روز + نامه - نگین حسینی

۲ اکتبر ۲۰۲۲

برای حقوق تامین‌نشده تو

در پایان #راهپیمایی_سراسری در #شیکاگو گفته شد که روی پارچه سفید بزرگی که از هر دوسمت آن را نگه داشته بودند، هر چیزی که می‌خواهیم بنویسیم تا به سازمان ملل ارسال شود.
چهل سال است رژیم جمهوری اسلامی، #اقلیت‌های_آسیب‌پذیر را محکوم به زندگی دشوار بدون حقوق ابتدایی و انسانی‌شان کرده. بیست سال است که دو مجموعه قانون حمایت از حقوق #افراد_دارای_معلولیت تصویب شده اما اجرای آن با بی‌اعتنایی روبرو شده است. میلیاردها تومان بودجه برای نهادهای درپیتی اسلامی و تبلیغات حکومتی اختصاص داده می‌شود ولی وقتی نوبت به اجرایی کردن قوانین حقوقی افراد دارای معلولیت می‌رسد، بودجه ندارند یا چندرغاز می‌گذارند کنار فقط برای بستن دهان آنها. بیست سال است که افراد دارای معلولیت سر دوانده می‌شوند برای ساده‌ترین نیازهای خود. چهار دهه است که حقوق افراد دارای معلولیت به هیچ جایی بند نیست و فقط حرف حرف حرف...
روی سپیدی پارچه نوشتم: برای افراد دارای معلولیت و حقوق ادا نشده آنها.
بعد یاد دوستان #کوییرم افتادم که زندگی‌شان در ایران شبیه بندبازی روی دره‌مرگ است. چهل سال است که صحبت کردن از حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی کلا حرام و جرم و گناه است. پس اضافه کردم: برای LGBTQ+
#نگین_حسینی
#مهسا_امینی
#mahsaamini
#اعتراضات_سراسری