با سلام و روز به خیر
شاعر هم به وزن مسلط است و هم واژگان را خوب می شناسد. مفهوم شعر را درک کرده و اصطلاحا در تمام غزل، نظم عمودی شعر را حفظ کرده است اما چیزی که در این شعر مرا به خود کشاند، تناسب وزن با محتوا بود. از دید فرمالیستی و دقیق تر فرمالیسم ارگانیک، تمام اجزای یک اثر هنری باید متناسب با هم باشند تا تشکیل یک ارگان واحد و هماهنگ بدهد. وزن انتخابی، مفهوم که حول وصال است و شادی؛ واژگان و البته تصاویر ناب در بعضی ابیات. مثلا در بیت پنجم (ترانه خون شد و از ...) اگر از ناروانی وزن در انتهای بیت بگذریم (که شاید اشتباه از خوانش من باشد) یا تصاویر بیت هفتم و هشتم که ای کاش در ابیات بیشتری این تصاویر زیبا را می دیدیم. در کل شعری است جاندار که از خواندن آن لذت بردم.

حامد نقدی