کانال خبری پان‌ايرانيست

❇️ حجت کلاشی:

‏نظامی که در آن «شهروندان» و «همه مردم» فاقد عقل یا نابالغ تصور شود؛ در بنیاد نامشروع است.
اراده عمومی را نمی‌شود با رفراندوم از شهروندان گرفت و به نماینده تقلبی و دروغینِ خداوند یعنی ولی فقیه داد و برایش ولایت مطلقه ساخت. همه مقدمات برای ساختن چنین نظامی، باطل و بی‌اعتبار است اگر چه به آن سر و صورتِ فریبنده و شبهِ دموکراتیک داده شود.

حاکمیت در روی زمین و قلمرو ملی ازآنِ ملت است. انقلاب ۵۷ علیه حاکمیت ‌و اراده ملی بود و قانون اساسی نظام، کتابچه‌ای‌ست علیه نظام ملی و شهروندی و عقل و اراده عمومی و‌نهادهای مدرن و مجلس.

‎#رفراندوم_تقلبی
‎#جمهوری_نامشروع


@paniranist

📄 نگاهی به رفراندوم ۱۲ فروردین ۱۳۵۸

🖋 #شیدا_تهرانی

◾️انقلابیون در سال پنجاه و هفت توانستند نهادهای نظام مشروطه را تعطیل و رفراندومی برای تأسیس نظام شرع برپا کنند.
این رفراندوم دعوت از مردم برای رای دادن به نظامی بود که در آن حقوق ملت که در مشروطه توسط شاه اعطا شده بود، از آنها سلب می شد.
اداره کشور تا قبل از مشروطه در چارچوب مناسبات سنتی حاکم بر ایران بعهده شاه و دربار بود و در مشروطه شاه حق اداره کشور را به فرزندان ایران یا ملت واگذار کرد و از آن پس شاه نه تنها نماد تاریخی دولت ایران بلکه نماینده و نماد حق حاکمیت ملت و نظام پادشاهی پارلمانی و مشروطه بود.
رفراندوم سال ۵۸ ، رفراندومی علیه قانون اساسی مشروطه،پادشاهی و پارلمان و مجلس شورای ملی بود و از مردم می خواست حقوقی که در مشروطه با فهم جدید از اصول جدید حکمرانی بدست آورده بودند، از خود سلب و به فقیه که ولی امر بود واگذار کنند.


ادامه در (INSTANT VIEW)👇

https://b2n.ir/442108


#رفراندوم
#بازگشت_به_مشروطه
#بازگشت_از_کژراهه۵۷
@paniranist

✴️ چرا ۲۸ مرداد "کودتا" نیست؟

🖌 دکتر محسن برهانی، استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران / ماهنامه اندیشه پویا
@paniranist

"اساسا به کارگیری واژه #کودتا درخصوص واقعه ۲۸ مرداد اشتباهی حقوقی است و کودتایی در این روز تحقق پیدا نکرده و آن چه در این روز واقع شده، اعمال اختیارات مبتنی بر قانون اساسی #مشروطه بوده است.

1⃣اول، کودتا در عرف علوم سیاسی به معنای به دست آوردن قدرت به صورت غیرقانونی از طریق قوای نظامی است. بنابر این تعریف، جهت تحقق کودتا در یک کشور دو مؤلفه مهم مورد نیاز است؛
نیروی نظامی و غیرقانونی بودن استفاده از نیروی نظامی. اگر یکی از این دو رکن متزلزل باشد، نمی توان اقدام انجام گرفته را کودتا تلقی کرد. به عنوان مثال، دکتر ابوالحسن بنی صدر در نوشته ها و گفته های خود ادعا دارد که بر اثر یک کودتا در خردادماه ۱۳۶۰ از ریاست جمهوری خلع شده است و دولت های بعد از او مشروع نیستند. با توجه به مقدمه اول باطل بودن ادعای ایشان به راحتی قابل فهم است؛ چرا که خلع ایشان توسط مجلس شورای اسلامی و در مکانيزمی قانونی صورت گرفته بود و استعمال واژه کودتا در این مورد استعمالی دقیقا غلط است.

2⃣دوم، برای فهم حقیقت یا غیرواقعی بودن کودتا باید بررسی کرد که آیا بر اساس قانون اساسی مشروطه، رفتارهای دولت در برخورد با دکتر مصدق کودتا بوده است یا خیر؟ در قانون اساسی مشروطه، عزل و نصب نخست وزیر از اختیارات شاه محسوب می شد. به مرور عرف و رویه، یک قید به این اختیار وارد شد و پیش شرط این اختیار«رأی تمایل مجلس» در نظر گرفته شد. بنابراین شاه شخصی را به نخست وزیری منصوب نمی کرد، آن کسی که مجلس به وی به عنوان نخست وزیر رأی تمایل داده بود. این قید منوط به وجود مجلس بود. اما اگر مجلس به هر علتی وجود نداشت، اختیار شاه بدون نیاز به رأی تمایل مجلس اعمال می‌شد. کما این که در فاصله سال های ۱۲۹۳ تا ۱۲۹۹ که سه دوره در ایران مجلس وجود نداشت، شاه وقت مستقیما به نصب نخست وزیر اقدام کرد و این اختیار، اختیاری قانونی و پذیرفته شده بود.

3⃣سوم، مجلس دوره هفدهم از ابتدا ناقص متولد شد؛ چرا که دولت دکتر مصدق با تصویب نامه هیئت دولت در اردیبهشت ۱۳۳۱ برگزاری انتخابات را در ۳۳ حوزه متوقف و از انتخاب شدن ۵۶ نماینده به هر دلیلی و توجیه و بهانه ای در این حوزه‌ها جلوگیری کرد. با استعفای یک نماینده دیگر، عملا مجلسی که قرار بود با ۱۳۶ نماینده به تقنین بپردازد، با ۷۹ نماینده به کار خود ادامه داد که در میان این ۷۹ نماینده اکثریت از طرفداران دکتر مصدق بودند که این اکثریت ۵۲ نفری در روزهای آخرتیرماه ۱۳۳۲ از نمایندگی مجلس استعفا دادند تا مسیر برگزاری #رفراندوم انحلال مجلس تسهیل شود.
به هر دلیلی با هر توجیهی دکتر مصدق در بیست‌ودوم تیرماه ۱۳۳۲ زمان بندی خود را برای برگزاری انتخابات در دوازدهم مرداد در تهران و در نوزدهم مرداد در شهرستان‌ها اعلام کرد. این تصمیم با مخالفت برخی یاران دکتر #مصدق و مخالفت آیت‌الله #کاشانی و اقلیت هم‌رأی با ایشان در مجلس همراه شد. انتخابات برگزار شد و نتیجه انتخابات روز بیست و دوم مرداد ۱۳۳۲ از رادیو ایران پخش شد. با انحلال مجلس دیگر دست پهلوی دوم جهت عزل مصدق با منع قانونی مواجه نبود.

دستور #محمدرضاشاه پهلوی در ۲۳ مرداد ابلاغ شد و در ۲۴ مرداد به دکتر مصدق به وسيله #سرهنگ_نصیری اعلام شد. جالب آن که در برابر این دستور عزل، دکتر مصدق رسیدی را تحویل می‌دهد که در آن این گونه می نویسد:
«ساعت یک بعد از نصف شب بیست وپنجم مرداد ۱۳۳۲ دست خط مبارک به این جانب رسید؛ دکتر محمد مصدق».
اتفاقا دکتر مصدق در جلسات دادگاه بر این نکته تأکید می کند که دست خط رسید و وی در برابر دستور عزل تمکین کرده. بنابراین دیگر ایشان بعد از ۲۵ مرداد هیچ منصب قانونی در کشور دارا نبود تا علیه آن کسی کودتا یا وی را از شغلی با قدرت نظامی برکنار کند.
نگارنده با اتفاقات بعدی این داستان کاری ندارد که چرا دولت در صبح روز ۲۵ مرداد اصرار کرد، نصیری درصدد کودتا بوده است؟ چرا بعد از تمکین به دستور شاه و بدون داشتن سمتی قانونی این اتهام زده شد؟ و جالب آن که متهم کودتا نصیری معرفی می شود و نه شخص دیگری! دکتر مصدق خود نسبت به دستور محمدرضاشاه پهلوی تمکین کرد و اعتراضی نکرد و به طرفداران خود اطلاع نداد که فرمان عزل صادر شده و وی آن را پذیرفته و یا هیئت وزیران را از این مهم مطلع نکرد؛ چرا؟"
#۲۸امرداد

👇کانال خبری پان ایرانیست👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PTR7tqOh54EqQ

#ادامه ۲/۴

▪️اگر فرض بگیریم که #جمهوری_اسلامی این همه دموکراتیک برخورد نموده و با برگزاری #رفراندوم موافقت نماید و نتیجه ی علیه خود را نیز گردن نهد، از کجا معلوم که این جمهوری جدید دوباره دزدیده نشود و تاریخ دوباره تکرار نگردد؟ مگر شما انقلابیون توانستید جمهوری انقلابی نخستین را نگاه دارید؟ از کجا معلوم که بار دیگر دموکراسی با هیولا جابجا نشود؟
انقلابیون از سر همان غفلت و نبود دانش سیاسی همواره می گویند که ما علیه شاه به دلیل ستمگر و دیکتاتور بودنش انقلاب کردیم. اینان را باید همینجا نگاه داشت چرا که معنای حرفی که می زنند را هنوز پس از گذشت 40 سال نفهمیده اند. هنوز درست اندیشیدن را نیاموخته اند و نمی دانند که نمی توان علیه یک فرد انقلاب کرد. باید آنان را روشن ساخت و بدان ها آموخت که در سال 57 نه علیه شاه که علیه نظام پیشین و حکومت قانون یعنی مشروطه، انقلاب را معتبر کردند. تا زمانی که انقلابیون 57 نفهمیده اند که چه چیز را ساقط نمودند و چه کردند نمی توانند بگویند چه می‌شود کرد و به کدامین راه می توان رفت.

▪️انقلابیون 57 به جای آنکه بگویند چه برنامه ای برای آینده دارند بهتر است روشن نمایند که چه کاری در گذشته انجام داده اند. باید متذکر شد همانگونه که در دوره ی قاجار محمد علی شاه علیه مشروطه قد علم کرد و ستمگری پیشه نمود و خلع ید شد و شاه بعدی جایگزین او گردید، به همان نسبت اگر #محمدرضا_شاه نیز چنین بود باید همان رفتار درباره ی وی نیز معتبر می گردید. شاه ( هر شاه و متعلق به هر سلسله نه صرفا محمدرضا شاه) در نظام مشروطه نقشی حقوقی داشت و اگر از حقوق قانونی خود عدول نموده و ستم پیشه می کرد و چون فرد بود و نه برابر با نظام مشروطه، بر اساس قانون مشروطه می‌شد به کناری گذاشته شود و بر مبنای همان قانون و نظام فردی دیگری را به جای آن برگزید. نه اینکه به دلیل ستم شاه و یا کینه داشتن از وی بر پایه ی اندیشه هایی همچون چپ بخواهیم مشروطه را از میان برداشته و چیزی را جایگزین کنیم که نتیجه اش تحمیل کردن این همه فجایع خردسوز و خفت بار بر ملت ایران باشد. دیگر آنکه انقلابیون 57 اگر با #پادشاهی و فردی به عنوان شاه مخالف بودند و یا #نظام_مشروطه_سلطنتی را نادرست می پنداشتند و به جایش شکل ریاستی را جایگزینی مناسب می دانستند بازهم بر مبنای #قانون_مشروطه و در دل همان نظام و با حفظ روح قانون اساسی مشروطه و با بقای آن می توانستند بدان دست پیدا کنند. محتوای نظام سابق #حکومت_قانون بود. نظام سابق نظام تأسیس حکومت قانون بود و لاغیر. حکومت قانون در گذر استبداد به مشروطه هستی یافت. در مشروطه است که ما وارد عصری می شویم که می توان آن را عصر #سلطنت_ملت و یا #شهریاری_نو نامگذاری کرد. با شهریاری ملت، دولت هرگز نمی توانست استبدادی باشد چرا که قدرت در آن مشروط بوده و هر دولتی با اراده و خواست ملت برای اداره ی کشور دارای موجودیت می‌گردید. در مشروطه ماهیت وجودی دولت بر پایه و اساسی استوار بود و بر همین پایه بود که حدود اختیار و تعیین وظایف قوا مشخص می شد. بحث بر سر نظریه ی تفکیک قوا نیست که در حکومت های مستبد نبز چنین تفکیکی می تواند جاری باشد بحث بر سر حدود اختیار قوا می باشد که سرچشمه گرفته از تصمیم گیری و تشخیص ملت است و این نظریه ی مشروطه بود که با اصل تفکیک قوا تفاوت ماهوی دارد. ایستادن بر روی این نظریه است که امکان تأسیس آزادی را فراهم می نماید و در عدم آن چنین شرایطی مهیا نمی شود چون ماقبل استبداد است. در مشروطه پادشاه و شهریار ملت و نمادش شخص شاه بود. در این شهریاری نو، #شاه_مشروطه با #شاه_استبداد یکی نیست و نمی توانست باشد. بدین خاطر است که در قانون #مشروطه می خوانیم سلطنت ودیعه ای الهی است که از طرف ملت به پادشاه تنفیذ می گردد. اگر ملت شهریار نبود چگونه می توانست شاهی را تقدیم نماید؟ «ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش». اگر شهریار نوی هستی یافته در مشروطه ملت نبود چگونه می توانست ودیعه ای الهی را تنفیذ نماید؟ اگر ملت پادشاه نبود چگونه می توانست بدون آنکه واجد چیزی باشد آن چیز را اعطا نماید؟ شخص پادشاه و تاج در مشروطه نمایانگر فره ایزدی برای فرد نبود بلکه برای اعلام شهریاری ملت و اینکه وجود قوا سرچشمه گرفته از اراده ی ملت است.

پایان بخش دوم

@paniranist

❇️انقلاب 57، انقلابی علیه شاه یا ملت (انقلاب برای جمهوری یا علیه جمهوری)

نویسنده:#امین_زمانی
@Paniranist
▪️در تاریخ معاصرمان همواره یکی از گرفتاری های بزرگ ملت ایران این بوده است که بسیاری از فعالان سیاسی ایرانی و به ویژه اشخاص و احزاب و سازمان های تأثیرگذار در #انقلاب_57، درک درستی از مفاهیم سیاسی و نوع عملکرد و گفتار خویش نداشته اند. پرپیداست زمانی که ازاصطلاح فعال سیاسی سخن به میان می آید منظور این است که شخص یا اشخاصی در درون یک سازمان یا حزب بخواهند وارد مناسبات عملی قدرت شده و برای رسیدن به کرسی های قدرت تلاش هایی گسترده و همه گیر به انجام برسانند. از این حیث تمامی فعالیت ها و مواضع خرد و کلان و سخنرانی ها و یادداشت ها و حتا دوستی ها و دشمنی هایشان می تواند در راستای رسیدن به قدرت باشد.

▪️همانگونه که اشاره گردید بسیاری از این به اصطلاح فعالان عرصه ی سیاست و تأثیرگذاران چند دهه ی اخیر در سیاست ایران از مفاهیم و مبانی و نظریه های فلسفه ی سیاست آگاهی و اطلاعی عمیق نداشته و برای آنان همه چیز در سطحی نازل و مبتذل باقی ماند و مانده است. اینان نسبت به کلامی که بیان می کنند احاطه ی مفهومی نداشته و ندارند. تفکر سیاسی باید بتواند بگوید که به کدام سوی و جهت باید رفت و یا اینکه می توانیم برویم. اما دستگاه نظری معیوب و ناقص این فعالان با الفاظی وهمی که تنها بازیچه بودن و بازیچه کردن مردم را می تواند متبادر نماید نه تنها بازدهی مناسب و شایانی در بر نداشته است بلکه امروزمان را با وضعیتی اسف بار و پرمخاطره همراه کرده است. این جماعت که روزگاری بخش تأثیرگذاری از انقلابیون 57 بوده‌اند و لابد هنوز انقلابی باقی مانده اند ظاهرا می خواهند ما را از ورطه‌ای نجات دهند و البته تنها راهشان دعواهای خنک و بی اثر و بدون پشتوانه ی فکری با هیأت حاکمه می باشد که این دعواها هرگز نتوانسته و نمی تواند ربطی به رهایی #ملت_ایران از استبداد داشته باشند. یکی از لغلغه های کلامی این جماعت بعد از گذشت سالیانی از انقلابشان بحث بر سر اجرای #رفراندوم برای عبور از #جمهوری_اسلامی بود! یعنی چنین انتظار داشتند آن زمان که جمهوری اسلامی در اوج قدرت خود قرار داشت با برگزاری #رفراندوم برای بود و یا نبود خودش موافقت کند و صدالبته بر پایه ی نتایج بدست آمده قدرت را در اختیار مخالفان قرار داده و برود.
مضحک بودن این داستان سرایی چنان است که اگر جمهوری اسلامی با چنین رفراندومی موافقت می‌کرد همچون یک حکومت دموکراتیک دست به عمل می زد و دیگر با #استبداد نمی توانست میانه‌ای داشته باشد. پرپیدا بود که دادن چنین پیشنهاد سراسر متناقضی صرفا برای خالی نماندن عریضه و برای فرار از مسئولیت پیشنهاد دهندگان نسبت به نتیجه ی عملی انقلابشان بوده است، هر اندازه پربیراه و عبث و مبتذل بنمایاند. جالبی ماجرا زمانی بیشتر می شود که برای امر نظارت بر برگزاری رفراندوم #سازمان_ملل را پیشنهاد داده که مجوز ورود و دخالت سازمان ملل در این امر را نیز نظام باید صادر می نمود.

▪️با نگاه به حوادث و #اعتراضهای_دی_ماه_96 و واکنش های واقعا انقلابی این انقلابیون سابق، بار دیگر به متوهم بودن و ناآگاهی سیاسی آنها پی می‌بریم. این جماعت چون فکر می کنند که از مردم بیشتر می فهمند و خود را قیم ملت می پندارند و فکر می‌کردند کار تمام شده است و باید صدایی از آنها دربیاید و چون همواره مدعی روشنفکری و حقیقت بینی صرف بوده اند و برای آنکه خود را از قافله عقب نبینند باز به تکرار حرافی‌های پیشین خود دست زده و بحث برگزاری رفراندوم برای سرنگونی رژیم البته با نظارت سازمان ملل را پیش کشیدند.
حال آنکه اگر از آنها پرسیده شود شما به چه دلیل چنین پیشنهادی را مطرح می‌نمایید پاسخ خواهند داد ما همچنانکه جمهوری اسلامی را با رفراندوم برقرار کردیم و چون عملکرد بد و تباهی داشته است، این بار با برگزاری رفراندومی دیگر به آن "نه" گفته و یک جمهوری دیگر تأسیس می کنیم. (آدمی در می ماند که بر چه اساسی دوباره چنین پیشنهادی را داده اند. چون همچون گذشته جمهوری اسلامی نه اجازه ی برگزاری و نه اجازه ی ورود ناظران بین المللی را خواهد داد) این جمهوری جدید چه می باشد و بر پایه ی کدام بنیان جان می گیرد مشخص نیست چون همه چیز بار دیگر مبهم و گنگ خواهد بود. جالب تر آنکه ابتذال فکری و عملی بسیاری از این جماعت آنچنان است که در فردای امضای برجام به این نتیجه رسیدند که نظام جمهوری اسلامی تثبیت شده است و با فرصت طلبی غریبی با #برجام و نظام همراه شده و برای حضور در #انتخابات یازدهم ریاست جمهوری و برای خودنمایی ریاکارانه از یکدیگر سبقت می‌گرفتند چه آنان که در درون مرزها هستند و چه آنان که در برون از ایران روزگار می گذرانند. این همه رفتار پرتناقض اگر از روی منفعت طلبی صرف نباشد بی تردید نتیجه ی سردرگمی و فقدان فهم سیاسی خواهد بود.

پایان بخش اول
@paniranist

‍ #آزادی از نظر اصلاح طلبان حکومتی:

۱۵ نفر امضا جمع کردند برای تغییر نظام، امضا کردند توی خونه‌هاشون هم نشستند آن وقت می‌گویند آزادی نیست❗️

(منظور نامه‌ تقاضای #رفراندوم به امضای نرگس محمدی، نسرین ستوده، محمد‌ ملکی و... می‌باشد)

🔸سخنان علی شکوری راد، فعال اصلاح‌طلب/ جلسه در دفتر حزب اتحاد ملت ایران اسلامی/ ۲۶بهمن۹۶

به کانال خبری پان ایرانیست بپیوندید
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADuh9PSVmPQcfYX5TA

#مخملباف: اگر‌ پسر شاه بخواد برگرده منم می‌شم محسن چریک!
👈مثلا ایشان به #براندازی و #رفراندوم هم معتقد است! اما اگر نتیجه رفراندوم #رضاپهلوی باشد او نمپذیرد و باز هم اسلحه به دست می‌شود!
@paniranist

تقنین و قانون گذاری ناشی از حق حاکمیت ملت است؛ اصل 58 می گوید: اعمال قوه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی است و اصل 59 می گوید:"در مسایل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد"؛اما باید این درخواست به تصویب دو سوم نمایندگان برسد!

اکنون حسن روحانی بجای طرح کلی #رفراندوم باید بگوید از مجلس می خواهد چه مساله ی مهمی در حوزه اقتصادی،سیاسی،اجتماعی و فرهنگی را به همه پرسی بگذارد!؟
بنظر می رسد او می داند طیف مقابلش نسبت به رفراندوم و یا اخذ نظر مردم در مورد برخی مسایل حساس است و این حساسیت را در قالب حمله به رفراندوم نشان می دهند.او بیش از هر چیزی در حال اعمال یک بازی پیچیده در حوزه جنگ روانیست والا این همه پرسی مقرر در قانون اساسی سنخیتی با همه پرسی که به ذهن عموم متبادر می شود؛ندارد بلکه صرفا مساله ایست در حوزه تقنین.بازی با کلیدواژه رفراندوم بازی با اعصاب طیف مقابل و پرتاب اذهان و افکار به سیاست است بجای اقتصاد. روحانی بیش از هر کسی دوست دارد مسایل در وادی بحث ها و جنجالهای کلامی سیاسی پیش برود تا در حوزه مطالبات و اقتصاد

#رفراندوم

نوشته #جعفر_پناهی در صفحه اینستاگرام:

از میدان انقلاب به طرف میدان فردوسى مى رفتم. هزاران بسیجى موتور سوار، نیروى انتظامى، نیروهاى ضد شورش...... با تجهیزات کامل بین میدان تا چهار راه ولیعصر دیده مى شدند. این لشگر کشى براى چیست؟ آیا براى امنیت است!؟! بیشتر حس اشغال به دست نیروهاى بیگانه میکردم تا امنیت! این همه ترس از تظاهرات براى چیست؟! اگر یک نظام سیاسى پایگاه مردمى داشته باشد لشگر کشى و کشتار نمى کند. ترس با لشکر کشى آشکار مى شود که خود به خود معنى آن فاقد پایگاه مردمى است. اگر معتقد به پایگاه مردمى هستید اجازه رفراندم بدهید، مگر رهبر انقلاب در سخنرانى بهشت زهرا نگفت: "به چه حقی ملت پنجاه سال پیش از این سرنوشت ملت بعد را معین می‌کند؟ سرنوشت هر ملتی به دست خودش است". خوب مسالمت آمیز ترین راه، رفراندم است. اگر رفراندم خرج دارد و بودجه‌اش را ندارید. بدون آنکه لشگر کشى کنید اجازه بدهید فقط یک روز طرفداران حکومت و یک روز دیگر هم بقیه آزادانه و بدون بگیر و ببند تظاهرات کنند، خواهید دید حتى خون از دماغ کسى بیرون نخواهد آمد. آنوقت قضاوت کنید، اطمینان داشته باشید که ملت به نتیجه احترام خواهند گذاشت. شما چطور؟؟
@paniranist

دو رهبر جدایی طلبان کاتالونیا بازداشت شدند

دادگاه عالی اسپانیا اعلام کرد جوردی سانچز از رئیس مجمع ملی #کاتالان (ANC) و جوردی کوکسارت رهبر یک جنبش فرهنگی، گروه "انجمن فرهنگی ملی‌گرایی" برای انجام تحقیقات در بازداشت نگه داشته می‌شوند.

دادستانی برای رهبران این دو گروه اصلی و موثر #کاتالونیا به اتهام "اقدامات آشوب‌گرانه" اعلام جرم کرده است. این اتهام به برگزاری تظاهراتی مربوط است که روز ۲۰ سپتامبر پیش از برگزاری رفراندوم در بارسلون پایتخت کاتالونیا برگزار شد. رهبران این دو جریان فراخوان این تظاهرات را اعلام کرده بودند.

شرکت‌کنندگان در این تظاهرات علاوه بر شعارهایی در پشتیبانی از دولت محلی، خواستار آزادی بی‌قید وشرط سیاستمداران و کارمندان کاتالونی زندانی شدند. آنها همچنین چند ساختمان دولتی را تسخیر کرده و شماری از نیروهای پلیس را پشت درهای بسته محبوس کردند. سانچز و کوکسارت متهم به تحریک تظاهرکنندگان هستند.

در ارتباط با این تظاهرات پیشتر رئیس پلیس کاتالونیا نیز بازداشت شده بود. اتهام او این بود که به موقع و متناسب، با تظاهرات ۲۰ سپتامبر برخورد نکرده است. او به قید وثیقه‌ای ۴۰ هزار یورویی آزاد شد اما باید به طور مرتب خود را به اداره پلیس معرفی کند و اجازه خروج از اسپانیا را هم ندارد.

سانچز و کوکسارت از چهره‌های اصلی در سازمان دادن #همه‌_پرسی اول اکتبر برای استقلال کاتالونیا شناخته می‌شوند. این #رفراندوم از سوی دولت مرکزی و نیز دادگاه عالی اسپانیا غیرقانونی اعلام شده بود./ دویچه وله
@paniranist