بریده‌ها و براده‌ها

یک سال از لحظه‌ای که حیدرالعبادی رسما آزادی #موصل را اعلام کرد میگذره
هنوز جنازه‌های شهروندان به طور کامل از زیر آوار خارج نشده
هنوز بخش اعظم ساکنین پیشین موصل در کمپ‌های آوارگان زندگی می‌کنند
هنوز خدمات اولیه شهری به موصل بازنگشته
#جنگ

https://twitter.com/SFallahpour/status/1016609615432355840

This morning's ride in the old city of #Mosul
توییت یکی از اعضای هلال احمر (صلیب سرخ) جهانی از #موصل، امروز صبح
#جنگ #داعش #خاور_میانه
https://twitter.com/SaraAlZQ/status/956439351625428992

#پیشنهادعکس #موصل #رنج #انسان
Zeid Ali, 12, left, and Hodayfa Ali, 11, comfort each other after their house was hit and collapsed during fighting between Iraqi forces and Islamic State militants. AP

در سه سالی که #موصل دست #داعش بود، #نفیسه_کوهنورد همواره در خطرناکترین جبهه‌های منطقه حضور داشت. کدام یک ازما آقایان چنین سابقه/جراتی داشتیم/داریم؟

آواز صلح
هوشنگ کامکار
صبا کامکار

اگر دستم رسد بر چرخ گردون
از او پرسم که این چین است و آن چون
یکی را میدهی صد ناز و نعمت
یکی را نان جو آلوده در خون
باباطاهر
#ادلب #موصل #صنعا #حلب #رقه
@havalii

رفته بودم ماشین بخرم

چند ماهی بود وارد این کشور شده بودم و از همان ابتدای کار مشخص بود که سیستم حمل و نقل بر این مبنا بنا نهاده شده که افراد خودروی شخصی باید داشته باشند. سیستم حمل و نقل عمومی محدود و غیر راحت است. چند بار سر زدن به نمایشگاهها هم نشان داد وضعیت دلال ها بدتر از ایران است. روی یک ماشین می خواهند هزار و پانصد یا حداقل هزار دلاری سود کنند. با کمک دوستی پرمهر، وب سایت ها را زیر رو کردیم و از وب سایت کِرگلیست، چند قراری با چند نفری از فروشنده ها[ی غیر دلال] گذاشتم. یکی از ماشین ها، "آزِرا"ی تمیزی می زد که برای دیدنش به خیابان اُکموس رفتیم.
پس از رسیدن به محلِ قرار
چهره مرد فروشنده آشنا می زد.
نامش را پرسیدم، گفت حسین.
اهل کجایی؟ گفت عراق.
گفتم حسین، پس از شیعیانِ عراق هستی. گفت بله.
-کدام شهر؟
-بصره
-پس به ما نزدیک هستی.
پرسیدم اینجا چه میکنی؟ گفت دانشجوی دپارتمان عمران دانشگاه میشیگان. گفتم چه جالب من هم همان جا هستم. راستی! دوست دیگری هم داریم در همین عمران که اهل عراق است به نام عزیز. می شناسی اش؟ گفت چه عجیب دانشجوی عراقی دیگری در عمران و من نشناسم؟ گفتم معروف هست و در آر.ای سازه فولادی گاهی بجای استاد درس میدهد. گفت اهل کجاست. گفتم اربیل. تا گفتم اربیل چهره اش به هم رفت و اَخمی کرد و گفت: نه اینها آدمهای خوبی نیستن. این کردها خوب نیستن.
جا خوردم. چطور با طرفِ آمریکایی زندگی می کنید و کار می کنید ولی همدیگر را ندیده "آدم بد" قضاوت می کنید. گفتم ولی عزیز برایِ من دوست خوبی بوده . گفت اینها می خوان از ما جدا بشن. گفتم خب آزرا رو چند می دی؟
- - - - - - - -
عملیات آزاد سازیِ موصل شروع شده ولی "موصلِ نقشه ای" هم که آزاد بشود امّا موصلِ در ذهن ها مگر آزاد شدنی است؟ وقتی پیش قضاوت ها در منطقه ای چنین است و مردمِ پیرامونِ هم ، یکدیگر را خوب یا بد می انگارند ، گرفتنِ "زمین" چه مشکلی را حل می کند؟ موصل، آزاد هم که بشود ولی عراق در ذهن ها از هم گسسته است. ذهن ها باهم زندگی و با هم کارکردن را اگر نپذیرند امروز موصل آزاد می شود و فردا اربیل دعوا شروع می شود. پس فردا فلوجه یا بصره. چگونه است که در خاورمیانه و در آن خاک عجیب، مردمان باهم زندگی کردن نمی توانند ولی می آیند آمریکا و با این انبوهِ تفاوت های فرهنگی، تحمل پذیر و با رواداری و با آرامش سر به کار می دهند.
چه حکایتی است که دو شهرند از دو شهر به فاصله چندصدکیلومتر می گویند ما با هم اختلافِ فرهنگی[مذهبی] داریم ولی همین دو می آیند و در قاره ای دیگر ، در یک شرکت آمریکایی در دوطبقه ی مجاور کار می کنند؟ بی صدا.
چقدر زیبا سروده این شعر را :
خاورمیانه را آفرید 
از رویِ چشم هایِ شرقی ات
پر آشوب ، رنجور ، خسته ، زیبا...

(*شعر: عباس حسین نژاد)
#موصل #عراق #زمین #ذهن

https://telegram.me/solseghalam