كميته هماهنگی برای كمك به ايجاد تشكل های کارگری

🎥 در بیست و یکمین شنبه اعتراضات #جلیقه‌زردها در پاریس، معترضان شعار #انقلاب سر دادند.

#اکت_بیست_و_یکم

https://t.center/khamahangy

گزارش: هم اکنون، یکشنبه اکت هیجدهم #جلیقه‌زردها در پاریس پایتخت #فرانسە

ساعت نزديك به يك ظهر است و در خيابان #شانزليزه، در تقاطع ميدان شانزليزه به طرف ميدان #كنكورد هزاران پليس ضد شورش با تانك هاى نفربر و ماشين هاى آبپاش آماده هستند و جلو حركت را سد كردند و در حال مذاكره هستند كه راه را باز كنید و آنها اخطار مى دهند كه جلو نيایید...
ببینید ادامه گزارش را از پاریس

https://t.center/khamahangy

🚩 تظاهرات #جلیقه‌زردها در شهر «بوردو» و یورش پلیس بە آنها. شهر بوردو از جملە شهرهای #فرانسە است کە تاکنون شاهد برگزاری تظاهرات وسیع ضد دولتی نبودە است.

https://t.center/khamahangy

👆 ببینید تظاهرات و سر دادن شعارهای #ضد_کاپیتالیستی جلیقه‌زردها در خیابان های #پاریس / امروز ۱۶ فوریه ۲۰۱۹ برابر با ۲۷ بهمن ۱۳۹۷ در چهاردهمین شنبه اعتراض های #جلیقه‌زردها به نظام سرمایه‌داری در فرانسه

#اکت_۱۴

https://t.center/khamahangy

🚩 امروز در سیزدهمین شنبه اعتراض به نظام #سرمایه_داری و دولت بورژوایی امانوئل مکرون، بار دیگر #جلیقه‌زردها در پاریس و شهرهای دیگر فرانسه بە خیابان‌ها آمدند.

لباسی کە فرانسە بر تن کردە می رود تا بنیان دولت اعیان و اشراف را بر باد دهد.

تصاویری از تظاهرات امروز #جلیقه‌زردها در پاریس را از کانال جنبش جلیقه زردها ببینید👇👇

@khamahangy

🚩 سیزدهمین شنبه اعتراضات #جلیقه_زردها در پاریس.

امروز در سیزدهمین شنبه اعتراض به نظام #سرمایه_داری و دولت بورژوایی امانوئل مکرون، بار دیگر #جلیقه‌زردها در پاریس و شهرهای دیگر فرانسه بە خیابان‌ها آمدند.

لباسی کە فرانسە بر تن کردە می رود تا بنیان دولت اعیان و اشراف را بر باد دهد.

@khamahangy

📷 جلیقەزردها در #بوردو - فرانسه؛ عکس از «لویس موگن»

🚩🚩🚩🚩🚩

▪️جنبش #جلیقه‌زردها و جنبش های اینچنینی بسترهای قرارداد اجتماعی را تغییر کاربری داده و از مرکزیت نهادها و کارخانه به خیابان و شهر کشانده اند. این به معنی امتناع از ایستادن در موقعیت چانه زنی و مذاکره است. نشانی از اینکه پیشروی نظری و عملی در توسعه یافته ترین کشورهای سرمایه داری هم با وساطت و چانه زنی امکان ناپذیر است. آنچه منطق جنبش های افقی ست امتناع از درخواست و رفتن به سمت به چنگ آوردن است. آفرینش موقعیت خارج از قراردادهای جامعه مدنی و و بازنمایی آنها در دموکراسی صوری ست، چون همگی آنها پیشاپیش از بین رفته اند.

https://t.center/khamahangy

🔻 از پلاکاردهای تجمع های #جلیقه‌زردها در #پاریس:

«هی بچه پولدارها! لباساتون رو مرتب كنين؛ ما می‌خوايم در مراسم تدفينِ سرمايه‌داری، با چشمایِ باز شركت كنيم.»

https://t.center/khamahangy

بر اساس خبر منتشر شده در کانال جنبش #جلیقە_زردها ، به در خواست کنفدراسیون عمومی کار (cgt) فردا پنجم فوریه، بسیاری از شرکت های عمومی و خصوصی از جمله شرکت حمل و نقل بین شهری (sncf) شرکت حمل و نقل داخل شهری ( ratp) مدارس، بخش بهداشت و سلامت، پست و غیره، دست به یک #اعتصاب_سراسری خواهند زد و تظاهرات و میتینگ های زیادی را در شهرهای مختلف #فرانسه برگزار خواهند کرد.

بسیاری از رهبران #جلیقه‌زردها با این درخواست اعلام همبستگی کرده و از جلیقه زردها خواسته اند که به اعتصابات و تظاهرات بپیوندند.

https://t.center/khamahangy

🖌 بیانیه شوراهای مردمی #جلیقه‌زردها

«مباحثه‌ی بزرگ ملی» ماکرون یک حقه‌بازی بزرگ است!

از اوایل ماه دسامبر تا امروز، شوراهای مردمی و مجامع عمومی متعددی در فرانسه تشکیل شده‌اند. در روزهای ۲۶ و ۲۷ ژانویه و به دعوت شورای کومرسی حدود ۳۵۰ نفر از بیش از ۷۵ شورای مردمی محلی برای گفتگو و سازماندهی در کومرسی جمع شدند. در بخش‌هایی از متن #شورای_کومرسی آمده است:

ما از تاریخ ۱۷ نوامبر، در سراسر کشور، از کوچک‌ترین روستا تا بزرگ‌ترین شهر، علیه جامعه‌ای خشونت‌بار، ناعادلانه و تحمل‌ناپذیر قیام کرده‌ایم. شورش ما، شورش علیه گرانی، ناپایداری شغلی و معیشتی و فقر است. ما خواستار زندگی‌ای شرافتمندانه برای نزدیکان، خانواده و فرزندان خود هستیم. شرم‎آور است که دارایی ۲۶ میلیاردر معادل دارایی نیمی از جمعیت جهان باشد. به جای فلاکت، ثروت را تقسیم کنیم و به نابرابری‌های اجتماعی پایان دهیم. ما خواستار افزایش فوری دستمزدها، حق بیکاری و تأمین اجتماعی، کمک‌هزینه‌ها و مستمری‌ها و نیز حق بی‌قید و شرط برخورداری از مسکن، بهداشت و درمان، آموزش و خدمات اجتماعی رایگان هستیم.

برای رسیدن به این حقوق است که هر روز فلکه‌ها را اشغال می‌کنیم، حرکت‌های اعتراضی و تظاهرات سازمان می‌دهیم و همه جا مشغول بحث و جدل هستیم. با جلیقه‌های زردمان، صاحب صدا و کلامی می‌شویم که هرگز نداشتیم. اما پاسخ حکومت سرکوب، تحقیر و افترا است. چند کشته و هزاران مجروح، استفاده‌ی گسترده از سلاح‌هایی که تیرهایشان دست و پا قطع می‌کنند، چشم از حدقه در‌می‌آورند و تن و روان را مجروح می‌کنند. بیش از هزار نفر خودکامانه دستگیر و محکوم شدند. و اکنون قانون جدید «ضد خرابکاری» آشکارا قصد دارد ما را از تظاهرات کردن باز دارد. ما هرگونه خشونت را محکوم می‌کنیم؛ چه از جانب نیروهای انتظامی باشد چه از جانب چند گروه کوچک خشن. اما هیچ‌یک از این‌ها نمی‌تواند سد راه ما شود.

«مباحثه‌ی بزرگ ملی» ماکرون یک حقه‌بازی بزرگ است. یک کارزار تبلیغاتی برای حکومت که از خواست ما برای گفتگو و تصمیم‌گیری سوءاستفاده می‌کند. دموکراسی حقیقی را ما در شوراهایمان و در فلکه‌ها به کار می‌آوریم. دموکراسی‌ای که نه در استودیوهای تلویزیونی یافت می‌شود و نه در به اصطلاح میزگردهایی که از سوی ماکرون برگزار می‌شوند. پس از آن‌که ما را دشنام داد و کمتر از هیچ خواند، ماکرون اکنون ما را چون جمعیتی آکنده از نفرت، فاشیست‌مآباب و بیگانه‌هراس معرفی می‌کند. اما کاملاً عکس این تصویر هستیم، ما به با هم بودن با وجود تفاوت‌ها می‌بالیم بدان امید که جامعه‌ای همبسته بسازیم.

تنوع در بحث‌ها نقطه‌ی قوت ماست. در حال حاضر صدها شورا مشغول طرح و ارائه‌ی مطالبات ویژه‌ی خود هستند. این مطالبات، دموکراسی واقعی، عدالت اجتماعی و مالیاتی، شرایط کار، عدالت زیست‌محیطی و آب و هوایی و پایان دادن به انواع تبعیض‌ها را دربرمی‌گیرند. در میان مطالبات و طر‌ح‌های استراتژیکی که بیش از دیگران مورد توجه‌اند، این مطالبات و طرح‌ها را می‌یابیم: ریشه‌کنی فقر و فلاکت در هر شکل آن، دگرگونی نهادها (رفراندوم به ابتکار شهروندان، مجلس مؤسسان، پایان دادن به امتیازات ویژه‌ی نمایندگان و منتخبان…)، گذار زیست‌محیطی (ناپایداری انرژی‌ها، آلاینده‌های صنعتی …) برابری، در شمار آوردن و رسیدگی به همگان فارغ از ملیتشان (معلولین، برابری زن و مرد، رسیدگی به محله‌های فقیرنشین، به مناطق روستایی، به قلمروهای فرادریایی فرانسه …)

منبع: سایت میدان

https://t.center/khamahangy

🚩 جلیقه‌زردها و احیای #ادبیات_کارگری در فرانسه

فرانسه، یکی از سه قدرت برتر اروپا دستخوش اعتراض ‌های اجتماعی شده است. معترضان از حاشیه‌نشینان فرانسه‌اند که هر هفته خشم خود را از بی‌توجهی دولت به خدمات رفاهی بیان می‌کنند.
این فرانسه است: بخشی از سیاست روز در کف خیابان و در یک نمایش خیابانی رقم می‌خورد.

ادوارد لوئی، نویسنده رمان «چه کسی پدرم را کشت» می‌گوید: «وقتی برای اولین بار #جلیقه‌زردها را دیدم، بلافاصله چهره‌های معترضان به نظرم آشنا آمد. کسانی که می‌گویند نمی‌توانم اجاره ماهانه‌ام را بپردازم یا می‌گویند نمی‌توانم هر روز یک وعده غذای گرم بخورم.» لوئی که در یک خانواده کارگری در یک روستای دورافتاده در فرانسه پرورش پیدا کرده، می گوید:

«پدرم فقط ۵۰ سال دارد. بعد از آنکه سر کارش دچار سانحه شد، دیگر نتوانست درست راه برود. بیماری قلبی هم دارد. با این‌حال دولت فرانسه او را وادار کرد که دوباره سر کار برود. اگر تمکین نمی‌کرد، ماهانه‌اش را قطع می‌کردند. بدیلی که دولت مقابل او قرار داد ساده بود: یا می‌روی سر کار یا می‌میری. چون پولی دیگر در کار نیست.»

«چه کسی پدرم کشت»، نخستین رمان این نویسنده فرانسوی به زبان‌های انگلیسی و آلمانی هم ترجمه شده است. این رمان با این جمله آغاز می‌شود: «از دوران کودکی‌ام حتی یک خاطره خوش به یاد ندارم.»

ادوارد لویی می گوید:
«در انقلاب فرانسه هم، چنین بود. آنچه که مردم را به خیابان‌ها می‌آورد تنگناهای معیشتی است. وقتی که به اندازه کافی پول برای غذا یا مسکن نداری یا نمی‌توانی چشم‌انداز بهتری برای بچه‌هایت تصور کنی، به خیابان می‌آیی.»

انسان‌های حاشیه‌نشینی که در روستاها و شهرهای دورافتاده زندگی می‌کنند با سرگذشت‌ها، مشکلات و درگیری‌های روزانه‌شان جایی در گفتمان فرهنگی مسلط و رسمیت یافته ندارند. مثل این است که این انسان‌ها وجود ندارند. ادوارد لوئی می‌گوید می‌خواهد با ادبیات داستانی بیانگر احوال این مردمان باشد – احیای ادبیات کارگری با یک بیان شخصی:

«این دنیایی است که من در آن پرورش پیدا کرده‌ام و آن را می‌شناسم. تلاش می‌کنم در داستان‌هایم جایی بدهم به چهره‌‌‌ها و جسم انسان‌هایی که در کنار آن‌ها بزرگ شده‌ام.»

این نوع ادبیات در ایران پیشینه‌ای دراز دارد: جنوب گرسنه و سوزان در «ترس و لرز» غلامحسین ساعدی، زندگی تب‌آلود روستائیان از زمین‌کنده شده در «زائری زیر باران» احمد محمود و همه قهرمان زخمی در «تابستان همان سال» ناصر تقوایی.
(تهیه شده از اینترنت)

https://t.center/khamahangy