🔹نوشتههای دریافتی
🔹▫️ دربارهی فلسطین
▫️ میراثداران فاشیسم و آسیبشناسی جنبشهای فلسطینی18 فوریه 2024
نوشتهی:
اقبال احمدترجمهی: س. ر. جوزی
🔸 آنچه در مطلب پیش رو میخوانید یک سخنرانی و یک جستار از
اقبال احمد است: «
سخنرانی 1982» و نوشتهای با عنوان «
تفاوتهای دردناک سازمان آزادیبخش فلسطین و کنگرهی ملی آفریقا».
احمد در سخنرانی شورانگیز 1982 ماهیت اسرائیل را بیهیچ لکنتی آشکار میکند و آن را میراثدار راستین فاشیسم هیتلر و موسولینی برمیشمارد. او هدف میراث فاشیسم را با صراحت به زبان میآورد: «نخست، هدف استعمار است؛ و دوم، هدف تسخیر است.» شاید درک واقعیت سخنان
احمد در جهان امروز بسیار سادهتر از زمانهی خودش است، هرچه باشد فاشیسم بیپروا و عریان در رسانهها نیز خودی نشان میدهد و به برتریخواهی افتخار میکند. حتی سازمانهای بینالمللی نیز توان دفاع از اسرائیل را از دست دادهاند. با این همه صورتبندی
احمد همچنان دقیق و روشنگر است و به فهم وضعیت فلسطین یاری میرساند.
🔸 متن دوم برای آنانی که دلسپردهی آرمان فلسطین هستند، بهویژه مایی که در ایران زیست میکنیم و از نزدیک با پدیدهی «محور مقاومت» آشناییم، اهمیت بیشتری دارد. محور مقاومت نامی است برای اقتصاد سیاسی بدیلهای دروغین، کالاسازی آرمان رهایی و فروکاست مقاومت به تبلیغات تجاری و از این رو مستعد تبدیلشدن به موضوع مناقصه.
احمد در این متن درخشان سازوکار داخلی ساف (سازماندهی مبتنی بر کیش شخصیت و وابسته به پول حامیان مالی خارجی) را در برابر سازماندهی کمونیستی کنگرهی ملی آفریقا میگذارد و پیشگویانه از سرنوشت محتوم آن سخن میگوید.
🔸 در ماههای اخیر گفتمان محور مقاومت در ایران کوشید همهی اقدامات و رخدادها را پیروزیای برای خود تفسیر کند و در محافل خصوصی سخن از قطعیت پیروزی بود، فارغ از شمار کشتهها و حتی مرگ همهی مردم غزه. به بیان دیگر، در معادلات شکست و پیروزی، جان مردمان غزه هیچ تاثیری نداشت: «اگر تعداد کشتهها را کنار بگذاریم، حماس هیچ جا شکست نخورد.» با این همه تردیدی نیست که در برههی کنونی ایستادن در کنار آرمان فلسطین اهمیتی تاریخی دارد، اما پرسشها و مسائلی اساسی پیش روی ما گذاشته شده که بازخوانی کسانی چون
اقبال احمد را بیش از پیش ضروری میکند...
🔹متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید:https://wp.me/p9vUft-3Wk#اقبال_احمد #س_ر_جوزی #فلسطین #استعمار #میراثداران_فاشیسم👇🏽🖋@naghd_com