روز + نامه - نگین حسینی

نشانه‌های سقوط

همین نیروهای سرکوبگر، لباس شخصی‌ها، و نیروی انتظامی که دیروز در خیابان‌ها برای پیروزی تیم فوتبال جمهوری اسلامی شادمانی کردند، اواخر سال‌های دهه ۱۳۷۰ و در دهه ۱۳۸۰ که ما برای پیروزی‌های تیم‌ملی فوتبال در خیابان‌ها جشن می‌گرفتیم، وحشیانه به ما حمله می‌کردند، کتک‌مان می‌زدند، دستگیرمان می‌کردند و خلاصه هر چه در توان داشتند می‌گذاشتند تا شادی ملی را بر ما مردم حرام کنند. من آن شب‌ها که نیروهای سرکوبگر بعد از جشن‌های شادی فوتبال دنبال مردم می‌کردند و به کوچه‌های گیشا می‌ریختند تا با باتون به سر و بدن‌شان بزنند، ویدیوهایی گرفتم که شاید در فرصتی مناسب منتشرشان کنم.

شادمانیِ #نیروهای_سرکوبگر، درست عین خشونت‌شان، آینه روان نامتعادل و دستکاری‌شده آنهاست. آنها فقط دستور دارند که شادمانی کنند و اطاعت می‌کنند. اما مرکز فرماندهی، به راستی به خود #فوتبال و #تیم_ملی هم چندان علاقه‌ای ندارد. رژیم از هر چیز و هر کسی فقط برای مصالح و سود خودش #استفاده_ابزاری می‌کند. اگر امروز دستور شادمانی برای پیروزی فوتبال صادر کرده، تنها برای این است که نیازمند تحکیم پایه‌های به لرزه افتاده‌اش در داخل جامعه و در صحنه بین‌المللی است؛ نیازمند ظاهرسازی است تا بگوید همه چیز عالی است و ما چقدر خوشحالیم و این چند «خس و خاشاکِ آشوبگر» اصلا عددی نیستند؛ وگرنه #رژیم از دهه‌‌ها قبل نشان داده که دل خوشی از هر دلیلی که مردم را متحد و شاداب کند، ندارد. اصلا #جمهوری_اسلامی مرض خاصی دارد که با مردم سر هر چیزی عناد و ناسازگاری کند. هرجا که ملت را یکپارچه خوشحال می‌بیند، ناراحت می‌شود و هرجا که مردم همدلانه عزادارند، شادی می‌کند. این کینه و نفرت رژیم و حمالانش از مردم تازه نیست؛ منتهی امروز به اوج خودش رسیده؛ همچنان که نفرت بسیاری از مردم از رژیم نیز به بلوغی رسیده که لرزه بر اندام‌جمهوری اسلامی انداخته است.

تماشای شادی نیروهای سرکوبگر مرا به وحشتِ رژیم از شرایط موجود و پارگی آخرین رشته‌های پوسیده میان رژیم و مردم متقاعدتر کرد. آدم‌ها وقتی در تاریکی و وحشت قرار می‌گیرند، بلندتر آواز می‌خوانند، سوت می‌زنند و با ایجاد سر و صدا سعی می‌کنند از احساس تنهایی ترسناک خود خارج شوند. رژیمِ به فلاکت‌افتاده، می‌خواهد تنهایی ناشی از گسست مردمی را با صدای سوت و دست خودش پر کند تا کمتر بترسد. صحنه‌های شادی سرکوبگران و شکاف کامل میان رژیم و مردم، روزی در درس #نشانه‌های_سقوط تدریس خواهد شد.
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی
@neginpaper

برای #هستی_نارویی، کودک بلوچ

از اسمش که تمام «هستی» را در خود جا داده بود، هفت سال زندگی درآمد؛ فقط هفت سال. هفتاد - هشتاد سال دیگرش را #جمهوری_اسلامی از او دزدید. در #جمعه_خونین_زاهدان با مادربزرگش به مصلا رفته بود که گلوله گاز اشک‌آور ماموران رژیم بر سر کوچکش فرود آمد. گاز همه جا را گرفت و بچه خفه شد. دوباره بخوانید: هستی ۷ ساله، با سر زخمی از اصابت #گاز_اشک‌آور، در گاز خفه شد و جان داد.

حالا تقریبا دو ماه بعد از جمعه خونین زاهدان، اسم و عکس #هستی_نارویی به عنوان یکی از کشته شدگان آن روز منتشر شده است. دخترک در اتاقی محقر، نشسته روی فرش، تکیه داده به دیوار گچی و لبخند می‌زند؛ صمیمی و پر از شورِ زندگی. در عکس دیگرش بزرگتر به نظر می‌رسد اما هنوز همان پیراهن گل‌گلی با طرح قرمز #بلوچ را به تن دارد.
هستی در این عکس تا ابد زنده است؛ نه مصلایی هست و نه نمازی و دژخیمی و نه فرق شکافته‌ای و نه خفگی و مرگی.

نام فامیل او مرا یاد مصیبتی دیگر می‌اندازد: #صدرا_نارویی؛ ۵ ساله، اردیبهشت ۱۴۰۰ در تیراندازی ماموران نیروی انتظامی به یک خودرو در #ایرانشهر #زاهدان مجروح شد و در نهایت در بیمارستان از دنیا رفت. نه! کشته شد. رژیم جمهوری اسلامی هرقدر در دادن زندگی راحت و امن به #بلوچستان خساست کرده، در دادن مرگ‌هایی به غایت سخت و جگرسوز به آنها دست و دلبازی به خرج داده است. سرزمینی که مردمش #شناسنامه نمی‌گیرند، #آب نمی‌گیرند، رفاه نمی‌گیرند، امنیت و احترام نمی‌گیرند، در عوض، خشونت و جنایت و مرگ را به راحتی در اشکال متنوعی دریافت کرده‌اند.

به عکس هستی نگاه کنید و مرگش را به یاد آورید: نماز و فرق شکافته و خفگی... چه روایت آشنایی! فقط نام ابن‌ملجم، علی است.

#نگین_حسینی

شب خونین ایذه. ایذه کوچک اما بزرگ. ایذه تنها زیر باتوم و گلوله حمالان رژیم. شب دریای خون. شب در خون غلتیدن #کیان_پیرفلک، کودک ۱۰ ساله که همراه پدرش داخل خودرو بود و در خیابانی در #ایذه به گلوله بسته شد. کیان پشت راننده و سمت چپ خودرو نشسته بود که گلوله‌ها بر تن کوچکش و درست در سمت چپ بدنش فرود آمد. کیان که تا همین چند ساعت پیش زنده بود، نفس می‌کشید، در ماشین نشسته بود و با پدرش حرف می‌زد، حالا دیگر نیست. در چشم‌به‌هم زدنی بدنش را غرق خون کردند.

رژیمی که برای مرگ یک #کودک_فلسطینی عزای عمومی اعلام می‌کند، حالا #کودکان این سرزمین را یکی پس از دیگری باقساوت می‌کشد. روایت کشتار فجیع کیان را در ویدیویی که در اینستاگرام پست کرده‌ام بشنوید. اصل ماجرا همین است که می‌شنوید؛ همین که دقایقی پس از قتل کیان روایت شده است. بدن کوچکش انگار هنوز گرم است و خونش هنوز لخته نشده. قاتلش همچنان کف خیابان است و در خدمت به ضحاک خون‌آشام، جان مردم را می‌گیرد.

از این پس، هر روایتی خلاف این شنیدید، بدانید که بخشی از سناریوی #جمهوری_اسلامی است برای این که بگوید مردم یکدیگر را می‌کشند یا شهیدسازی می‌کنند تا چهره زشتی از رژیم نشان دهند. اما #رژیم_اسلامی بداند چهره‌اش چنان زشت و خونبار است که نیاز به نشان دادنِ ما نیست؛ تاریخ جلوی چشمان همه جهان دارد روز به روز با خون ورق می‌خورد؛ با جنایاتی دلخراش‌ که فقط و فقط جمهوری اسلامی مسئول و مقصر آنها است.
#نگین_حسینی #مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini
@neginpaper

تجمعات ایرانیان خارج از کشور چه فایده دارد؟!

۲۲ اکتبر ما
۲۲ بهمن شما!

یکی به طعنه توییت زده: «آخه کدام نظامی با تظاهرات در کشورهای دیگر براندازی شده؟» و سقراط‌نامی زیرک پاسخ داده: «رژیم غاصب صهیونیستی با راهپیمایی روز قدس تو سیرجان»
اتفاقا خشم جمهوری اسلامی و جیره‌خواران و حمالانش از تجمعات ۲۲ اکتبر همه از این است که چهل سال به هر دری زدند، بخشنامه‌های اداری صادر کردند و اتوبوس اتوبوس کارمند و نظامی و مردم همیشه محروم نگه داشته شده را به ضرب و زور وارد راهپیمایی‌های ۲۲ بهمن‌ و #روز_قدس‌ شان کردند تا جمعیتی شکل بگیرد اما با این همه فشار، هرگز نتوانستند حتی گوشه‌ای از جمعیت تظاهرات برلین را یکجا جمع کنند تا جایی که متوسل شدند به فتوشاپ‌های ناشیانه و گزارشگر‌های دروغ‌پردازِ همیشه در صحنه‌های خالی، تا به مردم بقبولانند که خبری بوده است.
اعتراض‌های ما #ایرانیان_خارج از کشور، مهم‌ترین پیامی که برای #رژیم_اسلامی دارد این است: یک روز در داخل ایران، نزنید، نکُشید، جنایت نکنید، تجاوز نکنید، زخمی نکنید، تا ببینید چه جمعیتی از مخالفان شما روانه خیابان‌ها می‌شوند! تعداد نیروهای #سرکوبگر شما حالا «زیاد» به نظر می‌رسد چون هنوز سیل جمعیت مخالفان‌تان روانه خیابان‌ها نشده‌است تا مشخص شود شمار نیروهای شما چه اندک است! و البته رژیم #جمهوری_اسلامی خود بر این نکته واقف است. به همین دلیل، با تمام قوا سعی می‌کند مردم را هرچه بیشتر بازدارد از حضور در خیابان‌ها و اعتراضاتی که حتی در #قانون_اساسی خود حکومت هم به رسمیت شمرده شده است.
فایده دوم #تجمعات ما این است که مردم داخل #ایران بدانند که ما #ایرانیان خارج از کشور با تمام توان‌مان پشت آنها ایستاده‌ایم و صدای‌شان را به دنیا می‌رسانیم؛ که ما از ایران رفتیم اما ایران از ما نرفت. هربار که به تظاهراتی می‌روم، ده‌ها پیام تشکر از داخل ایران دریافت می‌کنم که دوستان آشنا و ناشناس می‌نویسند چقدر دلگرم و امیدوار می‌شوند از دیدن تجمعات خارج از کشور و جان تازه می‌گیرند برای مبارزه.
فایده سوم، داستان #طوطی_و_بازرگان است که قبلا هم به آن اشاره کرده‌ام. طوطی‌های آزاد، راه رهایی را به طوطیِ دربندِ بازرگان نشان دادند. حال ایرانیان آزادِ خارج از کشور با خلق تجمعات هزاران نفری، این پیام را به مردمِ دربند داخل ایران می‌فرستند که: اتحادتان را تجسم کنید! سیل خروشانی که می‌توانید بسازید، جلوی روی شماست!
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini

۱۹ اکتبر ۲۰۲۲

درباره مناظره ۲۰۱۶ در بی‌بی‌سی فارسی

شش سال پیش، یعنی سال ۲۰۱۶، در #مناظره‌ای در بی‌بی‌سی فارسی شرکت کردم و از اعتقاد شخصی‌ام دفاع کردم مبنی بر این که #شطرنج_زنان ایران نباید #تحریم شود. آن زمان این استدلال مطرح شده بود که زنان شطرنج‌باز خارجی به خاطر اجبار به پوشیدن #حجاب_اسلامی نباید در مسابقات شطرنج در ایران شرکت کنند. جواب من این بود که #ورزش_زنان زمینه‌ای برای #توانمندسازی زنان ایران است آن هم در جامعه‌ای #مردسالار که از تحریم شدن ورزش زنان بیشتر سود می‌برد و دقیقا همین را می‌خواهد که زنان ما هر روز محدودتر و ناتوان‌تر شوند. آنجا گفتم که تحریم ورزش زنان یک خطای استراتژیک است که در نهایت، برای زنان سودی نخواهد داشت.
من اگر به شش سال پیش برگردم، باز همان موضع را خواهم گرفت، به دو دلیل:
اول این که شش سال پیش، زنان داخل ایران هنوز به اکت یا کنش سیاسی امروز نرسیده بودند؛ اتفاقاتی که در یک ماه گذشته در حال رشد بوده و نقطه عزیمت آن، حضور #الناز_رکابی بدون حجاب روی سر، در فینال مسابقات سنگ‌نوردی آسیا بود. به باور من، تحریمِ فعالیتی، فقط در کنارِ کنش سیاسی در داخل است که راهگشاست وگرنه تحریم یک‌طرفه، بدون آن که زنان یا مردمِ داخل ایران کنشی موثر داشته باشند، بیشتر به ضرر آنها تمام خواهد شد و از آنها جمعیتی ایزوله و هرچه‌بیشتر به حاشیه‌رانده‌شده خواهد ساخت.
دلیل دوم این است که من به عنوان کسی که خارج از کشور زندگی می‌کنم، تا حد ممکن سعی دارم انعکاس‌دهنده صداهای داخل ایران باشم. آن زمان، از بدنه ورزش زنان در داخل کشور، درخواستی مبنی بر #تحریم_ورزش و مسابقات ورزشی نبود؛ در حالی که امروز وضعیت متفاوت شده است. غیر از پیام‌های شخصی که دریافت می‌کنم، صداهای زیادی در شبکه‌های اجتماعی، این پیام را می‌رسانند که دیگر با کلیت نظام #جمهوری_اسلامی مشکل دارند و ورزش زنان نیز به عنوان جزیی از این کل، تماما زیر سوال رفته است. به عبارت دیگر، حالا بسیاری از زنان و مردم داخل ایران نمی‌خواهند که ورزش ایدئولوژیک جمهوری اسلامی میدانی در دنیا داشته باشد. من هم بلندگوی این خواسته هستم و تا زمانی که این صدا به گوش می‌رسد، آن را منعکس خواهم کرد.
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری
#mahsaamini