پرسشگری و خردورزی

🔥 دژ و آتشکده زرتشتیان #مانداگارانا
در شهر #مرند #آذربایجان

مَرَند یکی از شهرهای کهن استان #آذربایجان‌ خاوری است که در ۶۵ کیلومتری تبریز قرار دارد. منطقه باستانی مرند حداقل چهار واحد آتشکده بزرگ به نام‌های: آتشکده مانداگارانا، گرگر، مزگید و آتشکده مرکید دارد.

🔥 دژ و آتشکده مانداگارانا در شهر مرند و در جایی به نام کول‌تپه یا گول‌تپه بنا شده است، کول یا گول به گویش بومی به چم (معنی) آتش و خاکستر است. ویرانه‌های باستانی یک آتشکده در میان این دژ خشتی، این ویژگی را درست میداند.

#هرودوت، #گرنفون و #بتلمیوس در ۲۲۰۰ سال پیش، از مَرَند با نام مانداگارانا یاد کرده‌اند. بنابراین، به‌نظر میرسد شهر مرند نامش را از این مکان باستانی گرفته باشد. این دژ ۶۰۰۰ سال پیشینه دارد، شهر مرند از شهرهای باستانی ایران است که به روزگار آشوری و کلدانیان رفت وآمد فراوانی داشته است. #مینورسکی، این دژ را بازمانده از آن دوران میداند که در یورش سارگون دوم پادشاه آشور ویران شده است.

#ویلیامز_جکسون باور دارد از این دژ تا دوران #ساسانیان نیز استفاده شده وپس از تازش #تازیان مسلمان ویران گشته است.

#رستاخیز_آریایی🌹
🔥@Nationalism_IRANY🔥

‌‏٢٢بهمن٥٧، قادسیه و نهاوند دوم بود. روزی شوم که شکست ٢باره لشکر ایرانشهر و سقوط ایران بود. افتادن پرچم #شیروخورشید همچون افتادن #درفش_کاویانی و #سیمرغ به دست #تازیان بود. از سقوط #شاهنشاهی_ساسانی در مداین تیسفون تا #شاهنشاه_پهلوی در نیاوران تهران، #تکرار_تلخ_تاریخ بود و ۴۲ سال دوزخ مجسم.

🔥 @Iranban2577

این گفتار بلاذری بود در کتاب فتوح البلدان این حوادث در سالهایی متجاوز از نیمه نخست سده یکم هجری ثبت شده‌است. شاید هم بایستی در حدود نیمه سده اول چنین رویدادی را تلقی کرد.
برخی از خاورشناسان بر آنند که مهاجرت، چندبار به شکل گروهی از جزیره هرمز انجام گرفته است. شاید به گونه دقیق‌تری بتوان گفت که مهاجرت نخستین که مورد نظر است به قول جکسون در سال ۷۱۶ میلادی یعنی شصت و پنج سال پس از مرگ یزگرد سوم انجام شده باشد.

بنام خداوند بخشندة مهربان
ز ايرانيان نيز برگشت بخت
ز ساسانيان واژگون گشت تخت
كسي را بكشور نمانده پناه
ز كين و ز بيداد تازي سپاه
دل افسرده از دشمن نابكار
گروهي پراكنده در كوهسار
بناچار بر مرز پدرود خواند
در آن كوه سرهم پناهش نماند
بهرمز روان گشت و آرام يافت
فرو شد ز كوه وبدريا شتافت
سرودي چنين موبد نيك خوي
دو چشمان پر اشك و لب افسوس گوي
تو اي سرزمين نياكان ما، ››
‹‹ تو أي كشور پاك ايران ما،
سوي كشور هند بشتافتيم، ››
‹‹ مرنج ار زتو روي برتافتيم،
ترا نيك خواهيم و هوده شناس، ››
‹‹ سپاس و درود تو داريم پاس،
بنام تو يك گوشه گلشن كنيم، ››
‹‹ بياد تو يك شعله روشن كنيم،
هماره اهورات ياري كناد. ››
‹‹ درود فراوان ز ما بر تو باد،
اشعار فوق از سروده هاي استاد روانشاد پورداود است و وصف حال ايرانياني است كه سيزده قرن پيش جلاي ميهن نموده و در سرزمين هند (بهارات) سكني گزيدند.
پس از تسلط اعراب بر ايران، در قرن هفتم ميلادي و برچيده شدن خاندان پادشاهي ساسانيان، ايرانيان بچند دسته تقسيم شدند:
1- عده اي اسلام آوردند، اما در لباس اسلام بفرهنگ و زبان و ميهن خدمت كردند.
2- دسته ديگر با پرداخت جزيه به كيش آبا و اجدادي باقي ماندند و در ايران با هر گونه سختي خو كردند و دست از ميهن برنداشتند. بازماندگان همين دسته از ايرانيان اند كه امروز بنام جماعت زرتشتي در ايران شناخته شده اند. زرتشتيان، در ميان مردم ايران، براستي و درستي و صداقت و امانت مشهوراند.
3- دسته سوم كه موضوع اين گفتارند، بنام پارسيان نام گرفته اند. اين مردم كه اكثريت آنها در شبه قاره هند و پاكستان روزگار بسر مي برند، جزو طبقه اول و از شاهزادگان ايران بودند. محل سكونت ايشان خراسان بزرگ و از بزرگان پارتي بودند و به همين جهت نام پارسي بر خويشتن نهادند. اين گروه آواره از وطن، از راه بندر هرمز به جانب هندوستان روانه شدند و آنطور كه در روايات پارسيان، بخصوص در كتاب ‹‹ قصة سنجان›› آمده است با شرايطي چند باين مردم اجازة سكونت در هندوستان داده شد.(پایان بخش اول)
#هندوستان #ایرانشناسی #پارسی #عرب #تازیان #کوچ #اجبار #زرتشتی
#برزین_ایرانی

⭕️هورهای خشکیده عراق با باران‌های زمستانی احیا شدند

♦️هورهای خشک عراق در استان ذی‌قار پس از سال‌ها بی‌آبی و به لطف بارش‌های زمستانی، احیا شدند.
گاوهای سیاه محلی هم در پی بارندگی‌ها خود را از آب هورها سیراب می‌کنند.

کشاورزان و دامداران محلی از وضعیت جدید خوشحال و همزمان نگرانند که «تَرسالی» امسال، تنها یک استثنا باشد.
عراق هم مانند ایران روی کمربند بیابانی قرار دارد و از خشکسالی‌های دوره‌ای طولانی رنج می‌برد.

#تازیان_در_نعمت_الهی

این گفتار بلاذری بود در کتاب فتوح البلدان این حوادث در سالهایی متجاوز از نیمه نخست سده یکم هجری ثبت شده‌است. شاید هم بایستی در حدود نیمه سده اول چنین رویدادی را تلقی کرد.
برخی از خاورشناسان بر آنند که مهاجرت، چندبار به شکل گروهی از جزیره هرمز انجام گرفته است. شاید به گونه دقیق‌تری بتوان گفت که مهاجرت نخستین که مورد نظر است به قول جکسون در سال ۷۱۶ میلادی یعنی شصت و پنج سال پس از مرگ یزگرد سوم انجام شده باشد.

بنام خداوند بخشندة مهربان
ز ايرانيان نيز برگشت بخت
ز ساسانيان واژگون گشت تخت
كسي را بكشور نمانده پناه
ز كين و ز بيداد تازي سپاه
دل افسرده از دشمن نابكار
گروهي پراكنده در كوهسار
بناچار بر مرز پدرود خواند
در آن كوه سرهم پناهش نماند
بهرمز روان گشت و آرام يافت
فرو شد ز كوه وبدريا شتافت
سرودي چنين موبد نيك خوي
دو چشمان پر اشك و لب افسوس گوي
تو اي سرزمين نياكان ما، ››
‹‹ تو أي كشور پاك ايران ما،
سوي كشور هند بشتافتيم، ››
‹‹ مرنج ار زتو روي برتافتيم،
ترا نيك خواهيم و هوده شناس، ››
‹‹ سپاس و درود تو داريم پاس،
بنام تو يك گوشه گلشن كنيم، ››
‹‹ بياد تو يك شعله روشن كنيم،
هماره اهورات ياري كناد. ››
‹‹ درود فراوان ز ما بر تو باد،
اشعار فوق از سروده هاي استاد روانشاد پورداود است و وصف حال ايرانياني است كه سيزده قرن پيش جلاي ميهن نموده و در سرزمين هند (بهارات) سكني گزيدند.
پس از تسلط اعراب بر ايران، در قرن هفتم ميلادي و برچيده شدن خاندان پادشاهي ساسانيان، ايرانيان بچند دسته تقسيم شدند:
1- عده اي اسلام آوردند، اما در لباس اسلام بفرهنگ و زبان و ميهن خدمت كردند.
2- دسته ديگر با پرداخت جزيه به كيش آبا و اجدادي باقي ماندند و در ايران با هر گونه سختي خو كردند و دست از ميهن برنداشتند. بازماندگان همين دسته از ايرانيان اند كه امروز بنام جماعت زرتشتي در ايران شناخته شده اند. زرتشتيان، در ميان مردم ايران، براستي و درستي و صداقت و امانت مشهوراند.
3- دسته سوم كه موضوع اين گفتارند، بنام پارسيان نام گرفته اند. اين مردم كه اكثريت آنها در شبه قاره هند و پاكستان روزگار بسر مي برند، جزو طبقه اول و از شاهزادگان ايران بودند. محل سكونت ايشان خراسان بزرگ و از بزرگان پارتي بودند و به همين جهت نام پارسي بر خويشتن نهادند. اين گروه آواره از وطن، از راه بندر هرمز به جانب هندوستان روانه شدند و آنطور كه در روايات پارسيان، بخصوص در كتاب ‹‹ قصة سنجان›› آمده است با شرايطي چند باين مردم اجازة سكونت در هندوستان داده شد.(پایان بخش اول)
#هندوستان #ایرانشناسی #پارسی #عرب #تازیان #کوچ #اجبار #زرتشتی
#برزین_ایرانی (( بر گرفته از پیچ پارسیان دژ))