پریستار

۱۰ سیاست حمایت از پرستاران در کشورهای دیگر
که مسئولان ما با آن‌ها غریبه هستند

#مهاجرت_پرستاران از کشورمان پیامدهای وحشتناکی در #سلامت جامعه خواهد داشت. مسئولان سایر کشورها به خوبی متوجه این پیامدها هستند. در ادامه به ۱۰ سیاست این کشور برای کاهش مهاجرت #پرستاران یا خروج آن‌ها از این شغل در سایر کشورها اشاره می‌کنیم. لازم به ذکر است که مسئولان کشور ما با این رویکردها فاصله‌های نجومی دارند!

۱- افزایش حقوق و مزایای پرستاران برای جبران کمبود درآمد و ارتقای سطح زندگی آن‌ها. مثال: افزایش #حقوق_پرستاران در کشورهایی مانند انگلستان، استرالیا و نیوزیلند برای حفظ پس از همه گیری کرونا.

۲-ایجاد فرصت‌های بیشتر برای آموزش پرستاران، از جمله برنامه‌های کارشناسی ارشد و دکتری. مثال: دانشگاه‌های کانادا و آلمان برنامه‌های تحصیلات تکمیلی متعددی برای پرستاران راه اندازی کرده‌اند.

۳- بهبود شرایط کاری پرستاران، از قبیل کاهش ساعات کاری، افزایش تعداد پرستاران در هر شیفت، و ارائه امکانات و تجهیزات مدرن‌تر. مثال: سنگاپور و تایلند طرح‌هایی برای بهبود محیط کاری از جمله کاهش ساعات کاری و تجهیز بیمارستان‌ها را اجرا کرده‌اند.

۴- ارائه مشوق‌های مالیاتی و وام‌های کم‌بهره برای پرستاران، به ویژه آن‌هایی که در مناطق روستایی یا کم‌برخوردار خدمت می‌کنند. مثال: مشوق‌های مالیاتی و وام‌های ارزان برای پرستاران در مناطق روستایی توسط دولت‌های هند و فیلیپین ارائه شده است.

۵- بهبود امنیت شغلی پرستاران از طریق قوانین و مقررات حمایتی و افزایش فرصت‌های استخدام در بخش دولتی. مثال: قوانین امنیت شغلی پرستاران در کشورهایی مانند فرانسه، بلژیک و اسپانیا تقویت شده است.

۶- سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آموزشی و تربیت پرستاران جدید برای جبران کمبود نیروی کار در آینده. عربستان سعودی و امارات متحده عربی در ساخت دانشکده‌های جدید پرستاری سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

۷- تأمین مسکن ارزان‌قیمت یا امکانات رفاهی ویژه برای پرستاران، به‌ویژه در مناطق گران‌قیمت شهری. مثال: مسکن ارزان برای پرستاران در شهرهای بزرگی مانند توکیو، سئول و شانگهای فراهم شده است.

۸- ارائه خدمات مراقبت از کودک رایگان یا ارزان‌قیمت برای کمک به پرستاران والد تا بتوانند کار و مسئولیت‌های خانوادگی را بهتر تلفیق کنند. مثال: خدمات مراقبت از کودک رایگان یا ارزان قیمت توسط دولت‌های اسکاندیناوی برای پرستاران تامین می‌شود.

۹- ایجاد مسیرهای شغلی و ارتقای واضح برای پرستاران، به‌گونه‌ای که بتوانند با گذشت زمان، مسئولیت‌های بیشتری کسب کنند. مثال: مسیرهای ارتقای شغلی برای پرستاران در کشورهایی مانند آمریکا و استرالیا تعریف شده است.

۱۰- برگزاری کمپین‌های تبلیغاتی و ارتقای جایگاه اجتماعی و حرفه‌ای پرستاری برای افزایش احترام و قدردانی از این شغل حیاتی. مثال: کمپین‌های ارتقای جایگاه پرستاری در چین، برزیل و آفریقای جنوبی برگزار شده است.

@pareestar

فاطمه مسیبی بناب، پرستار بیمارستان شمال آمل که روز ۱۲ فروردین با ایست قلبی در خواب درگذشت، بارها از خستگی مفرط ناشی از شیفت‌های طولانی با دوستان و نزدیکانش صحبت کرده بود. او تصمیم داشت مهاجرت کند اما...
به گزارش پریستار شب ۱۲ فروردین شبی تلخ برای خانواده فاطمه بود. خانواده‌ای که احتمالا در تدارک برنامه سیزده بدر بودند اما مجبور شدند لباس سیاه بپوشند و مقدمات خاک سپاری فاطمه را فراهم کنند.

به گفته نزدیکان فاطمه به پریستار او هشت سال سابقه کار در پرستاری داشت. او پیش از بیمارستان شمال آمل، در بیمارستان تأمین اجتماعی بابل مشغول به کار بود، اما به دلیل حجم بالای کار و دستمزد ناکافی، تصمیم به تغییر محل کار گرفت. او بارها به دوستان و نزدیکانش از از فشار کار و خستگی مفرط ناشی از شیفت‌های طولانی گفته بود.

فاطمه و همسرش، که هر دو در حرفه پرستاری فعالیت داشتند، ساکن بابل بودند. او هر روز مسیر بابل تا آمل را برای رسیدن به محل کار خود طی می‌کرد. همسرش هم در بیمارستان روحانی بابل مشغول به کار بود در شبی که آن اتفاق تلخ افتاد، شیفت بود؛ احتمالا تلخ‌ترین شیفت زندگی‌اش.

این زوج برنامه جدی برای مهاجرت داشتند. به ویژه پس از دوران کرونا که ناسپاسی مسئولان زخم عمیقی بر روان جامعه پرستاری وارد کرد، فاطمه تصمیم جدی برای مهاجرت گرفت. او از سال گذشته گرفتن یک معلم خصوصی به طور جدی به یادگیری زبان پرداخته بود

زینب خواهر فاطمه در متنی که در اینستاگرام منتشر کرده به بخشی از جنبه‌های زندگی او به عنوان یک پرستار اشاره کرده است: «…دوست دارم به بیمارستان طالقانی (ارومیه) بروم و زیرگوش مسئول بخش قلب را داغ کنم تا از داغی دل سوخته مادرم کم شود. تلافی کنم اشکهای مرداد ۹۶ را که برای مرخصی پای شکسته‌ات، که حقت بود اما ناجوانمردانه دل تو را خون کرد… تحصیل در رشته پرستاری و زندگی در غربت از فاطمه ما دخترمتفاوتی ساخت. این تغییر خط فکری و جهانبینی هرچند برای خانواده باور کردنی نبود، اما چون به بلوغ فکریت ایمان داشتیم. این تغییر را پذیرفتیم…»

این روزها حال همسر و خانواده فاطمه توصیف کردنی نیست…واقعا چرا هیچ مسئولی از درد این همه مرگ ناگهانی پرستاران جوان به خودش نمی‌آید؟ چرا قلب اینها از کار نمی‌افتد؟… چرا مرگ برای فاطمه‌ها، ساسان‌ها، علی‌ها و… است.

#مهاجرت_پرستاران #مرگ_پرستاران #کادردرمان #پرستاران_ایران


@pareestar

کشور ما هر روز شاهد اخبار مربوط به #مهاجرت مغزها و دست‌های ماهر است اما شاید کمتر خبری به اندازه #مهاجرت_پرستاران نمک بر زخم جامعه پاشیده باشد. این بحران آن قدر فراگیر شده که حتی #سازمان_نظام_پرستاری هم دیگر یارای انکار آن را ندارد.

#ابوالقاسم_ابوطالبی، عضو شورای عالی نظام پرستاری امروز اعلام کرد مهاجرت پرستاران به مرز بحران رسیده و تاکید کرد که لازم است دولت فکری به حال این بحران بکند. ابوطالبی به آمارهایی اشاره کرد که به واقع باید بیدارباشی برای همه مسئولان باشد. او گفته:«سال گذشته نزدیک به ۳۰۰۰ نفر مهاجرت کردند، در صورتی‌که در دانشکده‌های ما حدود ۱۰ هزار نفر نیرو تربیت می‌شوند و این حجم خروج از کشور فاجعه است.»

این آمار نشان‌دهنده یک واقعیت تلخ است که گویا همه جامعه متوجه آن هستند جز مسئولان دولتی و وزارت بهداشت. از سوی دیگر در حالی که #پرستاران در #شیراز، #یزد، #رفسنجان و دیگر شهرها به خیابان‌ها آمده‌اند تا صدای اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانند، معاونت پرستاری وزارت بهداشت که علی القاعده باید بیشتر از همه نگران این وضع باشد ترجیح می‌دهد به جای رسیدگی به مشکلات و ارائه راه حل واقعی، رایزنی‌های انتخاباتی را در دستور کار قرار دهد. از همین جهت عباس عبادی در دیدار اخیری که شورای عالی سازمان نظام پرستاری با بهرام عین الهی، وزیر بهداشت داشت هم آغاز سخنان خود را به به به و چه چه انتخاباتی اختصاص داد و...

این سیاست‌زدگی، وقتی با پزشک‌سالاری حاکم بر #وزارت_بهداشت و سیستم بهداشت و درمان ادغام می‌شود، کار به جایی می‌رسد که پرستاران امیدی برای ماندن در شغل خود پیدا نمی کنند و ترجیح می‌دهند تن به مهاجرت دهند یا عطای این کار را به لقای آن ببخشند.

پیامدهای منفی آاین وضعیت برای جامعه و سلامت مردم نیز قابل توجه است. از کمبود نیروی متخصص پرستار در بیمارستان‌ها گرفته تا کاهش کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی که همه و همه نتیجه یک سیاست‌زدگی غیرقابل انکار و ترکیب آن با پزشک سالاری است.

مسئولان وزارت بهداشت هنوز باور ندارند یا به نفعشان نیست باور کنند که در حوزه پرستاری و سلامت جامعه ایران به سمت رویارویی با یک فاجعه و بحران جدی می‌رود.

@pareestar

هشدار درباره سیل مهاجرت پرستاران از کشورهای فقیر به غنی
راه مقابله مسئولان کشور با این هشدار: آمارسازی و کوچک نمایی

«شورای بین‌المللی پرستاران» در مورد #مهاجرت_پرستاران آموزش دیده از کشورهای فقیر به کشورهای پیشرفته جهان هشدار داده است. این هشدار در حالی صادره شده که بنا بر اعلام منابع #پرستاری در #ایران از جمله دبیر کل خانه #پرستار، میزان مهاجرت سالیانه پرستاران از ایران از ۲ هزار در سال به ۳ هزار پرستار رسیده است.

به گزارش #پریستار شورای بین المللی پرستاران (ICN) یک فدراسیون متشکل از بیش از ۱۳۰ انجمن ملی پرستاران است. این سازمان در سال ۱۸۹۹ تاسیس دفتر مرکزی آن در ژنو، سوئیس است. اهداف این سازمان گرد هم آوردن سازمان‌های پرستاری در یک بدنه جهانی با اهداف صنفی و حرفه‌ای است.

این سازمان اعلام کرده روند #مهاجرت و #استخدام_پرستاران کشورهای فقیر توسط کشورهای ثروتمند «غیر قابل کنترل» شده است.

بی‌بی‌سی فارسی که این خبر را منتشر کرده نوشته که تحقیقات این رسانه در کشور آفریقایی غنا نشان داد که بیمارستان‌های این کشور به «به طرز نگرانی‌آوری» با کمبود پرستار آموزش دیده مواجه هستند. معمولا پرستاران برای کسب درآمد و برخورداری از شرایط بهتر از این کشورها مهاجرت می‌کنند.

به هرحال این ابراز «شورای بین‌المللی پرستاران» در حالی انجام شده که هنوز مسئولان دولت و #وزارت_بهداشت در ایران علی‌رغم آگاهی از حجم روز افزون مهاجرت پرستاران از ایران، موضوع را چندان جدی نگرفته‌اند و حتی تلاش می‌کنند به جای حل مشکلات پرستاران و جلوگیری از مهاجرت آنها، با آمارسازی اینگونه وانمود کنند که کمبود پرستار در کشور آن طور هم که گفته می‌شود جدی نیست.

مثلا بهرام عین الهی و#زیر_بهداشت اخیرا گفته ما کمبود پرستار نداریم بلکه کمبود مجوز استخدام پرستار داریم و از آن سو عباس عبادی معاون پرستاری وزیر بهداشت هم گفته تعداد پرستاران کشور ۲۲۶ هزار نفر است و ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد. این آمار یعنی به ازای هر تخت ۱.۵ پرستار در کشور فعال است که البته آمار غیرواقعی از سوی یک مقام مسئول است.

به هرحال «شورای بین‌المللی پرستاران» در حالی این ابراز نگرانی را مطرح کرده که با سازمان نظام پرستاری در ایران همکاری نزدیک دارد. خوب است این شورا نگاهی به عملکرد این سازمان درباره برگزاری انتخابات مهندسی شده و همچنین نقش آفرینی در تصویب قوانین ضد پرستاری مانند تعرفه‌گذاری و تاثیر آن در وضع نابسامان پرستاران و میل آن‌ها به مهاجرت از کشور داشته باشد.

#حقوق_پرستار #پرستاران_ایران


@pareestar

منابع خبری پریستار تایید کردند:
کاسبی ۶ تا ۹ میلیاردی سازمان نظام پرستاری از گواهی گود استندینگ پرستاران

#سازمان_نظام_پرستاری در یک اقدام عجیب هزینه صدور گواهی گود استندینگ برای #پرستاران را به مبلغ ۵ میلیون تومان افزایش داده است.
منابع خبری #پریستار تایید کردند که این سازمان به ظاهر صنفی اما حکومتی در حالی این اقدام را انجام داده است که هزینه صدور گواهی مشابه برای #پزشکان ۳۰۰ هزار تومان است.

در واقع سازمان نظام پرستاری که رئیس آن #محمد_میرزابیگی است، از هر فرصتی برای شعار دادن و گرفتن عکس یادگاری با پرستاران استفاده می‌کند، اما در سه سال گذشته مبلغ صدور گود استندینگ برای پرستاران را از ۲۰۰ هزار تومان به ۵ میلیوم تومان رسیده اند.

اگر حساب و کتاب خود میرزابیگی درباره مهاجرت ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار درست باشد، سازمان نظام پرستاری هر ماه بابت صدور این تعداد گواهی گود #استندینگ برای پرستاران متقاضی بین ۵۰۰ تا ۷۵۰ میلیون تومان و در یکسال مبلغی بین ۶ تا۹ میلیارد تومان از جیب پرستاران کاسبی می‌کند.

#احمد_نجاتیان مدیر سابق بین الملل سازمان نظام پرستاری کشور با کنایه به کاسبی آشکار سازمان نظام پرستاری نوشته است: «شاید به همین دلیل است که این سازمان در دوره پنجم هیچ گونه فعالیت مهمی در جهت کاهش مهاجرت پرستاران انجام نداده است. #مهاجرت_پرستاران از کشور هر چند به کشور و #نظام_سلامت آسیب می‌رساند، اما برای سازمان نظام پرستاری محل درآمد و ارتزاق شده است.

البته سکوت شورای عالی نظام پرستاری کشور هم در این میان دیگر جای تعجب ندارد! این شورای ۳۰ نفره که نمایندگانی از #مجلس و #قوه_قضاییه هم در آن حضور دارند، حاضر نیستند به خاطر این قبیل عملکردها از میرزابیگی سوالی کنند.

گفتنی است که نارضایتی پرستاران از شرایط کارشان در #ایران سالهاست که بدتر می‌شود. بیشتر آن‌ها از حقوق پایین و نبود امنیت خسته شده‌اند و وضعیت سیاسی، اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. تا جایی که مدتی قبل احمدرضا یزدان نیک عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفته بود که: «نیروهای خوب #پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»

@pareestar

تشت رسوایی مهاجرت پرستاران ایرانی اینگونه از بام افتاد
رئیس دستگاه قضا: باید جلوی این قضیه گرفته شود

هیئت تحریریه

تشت افزایش تعداد #مهاجرت_پرستاران از کشور به دلیل مشکلاتشان چنان از بام افتاده که رئیس #قوه_قضاییه هم وارد میدان شده و خواستار اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از این اتفاق شده است.

حجت الاسلام محسنی اژه‌ای در دیدار با اعضای شورای عالی نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفته است: «باید با سلسله اقدامات و راهکارها در راستای حمایت از #پرستاران، جلوی این قضیه گرفته شود.»

وی هم چنین اشاره کرده است: «#پرستاری در زمره مشاغلی است که به صورت مستقیم با سلامت جسمی و روحی افراد جامعه سروکار دارد و شاغلین این حوزه باید تمرکز حواس بالایی داشته باشند، لذا قشر پرستار نباید با مخاطرات دیگری در زندگی خود مواجه باشند و به آن‌ها اضطراب و تنش تحمیل شود.»

محسنی اژه‌ای در این دیدار گفته است که دو سازمان وابسته به قوه قضاییه یعنی سازمان بازرسی کل کشور و همچنین دیوان عدالت اداری را مکلف خواهد کرد که یکی درباره ‌عدم اجرای برخی قوانین مصوب کشور درباره ارتقا و بهبود کیفیت وضعیت پرستاران و دیگری درباره شکایت‌هایی که در این زمینه وجود دارد، وارد میدان شوند و وظایف خود را انجام دهند.

این اظهارات و واکنش‌های محسنی اژه‌ای به وضعیت کاری نامناسب پرستاران در حالی است که همین امسال محمد شریفی مقدم دبیرکل #خانه_پرستار گفت که در سال گذشته حدود دو هزار #پرستار از کشور #مهاجرت کرده است. محمد تقی جهانپور معاون #سازمان_نظام_پرستاری ایران هم همین امسال به نوعی دیگر این آمار را تایید کرده و گفته بود که براساس گواهی‌های صادر شده اخیر، ماهانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ پرستار از کشور مهاجرت می‌کنند.

عباس عبادی معاون پرستاری #وزارت_بهداشت نیز آذرماه سال گذشته گفت که در سال ۹۹ حداقل ۱۲۵۰ نفر از سازمان نظام پرستاری درخواست برای مهاجرت (گوداستندینگ) کرده‌اند و البته تخمین‌زده بود این عدد بیشتر باشد. به باور این مقام مسئول معادل ۳۰ دانشکده پرستاری که نیروی انسانی را تربیت می‌کنند، مهاجرت می‌کنند. همه اینها در حالی است که به گفته همین مقام مسئول کشور با کمبود۱۰۰ هزار پرستار روبروست.
با این اوصاف اصلا جای تعجب ندارد که رئیس دستگاه قضا نگرانی خودش را از مهاجرت پرستاران ابراز می‌کند.

@pareestar

اعتراف یک مرکز نیمه‌دولتی:
تمایل پرستاران ایرانی برای مهاجرت بیشتر از دانشجویان و استارتاپی‌هاست

هیئت تحریریه

برپایه اعتراف برخی نهادهای پژوهشی نیمه‌دولتی در #ایران، میزان تمایل به #مهاجرت_پرستاران از تمایل میزان فعالان استارتاپی و گروه #دانشجویان و فارغ التحصیلان بیشتر است.
برپایه پژوهش مرکز وابسته به پژوهشکده سیاستگذاری #دانشگاه_صنعتی_شریف که در سال گذشته انجام شده است از میان سه گروه فعال اجتماعی برای #مهاجرت از ایران، ۴۵ درصد گروه #پزشکان و #پرستاران پاسخ داده‌اند «خیلی زیاد» و ۲۶ درصد گفته‌اند «زیاد» تمایل به مهاجرت دارند.

در مقابل #فعالان_استارتاپی گفته‌اند ۴۳ درصد «خیلی زیاد» و ۲۰ درصد «زیاد» تمایل به مهاجرت دارند. در مقابل دانشجویان و فارغ التحصیلان گفته‌اند ۴۰ درصد «خیلی زیاد» و ۲۶ درصد «زیاد» تمایل به مهاجرت دارند.

شاید دست کم تا امروز خیلی از شما تصور می‌کردید میزان تمایل به مهاجرت درگروه‌هایی مانند دانشجویان و فعالان استارتاپی بیشتر باشد!

از طرفی دیگر این آمار نشان می‌دهد نارضایتی #پرستاران از شرایط کارشان در ایران سال‌هاست که بدتر می‌شود. بیشتر آن‌ها از حقوق پایین و نبود #امنیت خسته شده‌اند و وضعیت اقتصادی و سیاسی ایران هم تاثیر خودش را بر تمایل این قشر برای مهاجرت گذاشته است. حدود یک سال قبل بود که دبیر شورای عالی نظام پرستاری گفت که روزانه ۵۰۰ پرستار برای خروج از کشور درخواست می‌کنند. پرستارانی که می‌خواهند مهاجرت کنند باید درخواست خود را به امور بین‌الملل سازمان #نظام_پرستاری ارائه ‌دهند تا برای کشور مقصد تاییدیه دریافت کنند.

با حساب و کتاب مهدی شریفی مقدم از سال گذشته تاکنون حدود ۶ هزار پرستار در خواست مهاجرت کرده‌اند که یا ایران را ترک کرده‌اند یا در حال تهیه مقدمات برای خروج از کشور هستند.
مدتی قبل «مهدی پازوکی» دبیر هیئت مدیره نظام پرستاری شهر تهران نیز با اعتراف به افزایش آمار مهاجرت پرستاران گفته بود، برای جلوگیری از مهاجرت پرستاران مهمترین راهکار برای ایجاد فضای کاری مناسب و انگیزه، اجرای قوانینی است که سال‌هاست مصوب شده اما متاسفانه اجرایی نشده است.

درباره کیفیت کاری پرستارانی که از ایران مهاجرت می‌کنند کافی است به اعتراف «احمدرضا یزدان نیک» عضو هیئت مدیره و عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گوش کنیم: «نیروهای خوب پرستاری ما یکی یکی در حال خروج از کشور هستند.»

@pareestar

حق مهاجرت و حق درمان

✍🏽 بهنام دارایی‌زاده

🔵 «نظام نابرابر تعرفه‌گذاری #خدمات_درمانی» در #ایران، محصول مستقیم اجرای سیاست‌های اشتباهی است که در تمامی سه دهه گذشته از سوی دولت‌های مختلف #جمهوری_اسلامی پی‌گیری و اجرا شده است.

این «#نابرابری_ساختاری»، در کنار «نبود #امنیت_شغلی» و «ماهیت سخت و دشوار حرفه‌ی پرستاری»، به نارضایتی‌های دامنه‌دارِ عموم #پرستاران، به ویژه «#پرستاران_شرکتی» منجر شده است.

موج مهاجرتی گسترده‌ی پرستاران و سایر کادرهای درمان، پیامد مستقیم تداوم چنین وضعیتی است. بر اساس برآوردهای انجام شده؛ تنها در استان #تهران، ماهانه ۵۰۰ #پرستار، خواهان ترک #شغل و حرفه خود می‌شود.

پنهان نمی‌‌توان کرد که شرایط دشوار ناشی از همه‌گیری #ویروس_کرونا نیز وضعیت را در تمامی بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی کشور بدتر کرده است.

برای مثال، گزارش‌های پرشماری در دست هست که نشان می‌دهد در بسیاری از بیمارستان و مراکز درمانی، به دلیل کمبود شدید نیرو، پرستاران را مجبور می‌کنند که بر خلاف قانون «ارتقای بهره‌وری کارکنان بالینی #نظام_سلامت» در شیفت‌های طولای کار کنند یا «#اضافه‌کاری_اجباری» انجام دهند.

با این حال، واقعیت این است که نارضایتی پرستاران و میل به مهاجرت در میان آن‌ها، حتی به کشورهای منطقه، دلایل ساختاری‌ و مشخص‌تری دارد.

شریفی مقدم، دبیرکل «#خانه_پرستار»، اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه «همشهری» گفته است که «آمار #مهاجرت_پرستاران احتمالا نسبت به گذشته، ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصد افزایش داشته است و این به خاطر جذابیت کشورهای مرجع و تسهیل و تسریع در فعالیت پرستاران مهاجر است و در کشور ما هم شرایط بد است و پرستاران امنیت شغلی ندارند.»

نارضایتی ساختاری، ترک شغل و مهاجرت معنادار پرستاران، در حالی مایه نگرانی شده است که نظام خدمات درمانی ایران، به شدت نیازمند افزایش شمار پرستاران، به ویژه در شهرهای کوچک و مناطق محروم، است.

بر اساس استانداردهای جهانی، به ازای هر هزار نفر جمعیت، دست‌کم به پنج پرستار نیاز هست؛ در حالی که این نسبت در ایران، حتی به ۱ پرستار نیز نمی‌رسد؛ به گفته مقام‌های #بهداشتی ایران، در برخی از مناطق کشور، به طور متوسط هر پرستار مسئول رسیدگی به ۲۵ تخت و بیمار بستری شده است!

#نظام_خدمات_درمانی در ایران، در حالی نیازمند استخدام چند هزار پرستار تازه است که به گفته دبیرکل «خانه پرستار»، تنها در ظرف همین یک سال گذشته، دوهزار پرستار شغل خود را ترک کرده‌اند!


دسترسی به خدمات درمانی و پرستاری مناسب حق همه بیماران است. از طرفی دیگر، تمامی کادرهای درمان نیز حق دارند که در یک «شرایط منصفانه» کار کنند. «امنیت شغلی» داشته‌ باشند یا برای رفاه و شرایط بهتر، مهاجرت کنند.

«مهاجرت»، «انتخاب محل زندگی» یا «تغییر شغل»، حق اساسی تمامی شهروندان است و دولت‌‌ها وظیفه دارند که این حق را به رسمیت بشناسد. اما علاوه بر شناسایی این حق، دولت‌ها وظایف دیگری هم بر عهده دارند:

دولت‌ها موظف هستند که به تعهدات داخلی و بین‌المللی خود در زمینه تامین حقوق «اقتصادی-اجتماعی» پای‌بند باشد و یک «نظام سلامت» کارآمد و «غیرتجارتی» ایجاد کنند. امری که مستلزم بودجه‌گذاری درست، تامین اعتبار، آموزش نیروی متخصص، شفافیت و البته نظارت‌های مردمی و دموکراتیک است.

@pareestar