Pazudharma

#ادبيات_رايج_حمايت_از_حيوانات!
ویلیام سن سام، در یکی از #رمان های خود یک شخصیت تخیلی انگلیسی به نام آقای پِریدی، که هنگام تعطیلات تابستانی در سواحل اسپانیا کار می کرد، را توصیف می کند. آقای پِریدی، در برقراری #ارتباط با دیگران، اطلاعات زیادی را درباره خود منتقل می کند. آنچه درباره آقای پِریدی جالب توجه است این است که او این کار را بدون کاربرد هیچ کلمه ای انجام می دهد. #جامعه_شناسان این کار آقای پریدی را #ارتباط_بی_کلام می نامند. ارتباط بی کلام ارتباطی است که با حرکت اعضای بدن، #ژست ها، و تغییر حالت های صورت انجام می گیرد و کلام در آن دخالتی ندارد. حال، در دنیای مجازی که جای ارتباطات غیرکلامی خالی است و هر چه هست کلام، آن هم از نوع نوشتاری است چگونه کیفیت ارتباطات باید سنجیده شود؟
در کنار تمام معضلاتی که دنیای #حمایت کنونی دارد، شاید بتوان یکی از مهم ترین آنها را «#ادبیات» موجودی دانست که بین #حامیان و افراد مختلف در #گروه_های_تلگرامی، #صفحات_اینستاگرام و مذاکرات حضوری رواج یافته است. «ادبیاتی» که در نوع خود قابل تامل و آسیب شناسی است. «ادبیاتی» که جنسیت نمی شناسد و مرد و زن از بکارگیری آن اِبایی ندارند. «ادبیاتی» که بواسطه «جذابیت» ظاهری طرفداران بسیاری نیز دارد. در عرصه #حمایت_از_حیوانات گروه هایی موفق تر و پُرهوادارتر هستند که این نوع «ادبیات» در آنها رواج بیشتری داشته باشد!!!
استفاده از کلمات #رکیک، بی حرمت کردن شخصیت ها، ورود به حریم خصوصی افراد، افشاسازی عکس ها و مسایل خصوصی، #توهین و #تحقیر، اشاعه مطالب کذب و دروغ، تهمت و تهدید و موضوعاتی از این دست گویا تنها شیوه برقراری ارتباط کلامی و تنها روش شناخته شده حمایت از حیوانات برای «لیدرها» و «ادمین»ها و سیاهی لشگرهای این گروه های مجازی در داخل و خارج از کشور است.
همواره بر این نکته تاکید کرده ایم که حمایت از حیوانات امکان پذیر نیست مگر با احترام به انسان و تمامیت او. در این راستا، تفاوت ها و اختلافات بسیاری نیز در حوزه فعالیت های مدنی وجود دارند که بدون شک راهکار آنها انتخاب «ادبیات» مورد اشاره نیست! بلکه نقد و بررسی و استدلال و گفتگوی متقابل است که می تواند در نهایت به سود انسان و حیوان تمام شود.
https://telegram.me/Pazudharma