ایست‌گاه اندیشه‌ورزی| فریبا نبی‌زاده

خلق اثری هنری

سال سوم دبیرستان بودم. بغل دستیم با بغل دستیش که سمت پنجره نشسته بود در گوشی حرف می‌زدند جوری که من نشنوم. منم ناراحت شدم. خودکار قرمز و آبی را برداشتم و شروع کردم روی سطح سفید میز خط کشیدن. آنقدر غرق در افکارم بودم که متوجه حضور دبیر تاریخ سرکلاس نشدم. با سرعت به خط کشیدن ادامه دادم. معلم آمد بالای سرم و با عصبانیت گفت: چکار می‌کنی؟
منو میگی از ترس خودکارها را گذاشتم روی میز و خودم را کشیدم عقب.
معلم گفت: «بهتر است بروی بیرون از کلاس تا بادی به سرت بخورد.»
با شرمندگی از کلاس بیرون رفتم و تا آخر زنگ تاریخ پشت در کلاس ایستادم.

پ.ن: با دیدن این کلیپ، یاد خاطره‌ی از مدرسه افتادم. اما خدایی جلوی خلاقیت‌ام را گرفتند وگرنه یک اثر هنری می‌کشیدم.

#پاره‌نویسی
#خاطره_نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

وقتی دعوت دوست جانی را لبیک می‌گویی🌺

سیرتحول پرتره عکاسی در آثار هنرمندان

اون جمجمه خیلی تامل‌برانگیز است.

ساعاتی خوش
با دوست عزیزم میترا سالاری نازنین♥️

حضور در موزه هنرهای معاصر ایران
آثار پرتره نگاری هنرمندان داخلی و خارجی
نمایشگاه چشم در چشم استاد فرخ شایسته
۲۶ آبان ۱۴۰۳

کامنت‌نوبسی

همیشه نوشتن پیام زیر پست را دوست داشتم به خصوص از وقتی که با مدرسه‌ی نویسندگی و آموزه‌های استاد کلانتری آشنا شدم.
همیشه تاکید بر این بود که کامنت نویسی باعث می‌شود تا دیگران با نقطه نظرتان آشنا شوند و کمک می‌کند به بهتر دیده شدن‌تان.
کامنتی که به دور از شتاب‌زدگی باشد یعنی بافکر و درایت درباره‌ی موضوع مربوطه نوشته شود می‌تواند مخاطب ارگانیک برای‌تان به ارمغان بیاورد.
علاوه بر این‌که دوستان خوبی پیدا می‌کنید که در رابطه با کاری که انجام می‌دهید ارتباطات کاری بهتری شکل می‌گیرد، تمرین خوبی برای تقویت مهارت نویسندگی است و اعتبارآفرین است.
بهترین روش برای کامنت گذاشتن که به دور از شتابزدگی و به قول جلال آل احمد «ارزیابی شتاب‌زده» باشد این است:
اول متن را خوب بخوانیم، کمی درنگ کنیم. حتی از نظر زمانی کمی فاصله بگیریم و با فکر درست نظر دهیم. چون یک کامنت خوب می‌تواند کمک کننده و آموزنده برای خوانندگان آن پست باشد.
پس توجه کنیم تا از ثبت کامنت های بی‌ربط، خنثی و شتاب‌زده بپرهیزیم.

پ.ن: کامنت یک پیام فکر شده است، فرصتی برای اندیشیدن.

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

#روزگفتار

🎤فریبا نبی‌زاده
شنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۳

اولین روز شروع خوانش کتاب
#آخرین_انار_دنیا

https://t.center/faribanabizadeh

امروز ساعت ۶ صبح حین خوانش گروهی کتاب «ملت عشق» به جمله‌ای از زبان شمس برخوردم که اولین بار دو هفته‌ی پیش یکی از دوستان کلاس نویسندگی خلاق بعنوان تمرین باهم‌نویسی داده بودند و من معنایش را در گوگل عزیز جویا شدم.

براستی ذهن انسان چاوشگر است. آنقدر به دنبال دانسته‌ها و ندانسته‌ها می‌گردد تا جان کلام برای‌مان کاملا آشنا شود و اصطلاحا جا بیفتد.

جمله قصار:

«بگذار بر پشت زین خود معتبر بمانم تو در کلبه‌ و خیمه‌ی خود باز بمان.»

                         یوهان ولفگانگ گوته

برشی از کتاب:
اونجایی که پدر شمس به او می‌گوید:
«من از این رفتار تو سر در نمیارم. چرا قبول نمی‌کنی مثل من و مادرت یه آدم معمولی هستی پسرم؟ ...»
شمس:
«پدر، من با بچه‌های دیگه‌تون فرق دارم. من قویی هستم که بین مرغ‌ها بزرگ شده. مرغ خونگی نیستم که تمام عمرم رو توی مرغدونی بگذرونم. آبی که شماها رو می‌ترسونه، به من عمر دوباره می‌ده. برعکس شماها من شنا کردن بلدم و یه روز این کار رو می‌کنم. خونه‌ی من اقیانوسه.
اگه همراهم هستین با من به اقیانوس بیاین. اگه نیستین، آنقدر در کارم دخالت نکنین و در همون لانه‌تون بمونین.»

این عبارت پایانی، مضمون همان جمله‌ی نغز گوته است.

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

#پادکست
#روزگفتار

🎤 فریبا نبی‌زاده
جمعه ۲۵ آبان ۱۴۰۳

https://t.center/faribanabizadeh

این کتاب را فعلا نخر

آیا شما هم از آن دسته افرادی هستین که همیشه انجام یک کار را به بعد موکول می‌کنید؟

همیشه برنامه‌ی رژیم لاغری‌تان را از روز شنبه شروع می‌کنید اما هیچ وقت آن شنبه از راه نمی‌رسد؟

کلی فهرست اولویت‌بندی شده دارید که کارهای مهم را در بالای لیست ردیف کرده‌اید اما از آخر لیست شروع به انجام و تیک زدن آن‌ها می‌کنید؟

خودتان را با خواندن کتاب مشغول می‌کنید تا کمتر بنویسید؟

سرگرم تمیزکاری و آشپزی می‌شوید تا سرپوشی بر اهمال‌کاری خود بگذارید؟

این که انحام کارهای مهم را پشت‌گوش می‌اندازیم نتیجه‌ی کمال‌گرا بودن‌مان نیست.
جان پری در کتاب «این کتاب را فعلا نخر» نشان می‌دهد که ذهن بازیگوش ما انسان‌ها دوست دارد انحام کارهای مهم و فوری را پشت گوش بیاندازد و طفره برود. در واقع نوعی فرداافکنی دارد.

برشی از کتاب:

«هرگز تا فردا به تعویق نینداز کاری را که می‌توانی انجام دهی.» 
                                   مارک تواین

«این، کمال‌گرایی به معنای دقیق کلمه است. منظور از کمال‌گرایی آن نیست که تو واقعا کاری را کامل و یا در حد کمال انجام بدهی. منظور از کمال‌گرایی آن است که تو کارهایی را بپذیری و سپس آن‌ها را بهانه‌ی خیال‌بافی‌های خود کنی پیرامون انجام دادن صد در صد کامل آن کارها.

خیال‌بافی پیرامون کمال صد در صد کارها تا چه حد به طفره رفتن از انجام دادن کارها دامن می‌زند؟

خوب، معلوم است انجام دادن کارها، به طور صد در صد کامل، آسان نیست.(حداقل، من چنین گمان می‌کنم. شاید روزی کاری را صد در صد کامل انجام بدهم و سپس مطمئن شوم که چنین کاری ممکن است.) انجام دادن کارها، به طور صد در صد کامل، احتمالا زمان لازم دارد؛ و البته، شرایطی مناسب.»

کتاب «این کتاب را فعلا نخر» نوشته‌ی جان پری با ترجمه‌ی مسیحا برزگر نشر ذهن آویز به ما کمک می‌کند تا عادت تنبلی و اهمال‌کاری را کنار بگذاریم و محکم و مصمم به کارهای ضروری رسیدگی کنیم.

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

پاییز فصل مهربانی

فصل میوه‌های سرخ و نارنجی

خ -----------» مثل خرمالو
ا ------------»  مثل انار
ک ----------»  مثل کدوحلوایی

فصل خاک نم زده

فصلی تماشایی
                         پاییز مبارک.🍁🍁🍁

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

نبض‌شان را گرفتم؛
اولی پایدار بود و دومی در نوسان. نظم و انگیزه را می‌گویم.

#گزین‌گویه

https://t.center/faribanabizadeh

🍁🍁🍁
🍁
🍁
زندگی برهوتی‌ست

که

امید آن را آباد می‌کند.
🍁
🍁
🍁🍁🍁

#گزین‌گویه

https://t.center/faribanabizadeh

معرفی فیلم  «روی علف‌های خشک» About Dry Grasses

کارگردان: نوری بیلگه جیلان

محصول کشور ترکیه سال ۲۰۲۳

اسم شخصیت اصلی فیلم صامت است.  او معلم هنر در مدرسه‌ای روستایی در آناتولی شرقی است. با همکارش به نام کنان هم خانه هستند. از اوضاع فعلی‌اش ناراضی است. چون به اجبار برای یک دوره‌ی چهار ساله‌ی آموزشی به آن جا منتقل شده و حالا که به پایان این تبعید نزدیک می‌شود لحظه شماری می‌کند تا به استانبول برگردد.
بیشتر فیلم‌برداری در زمستان و زمین پوشیده از برف است. به قول کارگردان این مدل صحنه‌پردازی آن نارصایتی و خستگی شخصیت داستان از وضعیت زندگی در روستای دور افتاده را بیشتر نشان می‌دهد.
صامت و کنان به خشونت جنسی در بین دانش‌آموزان‌شان متهم می‌شوند که برای‌شان قابل هضم نیست. صامت با رفتارهای خشنی که از خودش نشان می‌دهد می‌خواهد بی‌گناهی و قلدری خودش را علیه دانش‌آموزان نشان دهد.
ضمن دیداری که با همکارش نورای داشت شخصیت متزلزل و ضعیف‌اش از نظر اعتقادی نمایان شد. در برابر سوالات ساده‌ی نورای پاسخ درستی نمی داد. بخاطر این که بتواند در نگاه دیگران خودش را قوی جلوه دهد به دوست‌ش کنان که ارتباط تازه‌ای با نورای برقرار کرده بود، خیانت کرد و باعث گسستن این پیوند شد.
در نهایت او بود که با سپری شدن دوره‌ی چهار ساله‌ی خدمتش در روستا آن‌جا را با همه‌ی خاطرات تلخ و شیرین‌ش ترک کرد و به استانبول جایی که فکر می‌کرد به آن‌جا تعلق دارد برگشت.

پ.ن: زندگی جریان دارد، چه راضی باشیم چه ناراضی.

#فیلم
#روی_علف‌های_خشک

https://t.center/faribanabizadeh

شروع هفته را چگونه آغازیدید

امروز شنبه، اولین روز از هفته را راس ساعت ۶ صبح با خوانش جدید کتاب «ملت عشق» از الیف شافاک آغازیدم.

البته نیم ساعت قبل از شروع خوانش آزادنویسی انجام دادم.

وقتی سنگی را در آب پرت می‌کنیم، آب حالت سکون و راکدش را از دست می‌دهد و دیگر مثل گذشته‌اش نیست. متلاطم و پرآشوب می‌شود.
زندگی افراد در سایه‌ی یک عشق پاک، از حالت معمولی و یکنواخت خارج شده و پویا و پرهیجان می‌شود.

برشی از کتاب:

«قلبم در سینه آرام و قرار نداشت. نفس حبس شده‌ام را آرام آرام بیرون دادم. ناخودآگاه یکی از قواعد چهل‌گانه‌ام را به یاد آوردم. تنهایی و عزلت دو مقوله‌ی جدا از هم‌اند. تنها که باشی، راحت می‌توانی خودت را بفریبی و باور کنی که راهت راه درستی است. عزلت برای ما بهتر است. کنج عزلت را که انتخاب کنی تنهایی، ولی احساس تنهایی نمی‌کنی. ولی بهتر از همه این است که کسی را پیدا کنی. کسی که آیینه‌ات باشد. یادت باشد تنها در آیینه‌ی قلب انسانی دیگر است که می‌توانی خودت را و تجلی خدا را در وجودت ببینی.»

پ.ن: اگر علاقه‌مند به خوانش کتاب ملت عشق هستید، می‌توانید از طریق لینک زیر👇

https://www.skyroom.online/ch/eisa164/eisamahdipor

روزهای شنبه تا چهارشنبه ساعت ۶ صبح حضور یابید.

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh

چند شب پیش مهمان داشتیم. بعد از صرف شام دور میز نشسته بودیم و یاد گذشته می‌کردیم. در بیان شیطنت‌های زمان کوچکی پسرم یکی از مهمان‌ها رو کرد به آرش و گفت: «مادر صبوری داشتی.»
اول خوشحال شدم که بعد از ۱۷ سال به عنوان یک مادر صبور مورد تعریف و تمجید قرار گرفتم.
اما خیلی زود از پسرم دفاع کردم و گفتم: «پسرم بچه‌ی تخس و اذیت‌کنی نبود. ورجه ورجه زیاد داشت و انگار فنر زیر پایش بود. در حالی که می‌پرید هیحانات خودش را بیرون می‌ریخت. کاری به کسی نداشت. نه اهل کتک زدن بود نه گاز گرفتن. نه بچه‌های دیگر را هل بدهد.
اتفاقا بسیار مهربان و اجتماعی بود و هر کجا که بچه‌ای را می‌دید به سمت‌ش می‌رفت و با مهربانی دست‌ش را می‌گرفت. بعضی از بچه‌ها استقبال می‌کردند بعضی‌ها هم عقب می‌کشیدند.»

فهمیدم برخی از واژه‌ها به تعبیر خودمان می‌تواند هم بار معنایی مثبت و هم منفی داشته باشد. بستگی دارد در کجا و در مورد چه شخصی بیان شود.

پ.ن: واژه‌ی «صبوری» به معنای شکیبایی، بردباری، خویشتنداری است. یکی از راه‌های مقاومت انسان در برابر دشواری‌های زندگی است.

#پاره‌نویسی

https://t.center/faribanabizadeh