به گردنِ یک ژنرال عالی‌رتبه‌ی دیگر که مظنون به طرح‌ریزیِ یک انقلاب علیه اوست، بیندازد و همین موضوع، زنجیره‌ای از حوادث را به وجود می‌آورد که به همه‌ی ساختارهای جامعه نقب می‌زند و با تمرکز بر چند شخصیت محوری، بر فکر، رفتار و روانِ آدمیان این جامعه، نور می‌تاباند.
متن کامل این یادداشت را می‌توانید در گاهنامه‌ی شماره دو - ویژه‌ی آمریکای لاتین بخوانید.
خرید از طریق لینک زیر:
https://www.peyrang.org/shop/
#آمریکای_لاتین
#میگل_آنخل_آستوریاس
#حدیث_خیرآبادی
@peyrang_dastan
www.peyrang.org
http://instagram.com/peyrang_dastan/
Telegram
attach 📎