شاه فرتوت ابریقستان

‍ مرگ #هلین_بولک خواننده و هنرمند کشور ترکیه که پس از اعتصاب غذا از پای درآمد، بحث قدیمی «مبارزه تا مرگ» یا «مبارزه برای بقا» را به روز کرد. بسیاری از دوستان، مخالف اعتصابی چنین سخت و کشنده بودند و در نبرد با قدرتمندان حاکم، اولویّت را در «زنده‌‌ماندن مبارزان» و ادامه‌ مبارزه از طریق دیگر یا در وقتی دیگر می‌دانستند. امّا بعضی دیگر، تاثیرگذاری چنین مرگ و چنین مبارز‌ه‌ای را بسیار مهم دانستند، چنان‌که هم به رسوایی و افشاء حاکمان منجر می‌شود و هم خون تازه در تن جنبش آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی به جریان می‌اندازد. این بحث، قدیمی است و در خود ایران، ‌دست کم قدمتی پنجاه ساله‌ دارد. امّآ من یاد داستانی دیگر افتادم...

در جنگ جهانی دوّم، دو شهر بزرگ، نماد ِدو اولویّت متضاد بالا بودند!
شهر و بندر «روتردام» هلند در تاریخ ۱۴ مه ۱۹۴۰ به شدت از طرف نیروی هوایی آلمان بمباران شد، هشتصد نفر کشته شدند و بیش از هفتاد درصد مراکز شهری و صنعتی آن نابود شد. تنها چند ساعت پس از این بمباران و با همین بمباران، دولت هلند بی قید و شرط تسلیم شد و خانواده‌ سلطنتی به انگلستان فرار کردند. هلند در اشغال کامل آلمان ماند تا زمانی که جنگ جهانی به پایان رسید و متفقین توانستند آلمان را به زانو در بیاورند. یعنی پنج سال بعد!
شهر «استالینگراد» شوروی در تاریخ ۲۳ اوت ۱۹۴۲ از هوا و زمین مورد حمله‌ آلمان قرار گرفت و تا پنج ماه و نیم بعد، هزاران بار بمباران شد، جنگ کوچه به کوچه و خانه به خانه پیش رفت و گاه تنها یک محلّه در اختیار نیروهای شوروی باقی ماند اما «استالینگراد» تسلیم نشد. بیش از یک میلیون نیروی نظامی شوروی و ده‌ها هزار مردم شهر کشته شدند و شهر با خاک یکسان شد، اما تسلیم نشد. در نهایت ارتش سرخ شوروی کلیه‌ نیروهای آلمان در منطقه را محاصره و بیش از صد هزار سرباز و افسر آلمانی را به اسارت گرفت، چنان که افسانه‌ شکست‌ناپذیری آلمان را شکست و فاشیسم هیتلری دیگر هرگز نتوانست به وضعیت پیشین بازگردد...

خوب!
در نهایت هر دو شهر «استالینگراد» و «روتردام» آزاد شدند و دشمن شکست خورد. امّا کدام یک درست عمل کردند؟ آیا اگر «استالینگراد» مقاومت نمی‌کرد، شکست آلمان ممکن می‌شد و بعدها «روتردام»‌ آزاد می‌شد؟ از سوی دیگر، آیا ارزش داشت که به خاطر یک شهر یا یک منطقه، صدها هزار انسان و بی‌شمار ثروت‌های انسانی و طبیعی از بین بروند؟ آیا اگر «استالینگراد» هم تسلیم می‌شد و منتظر مقاومت شهر دیگری می‌ماند تا بعدها همراه با «روتردام» و شهرهای دیگر آزاد می‌شد،‌ بهتر نبود؟ آیا اگر «استالینگراد» تسلیم می‌شد تضمینی وجود داشت که شهر دیگری مقاومت کند و بعدها به شکست آلمان یاری برساند؟ کدام در اولویّت است: جان انسان یا آرمان انسان؟ آرمان‌ها چقدر با واقعیّت‌ها مطابقت دارند؟ آیا درست است که نسل امروزی خود را برای راحتی و شادی نسل‌های بعدتر به خطر و به مرگ بیندازد؟ آیا انسان در خدمت آرمان‌هاست یا آرمان‌ها در خدمت انسان؟

✍ #خالد_رسول‌پور
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

‍ كاري كه اين دختر انجام داد در روزگاري كه ديگر كسي به اين چيزها اهميتي نمي‌دهد، ارزش دردناك و خُرد كنندهٔ دوچنداني دارد.
در دنيايي كه مردم ديگر جز به "خودشان" و "زنده بودن خودشان" اهميتي به كسي و چيزي نمي دهند...
#آرمان و #اعتقاد مدتهاست براي همه مُرده است. "مبارزه" جز براي رسيدن به نفعي و جايي و پُستي و مقامي ، ديگر معنايي ندارد...
اگر كسي جز براي "نفع خودش" مي‌جنگد يا مي‌ميرد حتما ديوانه است! و اصلا ديگر چطور ممكن است؟ براي همين هم بايد احتمالا براي خيلي‌ها توضيح داد كه اصولا دارم از چه چيزي و چه كسي حرف مي‌زنم؟ و او كه بوده و كجا بوده؟ و چكار كرده؟ .. و براي كي و چي و به چه هدفي خودش را با سخت ترين و طولاني ترين روش ممكن كشته!! ...
بگذريم! ... ما نه ما! كه دنيا! اصلا ديگر دركي از اين داستان ندارد...

#هلین_بولک
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

#هلین_بولک ، خواننده گروه موسیقی یوروم در ترکیه (GrupYorum) پس از ۲۸۸ روز اعتصاب غذا جان سپرد.
‏او همراه با یکی دیگر از خوانندگان این گروه موسیقی در اعتراض به ممنوعیت برگزاری کنسرت از سوی دولت دست به اعتصاب غذا زده بود.

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan