قلم بیداری

♻️پزشک جمهور در آزمون پزشکی

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۶/۱۹

آیا امیدی به موفقیت پزشک جمهور در کنکور پزشکی جامعه است؟

مقدمه: وقتی به اعتراف همه‌ی مردم، بخش‌های زیادی از جامعه دچار بیماری شده، امید به درمان قطعی، کم یا غیرممکن است. مگر آنکه معجزه‌ای صورت بگیرد (#فرمان حکومتی صادر شود، فوت صاحب قدرتی اتفاق بیفتد، #عزل ناکارآمدان انجام شود، #اعتراضات مردمی صورت بگیرد، فشارهای مجامع بین‌المللی بر روی حاکمیت افزایش یابد، گشایش‌های اقتصادی با اصلاح سریع روابط خارجی و جذب سریع سرمایه‌گذاری خارجی محقق شود، امنیت سرمایه‌های خارجی تضمین شود، امنیت و رفاه نسبی برای نخبگانی که مهاجرت کرده‌اند فراهم شود) یا مجموعه‌هایی از پزشکان، مشغول درمان بخش‌های مختلف جامعه شوند.
یکم: اقتصاد، سیاست و سیاست‌گذاری، فرهنگ، ورزش، محیط‌زیست، نظام اداری، نظام آموزشی، نظام سلامت، کشاورزی، دامداری، آبخیزداری، مراتع، برنامه‌ی کویرزدایی، تربیت، قضا، قانون‌گذاری، مبارزه با فساد، امنیت داخلی، حفاظت، بازرسی، حراست و... همگی به‌شدت بیمار هستند و نیاز به درمان جزئی، سرپایی، کلی، جراحی، تعویض عضو و پیوند اعضا دارند؛
دوم: جامعه دچار استرس، بلاتکلیفی و بیماری روحی است و نیاز به پزشکان حاذق دارد؛
سوم: مدیریت، رهبری، کنترل، نظارت، اخذ مالیات، تقسیم بودجه، بازخوردگیری، پایش، اصلاح فرایندها و سیستم‌ها، همگی بیمار هستند و نیاز به گروه‌های پزشکی متخصص دارند.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:
۱-  پزشک جمهور نمی‌تواند در کنکور هم‌زمان موارد بالا موفق شود. مگر آنکه چند معجزه بیافریند (دفع #فاسدان و رفع گلوگاه‌های #فسادزا) و دست در دست جمهور بگذارد؛
۲- وقتی که برای مدیریت یک بیمارستان لزوماً نیاز به پزشک نیست بلکه نیاز به مدیر هست، پزشک جمهور نیز لزوماً نیاز به عمل جراحی مثل جابه‌جاکردن پایتخت ندارد؛ بلکه انرژی و آب و زمین و مسکن را مدیریت کند بهتر است؛
۳- جغرافیای ایران‌زمین با تمام گستردگی و تنوع اقوام، دارای پتانسیل بالایی از پزشکان حاذقی است که ناشناخته مانده و یا ترد شده‌اند و جذب و به‌کارگیری آنها بخشی از نیازها به پزشکان حاذق را جبران می‌کند؛
۴- برای دردهای کل کشور نمی‌توان نسخه‌ی واحد پیچید، بلکه به نظر می‌رسد که مناطق مختلف حسب برخوردار بودن یا محروم بودن، دوری یا نزدیکی به مرکز، کم آب یا پر آب بودن، کویری یا کوهستانی بودن، نزدیکی به دریا، صنعتی یا کشاورزی بودن، بندرگاهی بودن یا داشتن مناطق آزاد تجاری و... نیازمند نسخه‌های درمانی خاص خود بر اساس نظرات کارشناسی بومی هستند؛
۵- برای درمان بیماری‌های درهم‌تنیده (تجارت، اینترنت، محصورین، زندانیان سیاسی، بیان و قلم، بنگاه‌های اقتصادی در اختیار نهادها، صداوسیما و خبرگزاری‌ها و رسانه‌های دولتی) که از پیچیده‌ترین نوع بیماری‌های کنونی جامعه است باید از روش "آزادسازی" و استفاده از پزشکان حاذق داخلی و خارجی به همراه تغییر قوانین و مقررات استفاده نموده و همچنین پزشک جمهور شجاعت انجام عمل‌های سخت جراحی را داشته باشد؛
۶- پزشک جمهور برای قبولی در آزمون پزشکی باید قدرت، شهامت و سازوکار استفاده از روش "رهاسازی و نظارت" را نیز به دست بیاورد، برای مثال رهاسازی و نظارت بر منابع درآمدی مردم مثل بورس، صندوق‌های بازنشستگی و سپرده‌گذاری در بانک‌ها؛
۷- به نظر می‌رسد که یکی از مهم‌ترین مسائل پیش روی پزشک جمهور، حل مسائل پیچیده‌ی ناهنجاری‌های فرهنگی است که طی آن، برخی کالاها به سرمایه شده و رانت و دلال‌بازی را در کشور نهادینه کرده است مثل طلا، زمین، خودرو و مسکن. عبور از بخش بیماری‌های فرهنگی کنکور پیش روی پزشک جمهور نیاز به انتخاب گزینه‌های صحیح دارد (اصلاح قوانین و فرهنگ‌سازی مناسب) و با آزمون‌وخطا نمی‌تواند از آن‌ها نمره‌ی قبولی بگیرد.
نباید از خاطر دور داشت که پزشک جمهور برخلاف تمامی کنکورها، برای شرکت در این کنکور باید با یک تیم مشاوره‌ای و عملیاتی مخلص و کارآمد حضور بیابد و موفقیت او در کنکور ۱۴۰۳_۱۴۰۷ بستگی به پایه ریزی‌های صحیح دارد و خدا نکند که در پیش کنکور مردود شود چراکه ممکن است مردم پاستور را از او پس بگیرند.

پاینده باد ایران، آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️ژست #تحریم_انتخابات

رضا رضایی. هجدهم دی‌ماه ۰۲

علت‌ها و معنای گفتمان تحریم انتخابات اسفند ۰۲ چیست؟

ظاهراً  تحریم انتخابات اسفند امسال از سوی برخی افراد و چهره های مطرح سیاسی _ اجتماعی به دلائل زیر است:
- خودنمایی در مقابله با حکومت که می‌گوید شرکت در انتخابات واجب دینی است؛
- روشنفکر نمایی در مقابل کسانی که معتقدند از طریق پارلمان می شود تغییرات بنیادین ایجاد کرد؛
- ژست خودبرتربینی در مقابل رهبران اصلاحات و جنبش سبز؛
- به‌دست‌آوردن رهبری فکری مردم؛
- فرار به جلو برای استحاله‌ی نهضت بیداری و تحول‌خواهی؛
- در معرض دشمنی حاکمیت قرار گرفتن و تبدیل شدن به قهرمان ملی با رفتن به زندان. 
فارغ از همه‌ی این‌ها، ژست تحریم انتخابات در باطن خود، #عبور از نظام ج. ۱.۱، عبور از جریانات فکری چپ و راست، عبور از قانون اساسی، عبور از تمام راه‌حل‌های برون‌رفت تجربه‌شده‌ی قبلی، عبور از مقاومت منفی و حتی عبور از کنشگری مدنی خشونت پرهیز را نیز با خود به همراه دارد.

به عبارتی، شاید بتوان گفت که موضوع تحریم انتخابات به‌مثابه ژست نیست؛ بلکه یک کنشگری اجتماعی است برای نشان دادن:
- عدم توانایی در مقابله با خشونت ورزی حاکمیت؛
- عدم توان تحمل زندان و کتک‌خوردن؛
- عدم تاب‌آوری در مقابل ظلم و غارتگری؛
- ناتوانی در مقابله با قدرت‌گیری اقلیت تمامیت‌خواه؛
- ناتوانی در مقابله ی اجتماعی با ظلم‌؛
- اعلام عدم تحمل فقر و فلاکت.
به بیانی دیگر، می‌توان این‌گونه نظر داد که وقتی تبلیغ و تشویق مردم برای حضور در انتخابات به یک #فرمان_حکومتی تبدیل می شود، تبلیغ و تشویق آنان به عدم مشارکت در انتخابات نیز یک نافرمانی مدنی است. بدیهی است که در نظام سیاسی مبتنی بر جمهوریت، مخالفت جمهور مردم برای به زیر کشیدن قدرت حاکمه ی ضد جمهور یک اصل دموکراتیک است که باید طرفین به آن تن بدهند. در حقیقت، ژست تحریم انتخابات می‌تواند یک ژست جمهوری‌خواهانه، آزادی‌خواهانه، عدالت‌خواهانه، وطن دوستانه و ضداستبدادی نیز باشد.
و اما معنی تحریم انتخابات آن است که به  موازات جریان طرفدار برگزاری هر گونه انتخابات، جریان دیگری نیز وجود دارد که حق دارد این شکل از انتخابات را فاقد وجاهت دانسته و تا فراهم ‌نشدن لوازم انتخابات آزاد و دموکراتیک، آن را تحریم ‌کند.
از سوی دیگر، چنانچه انتخابات مهندسی شده ای برگزار گردد و افرادی از صندوق‌های رآی بیرون‌آمده و بر کرسی مجلس تکیه بزنند، باز هم مورد تأیید جریان تحریم انتخابات نیستند. در این صورت احتمال دارد که کشور در معرض قانون‌گریزی، قانون‌ستیزی و تمرد قرار گیرد و اعتراضاتی شدیدتر از اعتراضات قبل رقم بخورد.
به امید لغو مسالمت‌آمیز انتخابات مشکوک (رد صلاحیت های هیئت های اجرائی و شورای نگهبان) یا برگزاری انتخابات در زمانی که قدرت جمهور تبلور یابد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49