کشورهای مستعمره ای که پس از به دست آوردن استقلال سیاسی، وابستگی شدید اقتصادی به کشورهای استعمارگر پیشین داشته باشند در تعریفِ
#استعمار_نو می گنجند. استعمار نو، از نظر اَندرو وبستر، شکل جدیدی از استعمار است که تسلط اقتصادی-سیاسی از خارج اعمال شده و متکی به کنترل سیاسی مستقیم نیست. استعمار نو، انگیزه ای برای اقتصاد جهانی سرمایه داری به وجود آورد.
با استناد به این تعریف از استعمار نو(neocolonialism)، می توان نوعی وابستگی شدید اقتصادی در نوعِ بشرِ امروز نسبت به حیوانات نیز دید. در کمتر موردی یا شاید بتوان گفت هیچ موردی از استعمار حیوان توسط انسان وجود ندارد که در آن صرفه ی اقتصادی مطرح نباشد:
#شکار؛
#باغ_وحش؛
#سیرک؛
#صنعت_پت؛
#صنعت_گوشت؛
#حیوانات_آزمایشگاهی؛
#معرکه_گیری؛
#جذب_گردشگر با نمایش حیوانات؛
#دلفیناریوم؛
#پرورش_حیوانات مختلف و مانند اینها.
تمام این مثال ها نشان دهنده ی آن است که چگونه انسان از مجاری
#قوانین،
#دستورالعمل ها،
#کنوانسیون ها و بهانه های مختلف که صرفه اقتصادی و سیاسی در آنها باشد، فقط برای منافع خود، حیوانات را تحت کنترل خود در آورند.
https://t.center/pazudharma
