Смотреть в Telegram
گاه‌نقد آیینه
با خود ببر مرا به جهانی که مال ماست آنجا که رنگ آینه، رنگ خیال ماست آنجا که آسمانِ بلندش کبوتری است باغ بهشت و بام ابد زیر بال ماست خیام کوزه می‌شکند، مست می‌شویم عطار می‌گزد لب خود را وبال ماست سعدی حدیث چشم تو را شعر می‌کند حافظ مدام درصدد بسط فال ماست…
درود!

شاعر با به کارگیری ترکیبات وهم انگیز رنگ آینه و رنگ خیال ِ بیدلانه می‌خواهد مخاطب خود را به آرمان‌شهر خيالی خود ببرد.

دو نکته ساختگی شاعر برایم جالب بود و علامت "؟" در ذهنم ايجاد کرد.
اول اینکه خیام کی کوزه شکسته و بعد عطار کجا لب گزیده؟!

دست مریزاد به شاعر گرامی!
Telegram Center
Telegram Center
Канал