پنج شنبه است وبوی رفتنت جا مانده روی دیوار خانه همان جا که عکست سال هاست به من زل زده ونگاهم می کند پنجشنبه ها تو را در گوشه گوشه ی ذهنم مرور می کنم می بینم وبو می کشم وحسرت نداشتنت را در بقچه ی خاطراتم محبوس کرده وآه می کشم ! مگر میشود تورا فراموش کرد وقتی عطرحضورت تا این حد محسوس و ملموس است؟!