روز + نامه - نگین حسینی

نشانه‌های سقوط

همین نیروهای سرکوبگر، لباس شخصی‌ها، و نیروی انتظامی که دیروز در خیابان‌ها برای پیروزی تیم فوتبال جمهوری اسلامی شادمانی کردند، اواخر سال‌های دهه ۱۳۷۰ و در دهه ۱۳۸۰ که ما برای پیروزی‌های تیم‌ملی فوتبال در خیابان‌ها جشن می‌گرفتیم، وحشیانه به ما حمله می‌کردند، کتک‌مان می‌زدند، دستگیرمان می‌کردند و خلاصه هر چه در توان داشتند می‌گذاشتند تا شادی ملی را بر ما مردم حرام کنند. من آن شب‌ها که نیروهای سرکوبگر بعد از جشن‌های شادی فوتبال دنبال مردم می‌کردند و به کوچه‌های گیشا می‌ریختند تا با باتون به سر و بدن‌شان بزنند، ویدیوهایی گرفتم که شاید در فرصتی مناسب منتشرشان کنم.

شادمانیِ #نیروهای_سرکوبگر، درست عین خشونت‌شان، آینه روان نامتعادل و دستکاری‌شده آنهاست. آنها فقط دستور دارند که شادمانی کنند و اطاعت می‌کنند. اما مرکز فرماندهی، به راستی به خود #فوتبال و #تیم_ملی هم چندان علاقه‌ای ندارد. رژیم از هر چیز و هر کسی فقط برای مصالح و سود خودش #استفاده_ابزاری می‌کند. اگر امروز دستور شادمانی برای پیروزی فوتبال صادر کرده، تنها برای این است که نیازمند تحکیم پایه‌های به لرزه افتاده‌اش در داخل جامعه و در صحنه بین‌المللی است؛ نیازمند ظاهرسازی است تا بگوید همه چیز عالی است و ما چقدر خوشحالیم و این چند «خس و خاشاکِ آشوبگر» اصلا عددی نیستند؛ وگرنه #رژیم از دهه‌‌ها قبل نشان داده که دل خوشی از هر دلیلی که مردم را متحد و شاداب کند، ندارد. اصلا #جمهوری_اسلامی مرض خاصی دارد که با مردم سر هر چیزی عناد و ناسازگاری کند. هرجا که ملت را یکپارچه خوشحال می‌بیند، ناراحت می‌شود و هرجا که مردم همدلانه عزادارند، شادی می‌کند. این کینه و نفرت رژیم و حمالانش از مردم تازه نیست؛ منتهی امروز به اوج خودش رسیده؛ همچنان که نفرت بسیاری از مردم از رژیم نیز به بلوغی رسیده که لرزه بر اندام‌جمهوری اسلامی انداخته است.

تماشای شادی نیروهای سرکوبگر مرا به وحشتِ رژیم از شرایط موجود و پارگی آخرین رشته‌های پوسیده میان رژیم و مردم متقاعدتر کرد. آدم‌ها وقتی در تاریکی و وحشت قرار می‌گیرند، بلندتر آواز می‌خوانند، سوت می‌زنند و با ایجاد سر و صدا سعی می‌کنند از احساس تنهایی ترسناک خود خارج شوند. رژیمِ به فلاکت‌افتاده، می‌خواهد تنهایی ناشی از گسست مردمی را با صدای سوت و دست خودش پر کند تا کمتر بترسد. صحنه‌های شادی سرکوبگران و شکاف کامل میان رژیم و مردم، روزی در درس #نشانه‌های_سقوط تدریس خواهد شد.
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی
@neginpaper

جوایز عصر جدید را بدهید به خود احسان علیخانی!

چندین سال است که به دست و پای #احسان_علیخانی افتاده‌ایم که لطفا لطفا لطفا بزرگواری کن و از طرح #معلولیت به عنوان موضوعی برای بیشتر کردن شمار بینندگانت دست بردار! یا حداقل اول الفبای نشان دادن معلولیت در #رسانه را یاد بگیر و بعد معرکه ‌بگیر. سال‌هاست که نامه نوشته‌ایم و از برنامه‌سازان #صداوسیما خواسته‌ایم که از معلولیت #استفاده_ابزاری نکنند؛ به خصوص در ماه #رمضان. اما این سازمان گویی اصلا کاری به نیاز مخاطبان و خواسته‌های آنها ندارد. نشان به این نشان که احسان خان علیخانی همچنان روی مرکب خودش می‌تازد و هر بار دسته‌گلی دیگر تقدیم جامعه معلولیت می‌کند. این بار نوبت نشان دادن ادعایی سراسر دروغ در برنامه #عصر_جدیدش بود که در آن دختری مثلا #نابینا مدعی شده در بیمارستانی در شیراز جراحی شده و بینایی خود را به دست آورده است. جمعی از کنشگران #نابینا تحقیقات مفصلی کردند و به این نتیجه رسیدند که هیچ کدام از اطلاعاتی که در این برنامه داده شده، درست نبوده و حتی دختر از اول نابینا نبوده است!
این برنامه سراسر دروغ کل جامعه افراد نابینا در ایران را تحت تاثیر قرار داده است. صدها وهزاران فرد نابینا، به خصوص در روستاها و مناطقی که از دسترسی به اطلاعات علمی و موثق بیشتر دور نگه داشته شده‌اند، با اعتماد به محتوای غلط این برنامه، در جست و جوی راه‌های دسترسی به فلان بیمارستان و فلان پزشک برآمده‌اند. ادعایی که هنوز در معتبرترین جوامع علمی جهان هم تایید و کاربردی نشده، به راحتی می‌رود روی آنتن یک برنامه شو و کل زندگی یک جامعه را مختل می‌کند؛ احساسات و روان‌شان را به بازی می‌گیرد و سرانجام، دست خالی پرت‌شان می‌کند به سر جای اول‌شان. علیخانی هم که همچنان نام و نان خودش را درمی‌آورد.

والا این آقا خودش سراپا استعداد است در جلب مخاطب به هر قیمت! جوایز عصر جدید را بدهید به خودش!

#نگین_حسینی #نه_به_استفاده_ابزاری_از_معلولیت