🔰نگاهی کوتاه به زندگی
شهید حسین رضاییحسین رضایی دوازدهم آبان‌ماه ۱۳۳۲ در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای افرینه از توابع شهرستان پلدختر به دنیا آمد.
تا کلاس ششم درس خواند و هم‌زمان با تحصیل، به پدر در کار کشاورزی کمک می‌کرد. بزرگ‌تر که شد بارها به همراه پسرعمویش، شید امیدعلی محمودوند، برای شرکت در تظاهرات علیه رژیم پهلوی به خرم‌آباد رفت.
در سال ۱۳۵۳ بنا بر توصیه پدر با دختر عمویش ازدواج کرد. که حاصل زندگی مشترک‌شان یک دختر و پنج پسر است.
حسین رضایی در کارهای خیر و جهادی که در روستا انجام می‌شد، حضور جدی داشت و مدتی هم به عنوان عضو و رییس شورای اسلامی روستا خدمت کرد.
سال ۱۳۶۱ به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. مدتی مسئول تیم حفاظت امام جمعه شهرستان بود.
چند بار به جبهه اعزام شد. در طول مدت حضورش در جبهه در عملیات‌های مختلفی در مناطق عملیاتی شمال غرب، غرب و جنوب شرکت کرد.
سرانجام در ۲۷ خردادماه ۱۳۶۷ در حالی که مسئول مخابرات و فرمانده گروهان در گردان شهدای لشکر ۵۷ حضرت ابوالفضل ع بود، به همراه تعدادی از هم‌رزمانش، در ارتفاعات قمیش در ماووت عراق به شهادت رسید. پیکرش در منطقه ماند تا اینکه پس از تفحص، در سال ۱۳۷۰ به کشور بازگشت و در گلزار شهدای روستای افرینه به خاک سپرده شد.
🔻فرازی از وصیت‌نامه‌ی
شهید حسین رضایی:
" خداوندا شفاعت
حسین (ع) را در آن روز که بر تو وارد می‌شوم روزی‌ام فرما و مرا نزد خود با
حسین (ع) و یاران
حسین (ع)، آنان‌که جان‌هایشان را فدای
حسین (ع) کردند، به صداقت ثابت قدم بدار.
در مشکلات است که انسان‌ها آزمایش می‌شوند. صبر پیشه کنید که دنیا فانی است و ما معتقد به معاد هستیم.
هر چه که می‌کشیم و هر چه که بر سرمان می‌آید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.
سهل‌انگاری و سستی در اعمال عبادی تاثیر نامطلوبی در پیروزی‌ها دارد.
همه ما مکلفیم و وظیفه داریم با وجود همه نارسایی‌ها بنا به فرمان رهبری، جنگ را به همین شدت و با منتهای قدرت ادامه بدهیم؛ زیرا ما بنا بر احساس وظیفه شرعی می‌جنگیم نه به قصد پیروزی تنها.
مطبوعات ما جنگ را درشت می‌نویسد، درست نمی‌نویسد...."
#شهید_حسین_رضایی#لشکر_۵۷_حضرت_ابوالفضل ع
#شهدای_لرستان #شهدای_پلدختر#دفاع_مقدس#پلدختر#افرینه🆔 @farhang_paydari
