شاه فرتوت ابریقستان

لحظه بیاد ماندنی کنترل یک‌دستی #عقاب_آسیا در بازی تاریخی ایران و استرالیا

#احمدرضا_عابدزاده
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

‍‍ #عقاب_آسیا نسخۂ دوم نداره

🔻هواداری شاکی و عصبانی می گوید واقعا حسینی ناخن احمدرضا هم نمی‌شود و در این سالها هر گلری دو تا توپ گرفته بهش گفتن عقاب آسیا.
بزارین چهار تا بازی ملی و یه جام بیاره این گلر جوون، بعد درباره لقب عقاب که بهش دادن واکنش نشون بدین...
کمی که فکر کردیم حق را به این هوادار دادیم.
واقعا #حجازی خدا بیامرز هم به گفته بسیاری از پیشکسوتان که دهه پنجاه و بازی های ناصرخان حجازی را هم دیده اند عابدزاده را گلری بهتر و قویتر و کاملتر می دانند.
به راستی که حسینی ها خیلی مانده تا با عقاب آسیا مقایسه شوند.خیلی خیلی.

🔻یک نگاه که به افتخارات احمدرضا بیندازید خیلی چیزها دستگیرتان می شود.خلاصه اش این است که در دهه هفتاد و هشتاد هر افتخاری که پرسپولیس و استقلال و تیم ملی کسب کردند بدون احمدرضا دست نیافتنی بود.از قهرمانی پرسپولیس در لیگ ۷۴و ۷۵ گرفته تا قهرمانی در لیگ ۷۷و ۷۸و قهرمانی در جام حذفی سال ۷۷ و رکورد یکسال شکست ناپذیری و چهارده برد متوالی سال ۷۷ و صعود به نیمه نهایی آسیا گرفته تا قهرمانی استقلال در لیگ آسیا و قهرمانی تیم ملی در آسیا بعد از ۱۶ سال و صعود به جام جهانی در ملبورن بعد از بیست سال و ثبت تنها برد ایران در ادوار جام جهانی آن هم با درخشش عقاب مقابل آمریکا با زانوهایی که هفت بار جراحی شده‌اند.
اینها تنها بخش کوچکی از حماسه های گلری بود که در سیزده دربی به میدان رفت و هرگز نباخت.او بود که با گل نخوردن هایش در سال ۷۵ فاصله امتیازی دوازده امتیازی با استقلال را از بین برد و سرخ ها را به جام رساند.

🔻عقاب آسیا تکرار شدنی نیست.
قابل قیاس با هیچ یک از گلرهایی که در همه این سالها تلاش شده به او لقب عقاب بدهند هم نبوده.
در این فوتبال لقب عقاب را خرج خیلی ها و خیلی ها کرده اند،از رحمتی گرفته تا حتی گلرهای لیگ های محلات اما احمدرضا استثنایی بود که به قول پروین مادر نزایید.
او یک اسطوره به تمام معناست.اسطوره‌ای محبوب که حدود پنج شش سال پیش در برنامه نود با آرای مردم با اختلاف فاحش نسبت به پروین، کریمی، دایی، مهدوی کیا، باقری، حجازی و ..... به عنوان محبوبترین ستاره بعد از انقلاب فوتبال ایران برگزیده شد.

🔻احمدرضا را می توان عقاب دلها نامید.

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

‍ خاطره بازی با #شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

۲۰ سال پیش در هشتمین روز از آذر ماه سال ۱۳۷۶ در آن روز سرد پاییزی حماسه ای رقم خورد که هرگز اذهان مردم ایران یاد و خاطره اش را از یاد نخواهد برد.

#روایت_اول

تیم ملی ایران در آن سال برای صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه تلاش می‌کرد اما در مرحله گروهی نتوانست از پس #عربستان_سعودی برآید و به عنوان تیم دوم راهی مرحله پلی‌آف شد. تیم ملی سپس راهی دیدار با #ژاپن شد. در آن بازی که به صورت تک بازی برگزار شد، تیم ملی نمایش خوبی داشت اما در نهایت رشادت های #عابدزاده با وجود مصدومیت هم موجب نشد برابر چشم بادامی‌های ژاپنی شکست نخوریم و در این مرحله هم از رسیدن به جام جهانی ناکام ماندیم تا به ناچار در آخرین فرصت برای حضور در جام جهانی فرانسه در دو دیدار رفت و برگشت به مصاف #استرالیا ی قدرتمند برویم. این چنین بود که رویایی‌ترین شب فوتبال ایران رقم خورد...

نسل فوتبال ملی ما در سال ۱۳۷۶ به قدری قدرتمند و باصلابت بود که فوتبال ایران تا سال‌های سال از حضور آن‌ها سود برد و وجود بازیکنان آن نسل در فوتبال ایران منشاء اثرهای مفید و ماندگاری بود.

پس از روزهای تلخ ریاض و دوحه و کوالالامپور و شکست هایی باور نکردنی برابر عربستان و قطر و ژاپن، با اندوخته نه چندان مطمئن تساوی یک – یک پای به جهنم کریکت گراند #ملبورن گذاشت تا در حضور سیل تماشاگران استرالیا برابر این تیم صف آرایی کند.
تیم ساخته دست محمد #مایلی_کهن را #ویه_رای برزیلی تحویل گرفته بود، تیمی که تک تک بازیکنانش سال هاست در قلب ملت اند و خروش غیرتشان حسرت امروز ملت است. مردانی که از جان دل مایه گذاشتند و حماسه تاریخی ملبورن را رقم زدند.
گرچه برای استرالیایی ها این بازی جز یک تراژدی نبود اما لحظه لحظه های این دیدار برای ایرانیان خاطراتی دلنشین است که که یادآوریشان بی شک لبخند بر لب می نشاند. از موقعیت های ۱۲۰ درصدی استرالیا که احمدرضا عابدزاده افسانه وار مهار می کرد تا #پیتر_هور روانی و پاره کردن تور دروازه و حرکات روحیه بخش #عقاب_آسیا... و در نهایت گل به یاد ماندنی حماسه ساز ملبورن، همان که #جواد_خیابانی غزال تیزپایش خواند؛ و همان که نا امیدی را در زانوان #مارک_بوسنیچ تزریق کرد که یارای ایستادن نداشت. «باز هم خداداد، باز هم روی زمین، این غزال تیزپای فوتبال ایران» صداي خیابانی صدای ماندگاري شد که با اين بازی عجين گشت.
حماسه ملبورن، حماسه جواد خیابانی هم بود!


کینه بزرگ «تاریخ» در صحنه تک به تک خداداد از عکاسانی است که هرگز پشت دروازه استرالیا حضور نداشتند و هیچ عکس نزدیکی از آن صحنه تاریخی و شادی بعد از گل وجود ندارد!

صحنه ای که عابدزاده یک دست توپ می گیرد و یا بعد از سوت پایان #علی_دایی بزرگ سر #ساندرو_پل مجار را می بوسد و اشک های #حمید_استیلی پرچم به دست و دور افتخار #محمد_خاکپور پا به پای #مهدی_مهدوی کیا در ملبورن، همه و همه صحنه هایی اند برای آنان که بازی را دیده اند همواره نو و بدیع خواهد ماند.


گویی بین دو نیمه #هری_کیول به #کریم _باقری گفته بود به فکر جام جهانی ۴ سال بعد باشید. اما به همت و غیرت مردان تیم ملی که امروز دلمان تنگ تک تکشان است تیم ملی قصه بازگشت سر داد و در خاک استرالیا دو گل خورده را جبران کرد و میهن را غرق در شادی کرد و راهی فرانسه شد.
آن مردان بی ادعایی که میلیارد که هیچ، قرارداد میلیونی هم به سختی دیدند، اما دل ملتی به ساق هاشان گرم و شاد بود، مردان بی ادعایی که بی شک زیباترین خاطرات فوتبالی مان را رقم زدند و به فوتبال علاقه مندمان کردند.

فرانس پرس نوشت: در یك لحظه وزن كره زمین سبك شد چون شصت میلیون ایرانی با هم به هوا پریدند ...

ادامه دارد...

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan