🖋 همانندسازی با همتایان!
▪️«مفهوم
همانندسازی كه از نظریه روانكاوی فروید نشأت گرفته است به فرآیندی اطلاق میشود كه به موجب آن كودك تلاش میكند خصوصیات شخص دیگری را درونی كند. در بعضی موارد كودكان احساس میكنند كه واقعاً همان كسی هستند كه با او
همانندسازی میكنند. دختران ممكن است از طریق
همانندسازی، نگرشها، علائق، رفتار، نحوه لباس پوشیدن و الگوهای رفتاری مادر خود را انتخاب میكنند.»
▪️فرآیند
#همانندسازی که نوعی
#تقلید است و در زمان کودکی نقشِ بسیار مهمی در رشد و شکل گیری شخصیت در بزرگسالی ایفا می کند، اگر با
#آگاهی و
#بلوغ_فکری همراه نشود می تواند به چنین رفتارهایی منجر گردد:
#شیردل_نوری خود را با «ادواردو سِریو» همانند کرده است؛ شخصی که ادعا می کند حیواناتی که در مکزیکو متولد و فروخته می شوند را از زندگی رقت باری که دارند نجات می دهد ولی این که پس از این نجات، آنها را چگونه نگهداری می کند خود موضوعی قابل بحث است...
▪️دوستداران حیات وحش در ایران نیز ادعایی دارند مبنی بر این که حیواناتِ تحت درمان «به هر حال» با نگهدارنده و تیمارگر خودشان رابطه ی «خوبی» برقرار می کنند و این قضیه «اجتناب ناپذیر» است؛ حال، پرسش این است که اگر داعیه ای بر رهاسازیِ حیوانِ تحت درمان در طبیعت وجود دارد، این «رابطه ی دوستانه» تاثیری بر ادامه زندگی مستقل او نمی گذارد؟! به طور کلی این رابطه چگونه مدیریت می شود؟
▪️آیا همچنان باید شاهدِ پِت کردن حیات وحشِ داخلی و خارجی در کشورمان توسط مسوولین و مالکان
#باغ_وحش های دولتی و خصوصی باشیم یا سرانجام، این «تطور رفتاری» جایی به از طریق
#قانون و
#مدیریت به پایان می رسد؟
▪️چرخه ی ادعاهای بی اساس چطور؟ ادعاهایی مانند متولی گری حیات وحش توسط سازمان حفاظت محیط زیست و نابسامانی اسفِ بار زندگی آنها در عرصه های طبیعی و اسارت گاه ها؛ و/یا راه اندازی مرکز تیمار و درمان حیوانات آسیب دیده که بیشتر به کسب تجربه و میدانی برای آزمون و خطا و رقابت شبیه است تا آن چه باید باشد...
https://t.center/pazudharma