كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری
#کمون_پاریس
Канал
Иран
491
подписчик
7,15 тыс.
фото
1,5 тыс.
видео
2,46 тыс.
ссылок
خبر ها و گزارش هاي كارگري ،تصوير ها و كليپ و مطالب و نظرات خود را از اين طريق براي ما ارسال كنيد
Forwarded from تجربه نوشتن (خسرو)
(https://attach.fahares.com/lVxPa7gEP683S+S/qFHQcw==)
🎯 ۱۸ مارس؛ سالروز اعلام #کمون_پاریس
کمون پاریس در ١٨ مارس سال ١٨٧١ متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی ۱۸۷۰ بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای «زنده باد جمهوری» و «مرگ بر بناپارت» پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در #کمیته‌های_بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در ۲۸ ژانویه ۱۸۷۱ تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست «آدلف تی‌یر»، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
در فوریه‌ی ۱۸۷۱ کمیته‌ی مرکزی #گارد_ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد ۱۸ مارس ۱۸۷۱ به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی «مون مارتر» شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز ۱۸ مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز ۱۸ مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت ۲ بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی کمون پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
دولت تی‌یر در ماه مه با پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی فرانسه و دولت مرتجع پروس، در ۲۱ ماه مه ۱۸۷۱ ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید «هفته‌ی خونین ماه مه» بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند. پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر دیوار #گورستان_پرلاشز تیرباران شدند.
سرکوب کموناردهای پاریس در سال ۱۸۷۱ وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان #باریکادها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به «دادگاه شوراهای جنگ» تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع ۱۳۷۰۰ زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها ۹ سال طول کشید.
روز ۲۸ ماه مه ۱۸۷۱، کمون پاریس بعد از ۷۲ روز، زیر آتش دشمن آزادی و برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
https://t.center/tajrobeneveshtan
🎯 ۱۸ مارس؛ سالروز اعلام #کمون_پاریس
کمون پاریس در ١٨ مارس سال ١٨٧١ متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی ۱۸۷۰ بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای «زنده باد جمهوری» و «مرگ بر بناپارت» پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در #کمیته‌های_بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در ۲۸ ژانویه ۱۸۷۱ تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست «آدلف تی‌یر»، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
در فوریه‌ی ۱۸۷۱ کمیته‌ی مرکزی #گارد_ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد ۱۸ مارس ۱۸۷۱ به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی «مون مارتر» شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز ۱۸ مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز ۱۸ مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت ۲ بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی کمون پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
دولت تی‌یر در ماه مه با پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی فرانسه و دولت مرتجع پروس، در ۲۱ ماه مه ۱۸۷۱ ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید «هفته‌ی خونین ماه مه» بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند. پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر دیوار #گورستان_پرلاشز تیرباران شدند.
سرکوب کموناردهای پاریس در سال ۱۸۷۱ وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان #باریکادها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به «دادگاه شوراهای جنگ» تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع ۱۳۷۰۰ زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها ۹ سال طول کشید.
روز ۲۸ ماه مه ۱۸۷۱، کمون پاریس بعد از ۷۲ روز، زیر آتش دشمن آزادی و برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
https://t.center/tajrobeneveshtan
Telegram
🚩🚩🚩🚩🚩
#اول_ماه_مه سال ۱۸۸۶ شیکاگو؛ روزی برای اعتراض به #کاپیتالیسم
در سال ۱۸۸۵ اعلامیه یی در صفوف کارگران امریکا دست به دست شده و از طبقه کارگر امریکا می خواست در اول ماه مه ۱۸۸۶ نسبت به تبعیض ها و مشکلات شان اعتراض کنند. در این اعلامیه آمده بود؛ «روز شورش است نه آرامش. روزی که حرف، حرف سخنگویان لاف زن نهادهای اسیرکننده طبقه کارگر نباشد. روزی که طبقه کارگر قوانین خویش را بر پا می دارد و قدرتش را به کار می برد که این قوانین را به اجرا درآورد. قوانینی که تماماً خلاف رضایت و موافقت ستمگران و حکمرانان... است. روزی که نیروی عظیم زحمتکشان متحد در برابر قدرتی که امروز بر سرنوشت همه خلق ها حکم می راند، صف آرایی می کند. روزی که لذت #هشت_ساعت_کار، هشت ساعت استراحت و هشت ساعت برای هر کاری به اختیار خود ما احساس می شود.»
سال ۱۸۸۶ اعتصابات همه جا را فراگرفت. این اعتصابات از دو ماه قبل از اول ماه مه، در گوشه و کنار از سوی کارگران دیده می شد. خیلی ها تکرار #کمون_پاریس را پیش بینی می کردند. در چنین حال و هوایی بود که شیکاگو به اول ماه مه سال ۱۸۸۶ نزدیک می شد.
نوزدهم ماه مارس ۱۸۸۶، نشریه آلمانی زبان «کارگر» در امریکا نوشت؛ «اگر ما هر چه زودتر خود را برای انقلاب خونینی آماده نکنیم، میراثی جز فقر و بردگی برای فرزندان مان بر جای نخواهیم گذاشت، بنابراین خود را برای انجام انقلاب مجهز کنید. »
درست یک شب قبل از واقعه اول ماه مه، روزنامه «کارگر» نوشت؛ کارگران، شعار ما باید چنین باشد؛ سازش موقوف. ماه مه فرارسیده است. ۲۰ سال است سرمایه داران وعده هشت ساعت کار می دهند ولی همیشه این خواست را زیر پا می گذارند.
اول ماه مه ۱۸۸۶، یکی از روزنامه های #شیکاگو چنین گزارش داد؛ «هیچ دودی از دودکش کارخانه ها بیرون نمی آید. همه چیز، رنگ یک روز تعطیل به خود گرفته است.» روزنامه فیلادلفیاتریبون نوشت؛ «عناصر کارگر را گویی رتیل بین المللی نیش زده است. آنها را رقص مرگ فرا گرفته است.»
۱۱۰۰ کارگر در دیترویت به مدت هشت ساعت راهپیمایی کردند. در نیوپارک ۲۵ هزار نفر از برادوی به طرف میدان اتحاد راهپیمایی کردند. در عین حال ۴۰ هزار کارگر نیوپارکی در حال اعتصاب بودند. در سین سیناتی یک کارگر شروع راهپیمایی را چنین تصویر می کرد؛ «تظاهر کنندگان فقط #پرچم_سرخ حمل می کردند و تنها سرودی که می خواندند سرود آربایتر (کارگران) و مارسه یز بود. در لویی ویل کنتاکی بیش از شش هزار کارگر سیاه و سفید از وسط پارک ملی عبور کردند و به این ترتیب ممنوعیت ورود غیرسفیدان به پارک را عامدانه شکستند. در شیکاگو نیز نزدیک به ۳۰ هزار نفر به جاده ها ریختند. تمام قطارها از کار ایستاده و بنادر را تعطیل کرده بودند.
نقطه انفجار اول ماه مه در کارگاه مک گورمیک بود. اینجا از اواسط زمستان در اعتصاب به سر می برد. در دوم ماه مه، #اسپایز، رهبر کارگران قرار بود دوباره برایشان سخنرانی کند. هنگامی که حدود شش هزار کارگر به سخنرانی او گوش می دادند، چند صد نفر به پیشواز اعتصاب شکنانی که تازه داشتند از سر کار برمی گشتند، رفتند تا تعدادی از کارگرانی که حاضر به اعتصاب نشده بودند توسط خود کارگران اعتصاب کننده دستگیر شده و مورد بازجویی قرار بگیرند.
روزنامه «کارگر» در دوم ماه مه نوشت؛ «ناگهان صدای گلوله از نزدیک کارخانه به گوش رسید. حدود ۷۵ قاتل قوی هیکل که توسط یک فرمانده چاق پلیس رهبری می شدند بدان سمت حرکت کردند. سه ارابه موتوری پر از وحشی های حامی نظم و قانون نیز آنان را همراهی می کردند.» در نبرد میان کارگرانی که سلاح آنها چوب و سنگ و کلوخ بود علیه پلیسی که با سلاح گرم مسلح شده بود، صف کارگران ناگهان به هم خورد. بمب دستی پشت سر کارگران منفجر شد. دست کم دو کارگر کشته شدند. بسیاری از جمله چند کودک مجروح شدند.
روز بعد یعنی سوم ماه مه، گسترش اعتصاب پرمعنا بود. در سطح کشور نزدیک به ۳۴۰ هزار کارگر به جنبش پیوسته بودند و ۱۹۰ هزار نفر از آنها در اعتصاب به سر می بردند. در شیکاگو ۸۰ هزار کارگر تظاهرات کردند. هنگامی که چند صد زن خیاط قصد داشتند به تظاهرات بپیوندند، روزنامه شیکاگوتریبون نوشت «زنان وحشی هلهله کش». در محلات فقیرنشین، زنان و بچه ها برای شوهران و پدران شان گریه سر دادند.
دادگاه هفت نفر را محکوم به مرگ کرد و به تاریخ ۱۱ نوامبر ۱۸۸۶ که به نام جمعه سیاه نام گرفته است، اعدام شدند.
سه سال بعد در کنگره بین المللی کارگران در پاریس، روز اول ماه مه به خاطر کشتار کارگران و رهبران کارگری شیکاگو، #روز_جهانی_کارگر نامگذاری شد.
https://t.center/khamahangy
#اول_ماه_مه سال ۱۸۸۶ شیکاگو؛ روزی برای اعتراض به #کاپیتالیسم
در سال ۱۸۸۵ اعلامیه یی در صفوف کارگران امریکا دست به دست شده و از طبقه کارگر امریکا می خواست در اول ماه مه ۱۸۸۶ نسبت به تبعیض ها و مشکلات شان اعتراض کنند. در این اعلامیه آمده بود؛ «روز شورش است نه آرامش. روزی که حرف، حرف سخنگویان لاف زن نهادهای اسیرکننده طبقه کارگر نباشد. روزی که طبقه کارگر قوانین خویش را بر پا می دارد و قدرتش را به کار می برد که این قوانین را به اجرا درآورد. قوانینی که تماماً خلاف رضایت و موافقت ستمگران و حکمرانان... است. روزی که نیروی عظیم زحمتکشان متحد در برابر قدرتی که امروز بر سرنوشت همه خلق ها حکم می راند، صف آرایی می کند. روزی که لذت #هشت_ساعت_کار، هشت ساعت استراحت و هشت ساعت برای هر کاری به اختیار خود ما احساس می شود.»
سال ۱۸۸۶ اعتصابات همه جا را فراگرفت. این اعتصابات از دو ماه قبل از اول ماه مه، در گوشه و کنار از سوی کارگران دیده می شد. خیلی ها تکرار #کمون_پاریس را پیش بینی می کردند. در چنین حال و هوایی بود که شیکاگو به اول ماه مه سال ۱۸۸۶ نزدیک می شد.
نوزدهم ماه مارس ۱۸۸۶، نشریه آلمانی زبان «کارگر» در امریکا نوشت؛ «اگر ما هر چه زودتر خود را برای انقلاب خونینی آماده نکنیم، میراثی جز فقر و بردگی برای فرزندان مان بر جای نخواهیم گذاشت، بنابراین خود را برای انجام انقلاب مجهز کنید. »
درست یک شب قبل از واقعه اول ماه مه، روزنامه «کارگر» نوشت؛ کارگران، شعار ما باید چنین باشد؛ سازش موقوف. ماه مه فرارسیده است. ۲۰ سال است سرمایه داران وعده هشت ساعت کار می دهند ولی همیشه این خواست را زیر پا می گذارند.
اول ماه مه ۱۸۸۶، یکی از روزنامه های #شیکاگو چنین گزارش داد؛ «هیچ دودی از دودکش کارخانه ها بیرون نمی آید. همه چیز، رنگ یک روز تعطیل به خود گرفته است.» روزنامه فیلادلفیاتریبون نوشت؛ «عناصر کارگر را گویی رتیل بین المللی نیش زده است. آنها را رقص مرگ فرا گرفته است.»
۱۱۰۰ کارگر در دیترویت به مدت هشت ساعت راهپیمایی کردند. در نیوپارک ۲۵ هزار نفر از برادوی به طرف میدان اتحاد راهپیمایی کردند. در عین حال ۴۰ هزار کارگر نیوپارکی در حال اعتصاب بودند. در سین سیناتی یک کارگر شروع راهپیمایی را چنین تصویر می کرد؛ «تظاهر کنندگان فقط #پرچم_سرخ حمل می کردند و تنها سرودی که می خواندند سرود آربایتر (کارگران) و مارسه یز بود. در لویی ویل کنتاکی بیش از شش هزار کارگر سیاه و سفید از وسط پارک ملی عبور کردند و به این ترتیب ممنوعیت ورود غیرسفیدان به پارک را عامدانه شکستند. در شیکاگو نیز نزدیک به ۳۰ هزار نفر به جاده ها ریختند. تمام قطارها از کار ایستاده و بنادر را تعطیل کرده بودند.
نقطه انفجار اول ماه مه در کارگاه مک گورمیک بود. اینجا از اواسط زمستان در اعتصاب به سر می برد. در دوم ماه مه، #اسپایز، رهبر کارگران قرار بود دوباره برایشان سخنرانی کند. هنگامی که حدود شش هزار کارگر به سخنرانی او گوش می دادند، چند صد نفر به پیشواز اعتصاب شکنانی که تازه داشتند از سر کار برمی گشتند، رفتند تا تعدادی از کارگرانی که حاضر به اعتصاب نشده بودند توسط خود کارگران اعتصاب کننده دستگیر شده و مورد بازجویی قرار بگیرند.
روزنامه «کارگر» در دوم ماه مه نوشت؛ «ناگهان صدای گلوله از نزدیک کارخانه به گوش رسید. حدود ۷۵ قاتل قوی هیکل که توسط یک فرمانده چاق پلیس رهبری می شدند بدان سمت حرکت کردند. سه ارابه موتوری پر از وحشی های حامی نظم و قانون نیز آنان را همراهی می کردند.» در نبرد میان کارگرانی که سلاح آنها چوب و سنگ و کلوخ بود علیه پلیسی که با سلاح گرم مسلح شده بود، صف کارگران ناگهان به هم خورد. بمب دستی پشت سر کارگران منفجر شد. دست کم دو کارگر کشته شدند. بسیاری از جمله چند کودک مجروح شدند.
روز بعد یعنی سوم ماه مه، گسترش اعتصاب پرمعنا بود. در سطح کشور نزدیک به ۳۴۰ هزار کارگر به جنبش پیوسته بودند و ۱۹۰ هزار نفر از آنها در اعتصاب به سر می بردند. در شیکاگو ۸۰ هزار کارگر تظاهرات کردند. هنگامی که چند صد زن خیاط قصد داشتند به تظاهرات بپیوندند، روزنامه شیکاگوتریبون نوشت «زنان وحشی هلهله کش». در محلات فقیرنشین، زنان و بچه ها برای شوهران و پدران شان گریه سر دادند.
دادگاه هفت نفر را محکوم به مرگ کرد و به تاریخ ۱۱ نوامبر ۱۸۸۶ که به نام جمعه سیاه نام گرفته است، اعدام شدند.
سه سال بعد در کنگره بین المللی کارگران در پاریس، روز اول ماه مه به خاطر کشتار کارگران و رهبران کارگری شیکاگو، #روز_جهانی_کارگر نامگذاری شد.
https://t.center/khamahangy
Telegram
كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری
خبر ها و گزارش هاي كارگري ،تصوير ها و كليپ و مطالب و نظرات خود را از اين طريق براي ما ارسال كنيد
(https://attach.fahares.com/lVxPa7gEP683S+S/qFHQcw==)
🖌 به مناسبت سالگرد #کمون_پاریس
▪️ یکصد و چهل و هشت سال پیش، یعنی در #١٨_مارس_١٨٧١ کمون پاریس متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی ۱۸۷۰ بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای «زنده باد جمهوری» و «مرگ بر بناپارت» پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
▪️در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در #کمیته‌های_بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در ۲۸ ژانویه ۱۸۷۱ تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست آدلف تی‌یر، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
▪️در فوریه‌ی ۱۸۷۱ کمیته‌ی مرکزی #گارد_ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد ۱۸ مارس ۱۸۷۱ به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی مون مارتر شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
▪️کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز ۱۸ مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز ۱۸ مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت ۲ بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی #کمون_پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
▪️نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
▪️دولت تی‌یر در ماه مه با #پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
▪️در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی #فرانسه و دولت مرتجع پروس، در ۲۱ ماه مه ۱۸۷۱ ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید «هفته‌ی خونین ماه مه» بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند.
پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر #دیوار_گورستان_پرلاشز تیرباران شدند.
▪️سرکوب #کموناردهای_پاریس در سال ۱۸۷۱ وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان #باریکادها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به «دادگاه شوراهای جنگ» تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از #زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع ۱۳۷۰۰ زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها ۹ سال طول کشید.
▪️روز ۲۸ ماه مه ۱۸۷۱، کمون پاریس بعد از ۷۲ روز، زیر آتش دشمن #آزادی و #برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
گردآوری از اینترنت
https://t.center/khamahangy
🖌 به مناسبت سالگرد #کمون_پاریس
▪️ یکصد و چهل و هشت سال پیش، یعنی در #١٨_مارس_١٨٧١ کمون پاریس متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی ۱۸۷۰ بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای «زنده باد جمهوری» و «مرگ بر بناپارت» پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
▪️در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در #کمیته‌های_بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در ۲۸ ژانویه ۱۸۷۱ تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست آدلف تی‌یر، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
▪️در فوریه‌ی ۱۸۷۱ کمیته‌ی مرکزی #گارد_ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد ۱۸ مارس ۱۸۷۱ به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی مون مارتر شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
▪️کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز ۱۸ مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز ۱۸ مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت ۲ بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی #کمون_پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
▪️نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
▪️دولت تی‌یر در ماه مه با #پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
▪️در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی #فرانسه و دولت مرتجع پروس، در ۲۱ ماه مه ۱۸۷۱ ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید «هفته‌ی خونین ماه مه» بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند.
پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر #دیوار_گورستان_پرلاشز تیرباران شدند.
▪️سرکوب #کموناردهای_پاریس در سال ۱۸۷۱ وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان #باریکادها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به «دادگاه شوراهای جنگ» تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از #زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع ۱۳۷۰۰ زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها ۹ سال طول کشید.
▪️روز ۲۸ ماه مه ۱۸۷۱، کمون پاریس بعد از ۷۲ روز، زیر آتش دشمن #آزادی و #برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
گردآوری از اینترنت
https://t.center/khamahangy
Telegram
🖍 نگاه امروز
🌀در باره #کمون_پاریس
▪️ یکصد و چهل و هفت سال پیش، یعنی در ١٨ مارس ١٨٧١ کمون پاریس متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی 1870 بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای "زنده باد جمهوری" و "مرگ بر بناپارت" پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
▪️در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در کمیته‌های بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در 28 ژانویه 1871 تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست آدلف تی‌یر، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
▪️در فوریه‌ی 1871 کمیته‌ی مرکزی گارد ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد 18 مارس 1871 به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی مون مارتر شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
▪️کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز 18 مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز 18 مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت 2 بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی کمون پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
▪️نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
▪️دولت تی‌یر در ماه مه با پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
▪️در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی فرانسه و دولت مرتجع پروس، در 21 ماه مه 1871 ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید "هفته‌ی خونین ماه مه" بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند. پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر دیوار گورستان پرلاشز تیرباران شدند.
▪️سرکوب کموناردهای پاریس در سال 1871 وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان باریکاد ها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به "دادگاه شوراهای جنگ" تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع 13700 زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها 9 سال طول کشید.
▪️روز28 ماه مه 1871، کمون پاریس بعد از 72 روز، زیر آتش دشمن آزادی و برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
🖌گردآوری شده از اینترنت - ۱۸ مارس ۲۰۱۸ / ۲۷ اسفند۱۳۹۶
منبع: کانال تجربه نوشتن
https://t.me/khamahangy/11933
@khamahangy
🌀در باره #کمون_پاریس
▪️ یکصد و چهل و هفت سال پیش، یعنی در ١٨ مارس ١٨٧١ کمون پاریس متولد شد. شرایط انقلابی قبل از این تاریخ در فرانسه زمینه را برای تصرف قدرت در پاریس فراهم کرد. یکی از باشکوه‌ترین راه پیمایی‌های اعتراضی آن روزها، راه پیمایی دویست هزار نفری ژانویه‌ی 1870 بود. معترضان از خیابان‌های پاریس می‌گذشتند و با طنین شعارهای "زنده باد جمهوری" و "مرگ بر بناپارت" پایه‌های بی‌داد امپراتوری دوم را به لرزه در می‌آوردند. بناپارت برای فرونشاندن جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان و نجات قدرت خود چاره‌ی کار را در جنگ افروزی با آلمان دید.
▪️در گردهم‌آیی‌هایی که در بیست ناحیه‌ی پاریس برگزار شد کارگران و پیشه‌وران، در کمیته‌های بیداری متشکل شدند. بدین‌سان مردم پاریس سازمانی انقلابی برای نظارت بر فعالیت‌های دولت تشکیل دادند. دولت فرانسه در 28 ژانویه 1871 تسلیم پروس شد و پیمان پایان جنگ را امضا کرد. دولت بی‌درنگ پس از صلح به برگزاری انتخابات مجلس ملی پرداخت. مجلس ملی، دولتی به ریاست آدلف تی‌یر، سلطنت طلب مرتجع، تشکیل داد.
▪️در فوریه‌ی 1871 کمیته‌ی مرکزی گارد ملی تشکیل شد. این کمیته در اعتراض به وضع نابسامان موجود، مردم را به قیام فراخواند. در بامداد 18 مارس 1871 به دستور تی‌یر، دسته‌هایی از سربازان دولتی به تپه‌ی مون مارتر شبیخون زدند تا توپ‌های گارد ملی را بدزدند. این شبیخون با هوشیاری نگهبانان بی‌نتیجه ماند.
▪️کارگران و پیشه‌وران پاریسی در سپیده دم صبح روز 18 مارس قهرمانانه توانستند یورش ارتش بورژوایی را در هم شکنند. مردم با فراخوان گاردملی، از بلندی‌های مون مارتر و بل ویل پایین آمدند و به سوی مرکز شهر راه پیمایی کردند. ظهر روز 18 مارس، کمیته‌ی مرکزی گارد ملی به مردم و اعضای گارد ملی دستور داد مرکز شهر را تسخیر کنند. مردم تا ساعت 2 بعد از ظهر، ایستگاه راه‌آهن اورلئان و چند نقطه‌ی مهم دیگر را اشغال کردند. به فاصله‌ی بسیار کمی، پادگان‌ها و ساختمان‌های دولتی نیز به تصرف مردم درآمد. بی‌درنگ پس از پیروزی کمون پاریس، کمون‌های بسیاری در شهرهای لیون، مارسی، سنت اتین، تولوز، پرپینیان و کروزو به پا شد.
▪️نخستین اقدام کمون الغای ارتش و پلیس دائمی و سربازی اجباری بود. سپس برآن شد تا ابزار معنوی سرکوب و کنترل، یعنی قدرت کشیشان و دستگاه کلیسا را نیز براندازد؛ در این راستا فرمانی مبنی بر جدایی کامل کلیسا از دولت و خلع مالکیت از تمامی کلیساها صادر گردید. در پی صدور این فرمان، ورود به همه‌ی نهادهای آموزشی به صورت رایگان برای همه‌ی مردم آزاد شد، و خود آن نهادها نیز از هرگونه دست‌اندازی دولت و کلیسا مصون ماندند. سه روز پس از اعلام کمون، یعنی در اول آوریل، کمون تصویب نامه‌ای صادر می‌کند که بر اساس آن، حقوق هیچ یک از کارمندان دولتی و اداری نباید بیش‌تر از شش هزار فرانک باشد.
▪️دولت تی‌یر در ماه مه با پروس قرارداد صلح بست و برای تدارک جنگ علیه کمون پاریس، امتیازهای بسیاری به پروسی‌ها داد. دولت پروس نیز با آزاد سازی سربازان فرانسوی اسیر شده به ارتش ورسای اجازه داد که از صفوف ارتش پروس گذشته و از جبهه‌های مختلف، کمون را مورد حمله‌ی وحشیانه خود قرار دهند.
▪️در پی این اتحاد بورژوازی خیانت پیشه‌ی فرانسه و دولت مرتجع پروس، در 21 ماه مه 1871 ارتش یک صد وسی هزار نفری فرانسه، از ورسای به سوی پاریس حرکت کرد. این تهاجم در واقع سرآغاز نبردهای شدید "هفته‌ی خونین ماه مه" بود؛ هفته‌ی خونینی که کمونارها، قهرمانانه خیابان به خیابان، خانه به خانه و وجب به وجب در برابر ارتش ارتجاعی بورژوازی جنگیدند. پاریس یک هفته‌ی تمام از خون کارگران و زحمتکشان پاریس سرخ، و از آتش توپ‌ها و تفنگ‌ها روشن شد. آخرین کمونارها در برابر دیوار گورستان پرلاشز تیرباران شدند.
▪️سرکوب کموناردهای پاریس در سال 1871 وحشتناک بود. تعداد بیشماری روی همان باریکاد ها تیرباران شدند. تعداد بیشماری زن اسلحه بدست بلافاصله تیرباران شدند. هزاران زن دستگیر و به "دادگاه شوراهای جنگ" تحویل داده شدند. بیست و نه زن به کار اجباری محکوم شده و بیست نفر از زنان را در دژهای نظامی زندانی کردند و شانزده نفر مجبور به خروج از کشور شدند. در مجموع 13700 زن و مرد را زندانی کردند که مدت زندان برای بعضی از آنها 9 سال طول کشید.
▪️روز28 ماه مه 1871، کمون پاریس بعد از 72 روز، زیر آتش دشمن آزادی و برابری، سقوط کرد، و پاریس به زیر تیغ ارتجاع افتاد.
🖌گردآوری شده از اینترنت - ۱۸ مارس ۲۰۱۸ / ۲۷ اسفند۱۳۹۶
منبع: کانال تجربه نوشتن
https://t.me/khamahangy/11933
@khamahangy
Telegram
كميته هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي کارگري
🚩 یکصد و چهل و هفت سال پیش، یعنی در ١٨ مارس ١٨٧١ کمون پاریس متولد شد.
@khamahangy
@khamahangy