✅ *روح
ایران جاویدان است*
یادداشتی از:
▫️ استاد حسن انوری
🔹دوستی در نامهای نوشته بود: ترس و غم از این است که -دور باد و مباد– از تن رنجور
ایران زمین، پارهای دیگر جدا کنند... ؛ در پاسخ نوشتم:
ایران، کوه، زمین، دره و خاک نیست که پارهای از آن جدا کنند.
ایران زبان فارسی، جشن نوروز، شاهنامۀ فردوسی، غزل مولانا، گلستان و غزل سعدی، غزل حافظ، آثار نظامی و خاقانی و آثار هزاران شاعر و نویسندۀ دیگر است.
ایران هزاران ضربالمثل فارسی است که در جهان میان زبانها، یگانه است.
ایران هزاران دوبیتی است که گویندۀ آنها معلوم نیست و از درون روح
فرهنگ ایران تراويده است.
ایران این دوبیتی و نظایر آن است:
درختی سبز در کوه و کمر بی / که بار و برگ آن پیوستهتر بی
هر آن مادر که فرزندش سفر بی / همیشه آن درختش در نظر بی
ایران این بیت حافظ است:
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریدۀ عالم دوام ما
🔸مگر در زمان حافظ،
ایران یکپارچه بود؟ در حالی که روحش در اوج بود و شاعری هدیه بشریت کرد که شاعران جهان در مقابلش سر خم میکنند.
🔅امید آن هست که در آینده، روح نیرومند
ایران، خاک آن را از لب جیحون، که تیر آرش در آنجا بر تنۀ درخت گردویی فرونشست، تا کنار دجله، آنجا که باربد نغمههای جادویی سر میداد، یکپارچه کند؛ اگر هم نشد غمی نیست. روح
ایران جاویدان است و فروغ آن پیوسته بر آفاق خواهد تابید و پیوسته زنان و مردانی هدیه بشریت خواهد کرد که مایۀ افتخار نسل آدمی خواهند بود. یکی از آخرین آنان در همین روزگار ما مریم میرزاخانی بود.
اول آبان ۱۴۰۰
بخارا / شماره ۱۴۷ آذر – دی ۱۴۰۰
@Gahnevise#حسن_انوری #ایران #نوروز #زبان_فارسی #فرهنگ_ایران