انجمن آنتی‌تئیست‌های‌ ایران

انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران

گر بر فَلَکم دست بُدی چون یزدان


خداباوران را می‌توان به دو دسته‌ تقسیم کرد، برخی بر این باورند که این جهان برای انسان آفریده شده و برخی انسان را هدف آفرینش نمی‌دانند
این دو گروه به دو پرسش متفاوت باید پاسخ دهند

اگر کسی به خداوند و خلقت باور داشته باشد ولی نپذیرد که این جهان برای انسان‌ها آفریده شده است باید بپرسد پس چرا خداوند انسان را در این جهان پر از درد و رنج آفریده است؟
اگر کسی بگوید خداوند این جهان را برای انسان‌ها آفریده باید بگوید پس چرا جهان را این چنین آفریده است؟

رباعی‌خیام انسان‌محور است و طالب جهانی است که با خواست و نیازهای انسان همخوان باشد. اگر خداوندی در کار است، چرا چنین نکرده و نمی‌کند؟

از میان خداباوران آن دسته که هدف آفرینش را انسان یا امور مربوط به انسان می‌دانند کار دشوارتری در پاسخ به #مسئله‌‌شر دارند. اگر انسان هدف آفرینش است، جهان باید خانه‌ای امن و مناسب برای او باشد نه بستری بیگانه یا نامهربان که آکنده از درد و رنج است

برای آن دسته از خداباوران که هدف از آفرینش را انسان نمی‌دانند و جایگاهی محوری برای انسان قائل نیستند، درد و رنج انسان در کنار دیگر حیوانات نتیجه‌ برنامه‌ و هدف خداوندی است و از بین بردن درد و رنج در این برنامه و اهداف اولویت یا اهمیت نداشته است. این دسته از خداباوران نمی‌توانند بر اشتراک اخلاقی میان ما و خداوند سخن بگویند و بر خیرمطلق بودن خداوند تاکید کنند. چرا که اگر خداوند خیر مطلق بود به درد و رنج موجوداتی که آفریده بی‌توجه نمی‌بود، به عبارتی اگر خیرمطلق بود جهانی می‌آفرید که در آن به آسانی می‌توانستیم به کام دل برسیم و درد نکشیده و رنج‌اندود نشویم

البته خداوند می‌توانست انسان را بشکل کاملا متفاوتی بیافریند:
برداشتمی من این بشر را ز میان
اگر انسان موجود را از بین ببرد و نوع دیگری از انسان بیافریند، در آن حالت انسان یا توان تعقل داشته یا نخواهد داشت. اگر داشته باشد همچنان می‌تواند چنین پرسشی را طرح کند و اگر نداشته باشد و تنها توان درک درد را داشته باشد همانند دیگر جانوران خواهد بود و همچنان این پرسش باقی است که چرا خداوند باید در چنان حالتی به شکلی برنامه بریزد و هدف خود را پیگیری کند که یک سری جاندار که توان درک درد و رنج دارند خلق شوند و سپس درد بکشند و رنج ببرند.  

اگر خدای آفریننده‌هستی هم وجود داشته باشد، با توجه به فراوانی درد و رنج در این هستی، دلیل او برای آفرینش هستی هر چه باشد، از بین بردن درد و رنج بشر و آسودگی آدمی دلیل آن نیست

شخص‌ خداباور دستکم باید بپذیرد که انسان و احساساتش برای خداوند در اولویت نیست که اگر بود به جای آفرینش این هستی، هستی دیگری می‌آفرید که در آن بتوان به سادگی از درد و رنج رهید و به کام دل رسید

#پایان


Join Us ☞ @iranian_antitheists

انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران

گر بر فَلَکم دست بُدی چون یزدان


گر بر فَلَکَم دست بُدی چون یزدان
برداشتمی من این فلک را ز میان

از نو فلک دگر چُنان ساختمی
کازاده به کامِ دل رسیدی آسان

خیام در این رباعی، این مسئله را که به #مسئله‌‌شر مشهور است به بهترین شکل ممکن طرح می‌کند. او می‌گوید اگر من جای خداوند بودم جهان موجود را نابود می‌کردم و از نو جهان دیگری می‌آفریدم که در آن رنج و دردی وجود نمی‌داشت

#خیام، پرسپکتیو انسانی را در مواجهه با جهان پررنگ می‌کند، برخلاف بسیاری از دینداران که در مواجهه با #مسئله‌‌شر سعی در زیرسوال بردن پرسپکتیو انسانی دارند
ما انسان‌ها در این جهان پر از درد و رنج زندگی می‌کنیم و کسی نمی‌تواند درد و رنج و گستردگی آن را انکار کند، مگر اینکه دچار توهم و هذیان باشد که آن هم درد و رنجی است که انکارکننده به آن مبتلاست
#خیام با اتکای به این نکته و با تاکید بر پرسپکتیو انسانی می‌گوید اگر من به جای خدا بودم، جهانی می‌آفریدم که انسانها در آن درد و رنج نکشند
در این رباعی به جای توجیه وجود شر برغم خداوندی همه‌کارتوان، همه‌چیزدان و خیرمطلق، نفس خلق این جهان زیر سوال می‌رود.
اگر خدا اختیار داشته جهان را خلق کند و مجبور نبوده است چرا باید چنین جهانی خلق کند؟

اگر مختار به خلق آن بوده، مختار به نابودی آن‌هم هست. پس  می‌توانست به جای خلق این جهان، جهانی بیافریند که در آن درد و رنجی نباشد و یا می‌تواند این جهان را نابود کند و جهانی از نو بیافریند که در آن درد و رنجی نباشد.

اگر خداوند همه‌کارتوان و همه‌چیزدان و خیرمطلق است چرا این جهان را با این ویژگی‌ها آفریده است؟

و اگر خداوند همه‌کارتوان و همه‌چیزدان و خیرمطلق است چرا این جهان را نابود نمی‌کند و به درد و رنج فراگیر جانداران پایان نمی‌دهد؟ و چرا جهان دیگری نمی‌سازد که در آن خبری از درد و رنج نباشد؟


اگر خداوندی این جهان را آفریده، دلیلی برای آفرینش این جهان داشته و برای عملی کردن برنامه‌ها و اهدافش این کار را کرده است. آیا عملی کردن برنامه‌ها و اهداف بدون توجه به درد و رنج انسان‌ها، با خیرمطلق بودن خداوند همخوان است؟

#ادامه‌دارد


Join Us ☞ @iranian_antitheists

انجمن آنتی‌تئیست‌های ایران


#تناقضات‌منطقی فرض وجود #خدا (#قسمت‌چهارم)


× #تناقض‌شر، یکی دیگر از تناقضات لاینحلی است که فرض وجود خدای عادل و نیک مطلق به همراه می‌آورد.

• تبیین اپیکور، فیلسوف برجسته یونانی، چنین است:

× چرا شر در جهان وجود دارد؟
• رابطه‌ی بین شرارت‌جهان و وجود خدا، منطقا از چهار حالت خارج نیست:

۱) خدا می‌خواهد و می‌تواند شر را نابود کند
• پس چرا شر در جهان وجود دارد؟

۲) خدا می‌خواهد اما نمی‌تواند
• پس این خدا عاجز و ناتوان است

۳) خدا می‌تواند شر را نابود کند، اما نمی‌خواهد
• پس این خدا خود موجود شروری است

۴) خدا نه می‌خواهد و نه می‌تواند
• پس این خدا هم عاجز است و هم شرور

از زمان #اپیکور بیش از دو هزار و سیصد سال می‌گذرد و تا کنون هیچ پاسخ درخوری از سوی متألهین و خداباوران به این تناقض داده نشده است.

تلاش برای حل #مسئله‌‌شر، فیلسوفانی مانند #لایب‌نیتس را بدان جا کشاند که اصلاً وجود شر را انکار کنند و ادعا کنند که این جهان موجود، بهترین جهان ممکنی است که خدا آفریده است.
اگر شری در این دنیا هست، این به دلیل نقص شناخت ماست که آن چیز را شر می‌دانیم.

به تعبیر #اسپینوزا، اگر ما سلسله زنجیره علل را می‌دانستیم، متوجه می‌شدیم که آنچه در جز، شرورانه و غیرمنصفانه به نظر می‌رسد، در رابطه با کل خیر و نیک است و به صلاح تمامی کلیت جهان است.


البته اصالتا این استدلال به #رواقیون تعلق دارد زیرا آن‌ها جهان را یک کلیت کامل و هماهنگ می‌دیدند و به همین خاطر ترویج می‌کردند که انسان باید شرارت‌های بیرونی را به عنوان تقدیر خود بپذیرد و آرامش درونی‌اش را به خاطر آن برهم نزند


اگر این جهان، بهترین جهان ممکنی باشد که خدا آفریده است، پس به تناقض شر پاسخ داده شده است (البته به این معنا نیست که چیزی اثبات شده است).

به لحاظ تجربی با وجود انبوه بلایا و شرارت‌ها، این یک ادعای بی‌نهایت #گزاف و شاید توهین به شعور ما باشد که بگوئیم جهان ممکن، بهترین جهان قابل تصور است.

منطقا، کسی نمی‌تواند به وجود بهشت معتقد باشد و همچنان قبول داشته باشد که این جهان بهترین جهان ممکن است، زیرا عملا قبول کرده است که جهان ما از بهشت بهتر است!



× اما به لحاظ منطقی هم می‌توان به این ادعای گزاف پاسخ داد.

ادعای اینکه جهان، بهترین جهان ممکن است، اگرچه شرارت در جهان را انکار می‌کند (و بنیادا این پاسخ هیچ‌چیزی جز انکار شر نیست)، اما همراه با آن بسیاری چیزهای دیگر را هم که متألهین و خداباوران به آن اعتقاد دارند را نیز انکار می‌کند.

× در این صورت، #اراده و #مسئولیت از انسان سلب می‌شود، زیرا همه‌ اعمال ما بهترین اعمالی هستند که ممکن است انجام شود، زیرا دنیای بهتری که ما در آن اعمال دیگری انجام داده باشیم، قابل تصور نیست.

ו پس آزمون و محاکمه‌ الهی عبث و غیرمنصفانه است.


چگونه چنین تناقضات آشکاری کمابیش از چشم مردم عادی پنهان مانده است؟


در هر حال، انسان اگر بخواهد به چیزی باور داشته باشد، تمایل فریب خویش و انکار قدرت عقل خود را داراست.

مشکل اینجاست که عامه‌ی مردم، به این موضوعات اصلا فکر نمی‌کنند و متألهین حقه‌باز نیز صرفا با سخنان و عبارت پردازی‌های توخالی، عجز و ناتوانی واقعی خود را کتمان می‌کنند.


💢 از تمام این‌ها می‌توان نتیجه گرفت که فرض وجود #خدای‌کامل و بی‌کران، تناقض‌آمیز و ناممکن است.

نه تنها ما هیچ مدرک و دلیلی، چه #عقلی و چه #تجربی، برای پذیرش وجود خدا نداریم، بلکه اصلا چنین فرضی (دست کم آن‌طور که مذهبیون قبول دارند) منطقا متناقض‌نماست.


البته فرض وجود خدایی که شرور باشد، بی‌دلیل کار انجام دهد و یا اینکه انسان اراده‌ای نداشته باشد، منطقا غیرممکن نیست، اما به طور قطع می‌توان گفت که


🚫 خدای مورد تصور متألهین و پیروان مسیحیت و اسلام، منطقا ناممکن است


#امین‌قضایی

#پایان


‏Join Us ☞ @iranian_antitheists