#شعر_تبریمِنا مِه تَنگِ دِل اَمشو پَئیزِ مَرگِ خو رِه تَل تَلِی کِِمبِی
نِماشونِ هِوا رِه سِینِه سو کِمبِی مِیائِی رِه قَلِی کِمبِی
نِلِمبِی آسِمون اِسّارِه سو رِه یَخ دَوِندِه وَرفِ سو دارِه
مِیا رِه سازِه زَمبِی وَرفا سِرمایِ زِمِسّونّه پَلی کِمبِی
هِرازِ اوپِنو رِه دَرزِمونِ تا کَشِمبِی چِک چِکو بَوّه
وِنِه او خارِه یِ سَر بَندِ دِیما رِه پِتی دِمبِی گَلِی کِمبِی
دِرازِ شویِ سَردِ پِیلِه رِه اِسّارِه سو هوتِ نِشا کِمبِی
وِنِه سَر خَرمِنِی رِه شِه دِلِ جا ماهِ وِسّه پَل پَلِی کِمبِی
بئی ته آسمونه جر یارمبی ماه دیم لکه اندومبی شومبی
ونه دنباله دار اساره ی روجا ره مشت پاپلی کمبی
#برگردانمن و دل تنگم خواب مرگ پائیزی را می چشیم و پس میزنیم
هوای غروب را با سینه می سابیم و ابر را سیقل می دهیم
نمی گذاریم آسمان روشنائی ستاره را یخ ببندد برف روشنائی داشته باشد
ابر را جارو می زنیم پ برف و سرمای زمستان را معلق می دهیم
سیلاب رود هراز را با نخ تا می کشیم تا آب قطره قطره بشود
سر منشا جاهایی که آب نشت می کند را پارچه می بندیم و نای آنرا می بندیم
پهلوهای شبهای بلند و سرد را دوباره روشنی ستاره ی نشا می کنیم
سر گل خرمنش را با دلمون برای ماه پهلو به پهلو می کنیم
تو بیای؟ آسمون را پائین می آوریم و لکه ماه را می مالیم سیقل می دهیم
دنباله دار ماه ستاره روجا را پر از پروانه می کنیم
#کوکی@lafoormycountry ❄️🌨❄️🌨❄️🌨❄️🌨❄️